Qeveritë perëndimore janë lodhur nga lufta civile në dukje e pafund në Siri. Shumë prej tyre janë hutuar nga polarizimi i konflikteve politike të brendshme.
Rezultati është një reagim i heshtur në mënyrë tragjike, edhe pse lufta siriane i afrohet kulmit në provincën veriore të Idlib.
Sipas Kombeve të Bashkuara, rreth 900,000 njerëz kanë ikur nga një ofensivë e re nga forcat e regjimit të Bashar al-Asadit dhe aleatët e saj rusë dhe iranianë që nga dhjetori. Kjo përfshin rreth 500,000 fëmijë. Shumica e këtyre civilëve kanë ngecur afër kufirit turk, i cili është mbyllur. Shumë prej tyre nuk kanë strehë.
Aeroplanët rusë dhe sirianë e kanë shkaktuar me qëllim këtë eksod duke bombarduar pa dashje objektivat civile në Idlib, i cili ka qenë “bastioni” më i madh i mbetur i forcave anti-Asad. Grupet dominuese të rebelëve në zonë janë xhihadistë me lidhje me al-Kaedën dhe vlerësohen si terroristë nga qeveritë perëndimore.
Por sulmi nuk ka bërë asnjë dallim midis tyre dhe ka ende më shumë se 3 milion civilë në provincë, qindra mijëra prej të cilëve janë refugjatë nga pjesët e tjera të Sirisë.
Mbrojtësja e vetme e këtyre njerëzve të dëshpëruar është Turqia, e cila ka dërguar mijëra trupa, tanke dhe artileri në rajon javët e fundit. Presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan ka kërcënuar të nisë një ofensivë kundër forcave të Asadit nëse nuk tërhiqen deri në fund të kësaj jave. Tashmë ka pasur përleshje midis trupave turke dhe siriane në të cilat dhjetëra janë raportuar të vrarë.
Erdogan duket se shpreson se mund të krijojë një zonë të sigurt që shtrihet rreth 20 milje larg kufirit dhe përfshirë kryeqytetin krahinor, qytetin Idlib.
Kjo do të lejojë që civilët të marrin ndihmë humanitare dhe të parandalojnë refugjatët të shkojnë në Turqi, e cila tashmë ka 3.6 milion sirianë. Qeveria ruse duket se është e prirur të lejojë një lloj zonë të sigurt, megjithëse ndoshta një zonë shumë më të vogël.
Marrëdhëniet e ngrohta të Putinit me Erdoganin, në kurriz të aleancës së Turqisë me Shtetet e Bashkuara dhe NATO-n, tanimë po ftohen.
Dhe më të pamëshirshme kanë qenë premtimet ruse për të kontrolluar Damaskun.
Kjo është arsyeja pse është urgjente që Shtetet e Bashkuara dhe qeveritë evropiane të bëjnë presion. Ata duhet t’ia bëjnë të qartë Moskës se ajo do të paguajë një çmim të konsiderueshëm nëse masakra nuk pushon.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Beteja e Idlibit/ Caktohen kufijtë e zonës së çmilitarizuar
A do ta zgjidhë takimi Rusi-Turqi çështjen e Idlibit?
Beteja për Idlib-in
