Ajo do të mbahet mend si mrekullia e fundit e Krishtlindjes e Kancelares Angela Merkel.
Udhëheqësja gjermane bëri thirrje që Hungaria dhe Polonia të pranojnë një kompromis mbi sanksionet e rendit të ligjit.
Megjithatë, historia e vërtetë është pak më e komplikuar.
Ndërsa Merkel meriton merita për zgjidhjen e ngërçit, ajo gjithashtu mban përgjegjësi për krijimin e problemit në radhë të parë.
Për vite me radhë, ajo qëndroi në heshtje ndërsa Viktor Orbán i Hungarisë dhe Jarosław Kaczyński i Polonisë vendosën të shkatërronin demokracitë e vendeve të tyre.
Si në Budapest ashtu edhe në Varshavë, mosveprimi i udhëheqësit de facto të Evropës u perceptua si tolerim.
Në kohën kur u bë e qartë madhësia e asaj që po bënin Orbán dhe Kaczyński përballja me problemin ishte një sfidë e madhe.
Dështimi i kancelares për të vepruar herët çoi në një konfrontim të hidhur publik, duke vendosur BE kundër Hungarisë dhe Polonisë,dhe duke ndezur flakët nacionaliste.
Marrëdhëniet bilaterale midis Gjermanisë dhe fqinjëve të saj lindorë gjithashtu kanë vuajtur, duke arritur kulmin gjatë verës me refuzimin e Varshavës për të miratuar ambasadorin e ri të Gjermanisë në Poloni.
Kur Varshava u tërhoq më në fund, e bëri këtë në 1 Shtator, përvjetorin e sulmit gjerman të Polonisë në 1939 që shkaktoi Luftën e Dytë Botërore.
Sigurisht, është gjithmonë e vështirë të shmanget lufta kur bëhet fjalë për marrëdhëniet e Gjermanisë me Evropën Qendrore dhe Lindore.
Kjo është një nga arsyet kryesore që Merkel shkel lehtë përballë abuzimeve të shtetit ligjor të Hungarisë dhe Polonisë. Gjëja e fundit që ajo dëshironte ishte të linte përshtypjen se Berlini po ndërhynte në punët e brendshme të fqinjëve .
Por kishte edhe një dinamikë tjetër në lojë. Duke pasur parasysh historinë e saj të rritjes në Gjermaninë komuniste dhe dëshmimin e transformimit të saj demokratik, Merkel nuk mund të besonte se Hungaria dhe Polonia me të vërtetë do të përpiqeshin ta kthenin kohën prapa dhe të shkelnin të drejtat themelore.
“Ajo kurrë nuk priste që Orbán të shkonte deri këtu”, kujton një nga aleatët e Merkel.
Kjo për shkak se hungarezja ka qenë një pjesë e mirë në universin politik të Merkel që kur ajo u bashkua për herë të parë në kabinetin e Helmut Kohl në fillim të viteve 1990.
Në kontrast me Orban dhe Hungarinë, Merkel ka pak histori me partinë në pushtet të Polonisë Ligji dhe Drejtësia (PiS) ose udhëheqësi i saj, Jarowsław Kaczyński.
Kjo ndihmon për të shpjeguar pse Merkel, e cila vlerëson pragmatizëm, ka mbajtur një qëndrim të tillë ndaj PiS dhe Kaczyacski që kur ata morën pushtetin në 2015.
Përkthyer dhe përshtatur nga Politico.eu/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A e ka zgjidhur Evropa çështjen e emigracionit?
Bota ka nevojë për një “të rritur” në krye!
