Pak më shumë se tre vjet më parë, kur Emmanuel Macron doli në skenën kombëtare dhe ndërkombëtare si presidenti i ri entuziast i Republikës Franceze, ai u krahasua me Justin Trudeau të Kanadasë, rinor modern, karizmatik dhe tërheqës.
Tani, shumë afër rizgjedhjes, ai duket si një baguette i ndenjur, dhe francezët nuk kanë oreks për politikat e tij, pa marrë parasysh sa e vështirë përpiqet t’i shesë ato.
Me ironi, sidoqoftë, në Bruksel dhe në epokën e lartë të Bashkimit Evropian, Macron vlerësohet si lideri i cili më në fund arriti të bindte kancelaren gjermane Angela Merkel të hiqte dorë dhe të ofronte një shumë të madhe prej 750 miliardë eurosh. Edhe në kulmin e krizës së borxhit në Eurozonë, Gjermania nuk pranoi të mendonte për huazime në mbarë Evropën.
Por koronavirusi është ndryshe. Dhe Franca është e ndryshme për shkak të koronavirusit, kjo është arsyeja pse Macron përballet me një detyrë të vështirë për të bindur votuesit francezë se ai meriton një mandat të dytë.
Me siguri, Macron po përpiqet por me siguri duket se tani për tani përpjekjet e tij nuk kanë patur sukses.
Megjithë premtimin e 14 korrikut të Macron për të shpenzuar më shumë për ta bërë ekonominë franceze më të gjelbër, më të pastër dhe më të fuqishme, ka shumë në vendin e tij prej 67 milion që janë skeptikë.
Edhe para pandemisë, ekonomia franceze nuk ishte në gjendjen më të mirë. Macron mund ta llogarisë veten me fat nëse papunësia rritet vetëm me 1.5 milion.
Për dy vitet e fundit, jelekverdhët kishin protestuar vazhdimisht në qytete kryesisht provinciale dhe qytete të vogla në të gjithë Francën, të mërzitur me koston e lartë të jetesës, taksat e larta dhe uljen e shpenzimeve sociale.
Sipas vlerësimeve të Komisionit Evropian, struktura e kabinetit, e cila mbikëqyr drejtimin e përditshëm të BE-së, ekonomia franceze do të tkurret me 10.6 përqind për shkak të koronavirusit.
Në fillim të korrikut, Macron emëroi Jean Castex, një kryetar të qendrës së djathtë popullore nga Prades në Pyrenese Orientales, si kryeministrin e tij.
Ishte një zgjedhje që mund të ndihmonte partinë politike të Macron të rritet në një komb që përqendrohej kryesisht në Paris, por realisht, Macron nuk arriti ata që donte.
Votuesit fajësojnë Macron për mungesën e maskave, dorezave dhe pajisjeve të tjera mbrojtëse personale, duke konfirmuar idenë se ai është një teknokrat që ka humbur kontaktin me qytetarët e zakonshëm francezë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ Konica.al