Ndërsa administrata e Biden përvesh mëngët për objektivat e politikës së jashtme, një nga dosjet e saj më të vështira do të jetë Turqia.
Duke u larguar nga Perëndimi, duke flirtuar me Rusinë dhe duke bërë autoritarin në shtëpi, Turqia e Presidentit Rexhep Tajip Erdogan ka qenë një aleat i vështirë, por mbetet një partner i NATO-s dhe një termocentral rajonal.
Ankaraja ka zemëruar Uashingtonin duke blerë sistemin rus të raketave S-400 dhe duke luftuar forcat kurde aleate të SHBA-së në Siri. Turqia gjithashtu ka zgjeruar praninë e saj ushtarake në Kaukaz dhe Lindjen e Mesme.
Gjithnjë e më i sigurt në vetvete dhe me aftësitë në rritje të mbrojtjes së brendshme, njeriu i fortë i Turqisë nuk është më i interesuar të jetë një anëtar besnik i Perëndimit.
Ai beson se Turqia duhet të ndjekë fatin e saj.
Marrëdhënia midis Ankarasë dhe Uashingtonit konsiderohej më parë si një “partneritet strategjik”, por tani situata ka ndryshuar duke pasur parasysh mosbesimin e thellë të ndërsjellë.
Ditët e fundit, unë kam folur me disa prej ndihmësve dhe ish-këshilltarëve më të mirë të Erdogan.
Trump kishte mënyrën e tij për t’u marrë me Erdogan. Erdogan në mënyrë ideale do të donte që Biden të vepronte si Trump, por në mungesë të kësaj, ai shpreson për një pazar të madh – që përfshin lëshime nga SHBA-së për S-400, Siri dhe një çështje të rëndësishme kundër një banke të shtetit turk në New York.
“Ideja që një partner strategjik, i ashtuquajtur strategjik i yni do të ishte në përputhje me një nga konkurrentët tanë më të mëdhenj strategjikë në Rusi nuk është e pranueshme,” tha Antony Blinken, tani sekretar i shtetit, në seancën e tij të konfirmimit të Senatit javën e kaluar .
Siç e di vetë Biden , Erdogan është një negociator i ashpër. Ai mbetet ekonomikisht dhe elektoralisht i prekshëm – por nuk do ta tregojë atë.
Një ndryshim i madh mund të mos jetë i mundur. Por mund të ketë përparim në konfliktet e lashta si Qiproja dhe Armenia.
Çuditërisht, këshilltari i vjetër Erdogan më tha se Ankaraja është e gatshme të “normalizojë marrëdhëniet me Armeninë”. Në nëntor, Turqia mbështeti fushatën ushtarake të Azerbajxhanit kundër Armenisë, por zyrtari tani thotë se ata mund të angazhohen me armikun e tyre historik dhe madje edhe të hapin pikën kufitare: “Problemi për ne ka qenë gjithmonë pushtimi armen i territorit azerbajxhanas. Kjo tani është zgjidhur. Nëse Armenia është e gatshme të bëjë një hap, ne jemi gati. ”
Qiproja dhe Armenia mund të mos jenë në thelbin e lidhjes Turqi-SHBA, por nga zgjidhja e këtyre konflikteve do të përfitonte jashtëzakonisht shumë marrëdhënia e Ankarasë me Perëndimin.
Amerikanët nuk e kanë kuptuar kurrë se si të merren me Erdoganin, dhe presidenti turk nuk është lodhur kurrë duke luajtur.
Ndoshta çelësi për të rregulluar këtë marrëdhënie këtë herë është pak distancimi shoqëror.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Asgjë nuk do të ndryshojë”/ Turqia reagon për fitoren e Biden
Dy telefonatat që ‘trazuan’ botën…
A po heq dorë Erdogani nga Putini?
