Shumë amerikanë mund ta shohin që votimi për Presidentin e SHBA Donald Trump është i barabartë me miratimin e nacionalizmit të bardhë dhe llojin e të menduarit konspirativ, magjik që mohon kërcënimet reale si pandemitë dhe ndryshimet klimatike.
Por gjithashtu duhet të pranohet se mosvotimi për të votuar kundër Trump në zgjedhjet e këtij viti është në vetvete një formë bashkëpunimi me një sulm ndaj demokracisë që tashmë është duke u zhvilluar.
Amerika sot është e kërcënuar jo vetëm nga autoritarizmi por nga fashizmi. Për shkak se fashizmi glorifikon dhunën dhe militarizimin e politikës, ne duhet të jemi të kujdesshëm për faktin se Trump ka refuzuar të angazhohet për një transferim paqësor të pushtetit. Një gjuhë e tillë nga një udhëheqës i zgjedhur është shumë e rrezikshme dhe duhet të jetë tronditëse për qytetarët në çdo demokraci.
Por shumë amerikanë nuk janë tronditur aspak.
Trump ka normalizuar gjithnjë e më shumë sundimin autoritar, gjithashtu. Kjo është arsyeja pse këto zgjedhje duhet të kuptohen si një luftë për mbijetesën e vetë demokracisë amerikane.
Në fakt, fashizmi zakonisht ofron një vizion të madh të “restaurimit kombëtar”, dhe Trump nuk ka një vizion të tillë për të folur. Por kjo nuk do të thotë që Amerika është e sigurt nga fashizmi.
Sulmet e Trump ndaj demokracisë janë një përgjigje ndaj sfidave me të cilat po përballet kulti i tij i personalitetit, si nga mobilizimi mbarëkombëtar i rezistencës kundër shtyllës së saj kryesore ideologjike, nacionalizmit të bardhë, ashtu edhe nga Partia Demokratike, e cila duket më e unifikuar se kurrë.
Në këtë fazë, kulti i personalitetit Trumpian ka hequr dorë plotësisht nga nevoja për plane dhe propozime aktuale (në të vërtetë, Partia Republikane, të cilën Trump tani e kontrollon, as nuk u mundua të ofrojë një platformë politike për zgjedhjet). Trump mishëron çfarë të duan mbështetësit e tij, edhe kur ata vetë nuk e dinë se çfarë duan. Kjo është tepër tipike për udhëheqësit fashistë.
Si babai i kombit “MAGA”, Trump vendos se çfarë është më e mira për fëmijët e tij, dhe është ky autoritet patriarkal ai që siguron arsyetimin e dhunës, gënjeshtrave dhe madje diktaturën.
Në këtë kontekst, format e tjera të autoritetit shihen si kërcënime të drejtpërdrejta për një udhëheqës aspirant fashist.
Nuk është çudi që Trump përgjigjet me zemërim të menjëhershëm kur ai kundërshtohet nga Anthony Fauci, eksperti i lartë i sëmundjeve infektive amerikane.
Kur vetë Trump u sëmur me COVID-19, ai e përdori rastin jo si një thirrje zgjimi por si një mundësi për të demonstruar forcën e tij fizike. Me të njëjtën argument, shfaqjet e forcës, dominimit dhe dhunës nga mbështetësit e liderit fashist shpërblehen siç duhet, veçanërisht kur ato shkelin qartë normat dhe kufizimet e civilizuara.
Më në fund, me Trumpin që ka rolin e babait, sa më shumë që ndjekësit e Trump e konsiderojnë atë si një lloj autoriteti hyjnor, aq më të justifikuar do të ndihen ata kur përdorin dhunë për ta mbrojtur atë.
Me afrimin e Ditës së Zgjedhjeve, Trump ka rritur rrezikun e fashizmit.
Nëse rezultatet e raportuara herët në Ditën e Zgjedhjeve tregojnë një humbje për Trump, ky do të jetë shansi i tij i fundit për të përfituar nga besimi i pasuesve të tij, duke përkthyer një skepticizëm të kultivuar prej kohësh të procesit zgjedhor në kërcënime të reja fizike, duke krijuar potencialisht një krizë në të cilën ai do të pretendojë të jetë mbi ligjin.
Nëse Trump nuk pranon një humbje elektorale, ai do të tregojë qartazi një forme dalluese fashiste të autoritarizmit.
Vetëm një fitore e qartë dhe vendimtare për Joe Biden mund ta bëjë atë shumë më të vështirë. Implikimi është i qartë: dështimi për të votuar kundër kultit Trump nuk është ndryshe nga bashkimi me të.
Jason Stanley, Profesor i Filozofisë në Universitetin Yale, është autori i librit “Si funksionon fashizmi: Politika jonë dhe e tyre”.
Federico Finchelstein, Profesor i Historisë në Shkollën e Re për Kërkime Sociale dhe Kolegjin Eugene Lang, është autori i “Një Histori e Shkurtër e Gënjeshtrave Fashiste”.
Pablo Piccato, Profesor i Historisë në Universitetin e Columbia-s, është autori, së fundmi, i librit “Një histori e turpit: krimi, e vërteta dhe drejtësia në Meksikë.”
Përkthyer dhe përshtatur nga Project Syndicate/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A është ende “Amerika e para”?
Donald Trump, president më i keq se Richard Nixon…
Trump midis sistemeve demokraci-autoritarizëm
