Boris Johnson fitoi zgjedhjet e fundit pjesërisht sepse ai mund të thoshte me çfarë kushtesh do të largohej nga Bashkimi Evropian dhe kundërshtarët e tij jo.
Ai kishte një marrëveshje “gati për furrë”. Megjithatë, marrëveshja që Johnson siguroi me BE ishte një marrëveshje që paraardhësja e tij Theresa May e kishte refuzuar sepse ndau Irlandën e Veriut nga pjesa tjetër e Mbretërisë së Bashkuar, duke e vendosur provincën në orbitën e Brukselit.
Kryeministri e dinte këtë sepse kishte bërë të njëjtën kritikë. Vjeshtën e kaluar, i dëshpëruar për një marrëveshje, Johnson nënshkroi një marrëveshje djallëzore.
Pasojat e dëmshme të zgjedhjeve të tij ishin kërcënuese për bisedimet tregtare BE-MB. Zgjidhja e Johnson ishte të kthehej në marrëveshjen që ai kishte negociuar.
Në Evropë, besimi te Johnson po avullohet shpejt.
Problemi i Johnson është se ai ra dakord të kufizonte sovranitetin e MB në traktatin e tërheqjes.
Kryeministri, sipas raporteve me burim të mirë, pretendon se përpjekjet e qeverisë së tij për të rigjeneruar ekonominë duke përdorur ndihmën shtetërore mund të pengohen nga rregullat e BE.
Kjo eshte e vertetë. Johnson e di këtë. Qeveria planifikon një projekt-ligj të ri për të eleminuar forcën ligjore të pjesëve të marrëveshjes së Johnson, por kjo do të jetë joefektive përballë ligjit ndërkombëtar.
BE nuk do të pranonte përdorimin e ndihmës shtetërore të pakufizuar për të prodhuar shërbime dhe mallra në Mbretërinë e Bashkuar që mund të shiteshin në Evropë me çmime të padrejta.
Por e gjithë kjo mund të zgjidhet nëse qeveria miraton një politikë të ndihmës shtetërore pas Brexit e cila nuk dëmton tregun e vetëm të bllokut.
Historikisht Mbretëria e Bashkuar ka shmangur ndihmën shtetërore. Mund të dyfishojë shpenzime të tilla pa u afruar niveleve evropiane të mbështetjes së qeverisë.
Marrëveshja e tërheqjes së Johnson lejon Brukselin të çojë Mbretërinë e Bashkuar në gjykatën Evropiane të Drejtësisëlidhur me subvencionet e shtetit dhe lejon BE të hakmerret kundër Britanisë nëse ministrat e saj injorojnë vendimet e gjykatës.
Brexit ishte, pjesërisht, një britmë nga pjesë të harrura të vendit.
Pretendimi i Johnson është se ai vetëm po i dëgjon këta votues. Në një farë mase, sondazhet e opinionit e vërtetojnë këtë.
Kryeministri po detyrohet të zbulojë vlerat dhe politikat që mbron ai dhe qeveria e paaftë nuk ka qenë në gjendje t’i tregojë këto.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Brexit” nuk do të rinegociohet pas largimit të May
“Nuk do i paguajmë 39 miliardë dollarë për Brexit”
