“Kam një lajm të keq,” më tha doktori në dhomën e urgjencës të martën në mbrëmje në fund të vitit 2009.
“Ju nuk do të shkoni në shtëpi sonte. Do të shkoni në dhomën e operacionit. ” Familja ime po mblidhej rreth meje. Kur do futesha në operim , i thashë mirupafshim dhe u frikësova se nuk do t’i shikoja përsëri. Muaj më vonë, unë jam ende duke u përpjekur ta rikthej jetën time pasi një infeksion E. coli, rezistent ndaj antibiotikut që ktheu botën time përmbys.
Vajza me kishte cuar në urgjencë më herët atë ditë sepse nuk mund të ngisja makinën. Unë kisha qëndruar në shtëpi nga puna për dy ditë pasi fillova të ndjeja këtë dhimbje që filloi në bark, u përhap në shpinë dhe thjesht vazhdoi të përkeqësohej. U ndjeva sikur beli dhe shpina po merrnin flake. Një ditë më parë, unë nuk mund të prekja barkun sepse më dhimbte shumë. Isha konsultuar me mjekun , i cili e diagnostikoi si divertikulit (pezmatim i një pjese të zorrës), sepse disa muaj më parë, kisha pasur një rast të divertikulitit, dhe u përmirësova shpejt pas marrjes së antibiotikëve oral. Por e njëjta recetë nuk ka funksionuar këtë herë. Atë natë, djegia dhe dhimbja vazhduan të përkeqësoheshin. Të nesërmen në mëngjes, u ndjeva shumë keq. Mata temperaturen, dhe në të vërtetë ishte më e ulët se normalja.
Unë jam një person i shëndetshëm, aktiv, që e bëri këtë përvojë edhe më të frikshme. Shkoj në palestër nga e hëna deri të premten në mëngjes për një stërvitje dy-orëshe. Unë e kam bërë atë për të paktën 30 vjet. Unë ngre pesha në mëngjes, eci në natyrë gjatë fundjavave, dhe shkoj në plazh në verë për të notuar . Unë punoj tërë javën dhe jam shumë aktiv gjatë gjithë fundjavës. Më pëlqen të punoj në oborr dhe të kujdesem për shtëpinë time. Plus, unë jam një baba i vetëm. E gjithë kjo më mban të zënë dhe në formë. Por të qenit i shëndetshëm nuk ishte e mjaftueshme për të më mbrojtur nga ky armik i vogël, por brutal.
Pjesa më e madhe e asaj nate në urgjencë ishte një turbullirë. Ata më morën për një analizë dhe unë u ktheva në dhomën e pritjes, ku u bëra në akull dhe fillova të dridhem. Po shqetësohesha. Mjekët më thanë që kisha një zorrë të shpuar, e cila i kishte lejuar bakteret E. coli-prodhuese të bëheshin rezistente ndaj antibiotikut dhe të shkaktonin infeksionin që e ktheu jetën time përmbys.
Në operacion, ata hoqën një copë prej 8 inç të zorrës, të quajtur kolostomi.
Më duheshin antibiotikë të veçantë, të cilët mund të jepeshin vetëm në mënyrë intravenoze për të trajtuar këtë lloj infeksioni bakteriale . Antibiotikët oral nuk do të funksiononin. Fatmirësisht, trajtimi funksionoi. Infeksioni është zhdukur tani, dhe unë jam duke pritur që mjekët të rregullojnë zorrën e trashë që të mund të rikthehem në jetën time. Më kanë munguar pothuajse tre muaj punë. Kam humbur më shumë se 20 kg, dhe jam duke u përpjekur të rikthehem në formë. Lutem që do të jem i pastër 100 përqind së shpejti dhe që këto baktere të jenë jashtë jetës time për mirë.
Nuk e mbaj mend se si u infektova me bakteret E. coli dhe pse është kaq rezistent ndaj antibiotikëve. Kam jetuar një mënyrë jetese të shëndetshme tërë jetën time, por kjo baktere e vogël pothuajse më vrau dhe ishte një përvojë e tmerrshme për mua dhe familjen time.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A ndikon anestezia në trurin e foshnjave tuaj?
