“Dhe përgjigjja është – ne kemi dalë”.
Kanë kaluar katër vjet e gjysmë që kur David Dimbleby i BBC foli dhe tregoi rezultatin e referendumit të Britanisë për BE.
Në orën 11:00 të 31 Dhjetorit, fjalët e tij u bënë të vërteta përfundimisht dhe me fat. Mbretëria e Bashkuar tani nuk është më pjesë e Bashkimit Evropian ose nuk i nënshtrohet rregullave të saj.
Ne kemi mbyllur derën dhe jemi larguar. Ne jemi vetëm. Ne jemi jashtë.
Për shumë në Britani, është një ditë e lavdishme. Largimi nga BE, për ata që e dëshironin atë, është një moment i rifitimit të pavarësisë, rivendosja e sovranitetit dhe marrja përsëri e kontrollit.
Ata duan që të jetë, me fjalët e kryeministrit, “një kapitull i ri në historinë tonë kombëtare”, përmbushja e “dëshirës sovrane të popullit britanik për të jetuar me ligjet e tij, të bëra nga parlamenti i tyre i zgjedhur”.
Për të tjerët, 1 janari është thjesht një moment lehtësimi. “Luftërat” e Brexit kanë zgjatur tetë vjet, nga momenti kur David Cameron kreu Konservatorët në një referendum në Janar 2013.
Edhe eklipsi i Brexit nga Covid në vitin 2020 nuk mund të parandalonte kthimin e Evropës në tituj kur afrohej 2021 dhe mundësia e një daljeje pa marrëveshje përsëri afrohej.
Për këtë, të dy të Boris Johnson dhe Keir Starmer folën si një të mërkurën. Këto argumente, thanë të dy, kanë mbaruar.Në një kuptim, ata kanë të drejtë.
Partitë politike duhet të shikojnë përpara, jo prapa.
Në një kuptim tjetër ata e kanë shumë gabim. Kjo është një ditë trishtimi. Largimi i Britanisë mbetet një gabim tragjik kombëtar.
Ne e kemi dëbuar veten nga një bashkim që ishte i mirë për këtë vend dhe botë. Roli i shtypit anti-evropian për të realizuar këtë ishte vendimtar, kështu që është disi e përshtatshme që një qeveri e udhëhequr nga gazetarët ka përplasur derën.
Por të paktën BE nuk mund të fajësohet për tensionet tona të vazhdueshme, pabarazitë dhe dështimet e qeverisjes.
Këto tensione nuk mund të largohen. Brexit u kundërshtua nga shumica në Skoci, Irlandën e Veriut dhe Londër dhe qytete të tjera, si dhe nga shumica e të rinjve dhe shumica e të diplomuarve. Asnjë nga ato nuk do të ndryshojë, pavarësisht nga vendimi i përgjithshëm i shumicës në vitin 2016.
Ky është një vend i ndarë në Evropë. Ne u ndamë në të kaluarën dhe do të ndahemi në të ardhmen.
Brexit-it është një fantazi. Është një zgjidhje e supozuar që krijon vetëm probleme të reja historike.
Paralajmërimi i Theresa May paraqiti një pyetje shumë më reale. Ne kurrë nuk duhet ta lejojmë veten të mendojmë se sovraniteti do të thotë izolacionizëm ose jashtëzakonshmëri, tha May.
Ne jetojmë në një botë të ndërlidhur, shtoi ajo. Në disa mënyra Johnson duket se e kupton këtë.
Por Johnson ngatërron sovranitetin me pushtetin.
Brexit është bërë – por nuk ka mbaruar.
Të gjitha këto janë përsëritje e një të vërtete : që ne kurrë nuk do të pushojmë së qeni evropianë dhe kurrë nuk do të pushojmë së bashkëpunuari me Evropën.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Më shumë Evropë’ do të thotë më shumë vështirësi për BE-në
“Ç’do të thoshte Churchill për Boris Johnson?”
“Brexit”! Pse monedha-simbol po kundërshtohet?
