Kur Angela Merkel caktoi axhendën e saj për presidencën e Gjermanisë në BE javën e kaluar, ajo e bëri të qartë se sa të larta janë pritshmëritë.
Roli i Gjermanisë, tha ajo, ishte të parandalonte pandeminë koronavirus që kërcënon tregun e vetëm evropian dhe integritetin e BE-së.
Ekziston një rrezik, i tha ajo Bundestag-ut, se “perspektivat ekonomike të vendeve anëtare të BE-së do të shkëputen dhe tregu i brendshëm, do të dobësohet. Kjo nuk mund të lejohet të ndodhë”.
Gjermania merr presidencën e BE-së më 1 korrik, dhe ajo do të drejtojë bllokun 27-anëtarësh nga kriza më e rëndë ekonomike në historinë e saj.
“Në përgjithësi, pritshmëritë për presidencën gjermane janë jashtëzakonisht të larta,” tha Manfred Weber, drejtuesi i partisë së qendrës së djathtë në parlamentin e BE.
Detyra me të cilën përballet Gjermania është garanci në përmasat dhe kompleksitetin e saj.
Merkel ka ndërmarrë rreziqe politike, të cilat vetëm një vit më parë do të dukeshin të paimagjinueshme.
Propozimi franko-gjerman, i zbuluar në maj, për një fond të rimëkëmbjes post-pandemike prej 500 miliardë eurosh është më i rëndësishmi.
“Shtetet anëtare janë duke kërkuar që Angela Merkel të luajë një rol më të madh, propozimi gjerman-francez ishte një reflektim i kësaj dhe një përparim i vërtetë në këtë krizë,” tha zyrtari.
Megjithatë, analistët thonë se ekziston rreziku që pritshmëritë e Gjermanisë të mund të shkojnë shumë më larg se realiteti.
Ata paralajmërojnë se partnerët e saj evropianë do e kishin gabim të mendojnë se Berlini tani po kërkon një hap përpara drejt bashkimit fiskal të BE-së, pavarësisht të gjitha bisedave për një “moment Hamiltonian” kur Merkel dhe Emmanuel Macron njoftuan propozimin e tyre të përbashkët.
“Njerëzit me të cilët kam folur në Itali dhe Spanjë mendojnë se fondi i rimëkëmbjes është fillimi i diçkaje të bukur,” tha Jana Puglierin, drejtuese e zyrës në Berlin të Këshillit Evropian për Marrëdhëniet e Jashtme.
Detyra kryesore e Gjermanisë, thonë diplomatët, do të jetë të punojnë së bashku me presidentin e Këshillit Evropian Charles Michel dhe të ndihmojnë ndërmjetësin në një marrëveshje për fondin e rimëkëmbjes së bashku me buxhetin e ardhshëm shtatë vjeçar të BE.
Të hënën, Macron do të takohet me Merkel në Meseberg, qyteti i vogël gjerman ku udhëheqësit nënshkruan një deklaratë dy vjet më parë duke ripohuar “ambiciet e përbashkëta të vendeve të tyre për projektin Evropian”.
“Takimi i së hënës pasqyron dëshirën e tyre të përbashkët për një bashkërendim të ngushtë midis Francës dhe Gjermanisë, pas iniciativës së 18 majit,” tha Elysée.
Por arritja e marrëveshjes për fondin e rimëkëmbjes përpara gushtit, do të testojë aftësitë diplomatike të Merkel deri në kufi.
Evropianët jugorë duan para nga fondi i shpërndarë në formën e granteve, jo kredi. Ndërkohë, “katër vendet kursimtare” të udhëhequra nga Hollanda kundërshtojnë grantet në parim dhe duan kushte më të ashpra.
Detyra e Merkel do të jetë të heqë dorë nga rezistenca. Nëse ajo arrin konsensus, mund të jetë shansi i Gjermanisë të dalë si “udhëheqësi i vërtetë i BE”, sipas një diplomat të BE.
Gjermania, tha ajo, duhet të përdorë presidencën e saj për të përparuar agjendat e gjelbra dhe dixhitale. Berlini gjithashtu dëshiron të përparojë në bisedimet e ngecura për reformimin e sistemit të migracionit në BE dhe të fillojë një diskutim mbi atë se si BE mund të marrë më shumë përgjegjësi në botë.
Sidoqoftë, analistët zbulojnë një qëllimi në qasjen e Gjermanisë që i mungonte para pandemisë. “Gjashtë muaj më parë, kur foli me njerëzit në Berlin, përshtypja ishte se ata nuk kishin me të vërtetë një ide të qartë se çfarë të bënin me presidencën,” tha Lucas Guttenberg nga Qendra Jacques Delors në Berlin.
“Kjo tani ka ndryshuar” tha ai.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ç’pritet nga presidenca gjermane e BE?
Evropa ka mbetur “jetime”…
Presidenca e BE/ A do t’ia dalë Rumania?
