Teksa i afrohemi festës së Pashkëve, ju sjellim 10 piktura që tregojnë historinë e Javës së Shenjtë. Nga Giotto te Lorenzo Lotto, nga Botticelli në Veronese; shumë artistë e kanë vulosur me artin e tyre, përshkrimin e momenteve të Jetës së Krishtit.
“Lamtumira e Krishtit për Nënën”, vepër nga Lorenzo Lotto më 1521, ekspozuar në Gemäldegalerie, Berlin:
Skena zhvillohet brenda një dhome të rregulluar mirë. Jezusi gjunjëzohet para Nënës që i bie të fiktë nga dhimbja. Madalena dhe Xhovani e mbajnë nga krahët. Në të majtë, mund të shihni Pjetrin me çelësat në dorë. Lorenzo Lotto ndjek përpikmërisht Ungjillin e Mateut, sipas të cilit, Krishti i jep Pjetrit çelësat përpara Kryqëzimit (Ringjalljes)./Konica.al
Në sfond, përtej kolonadës, mund të shihni një kopsht të mbyllur: një atribut klasik simbolik për Nënën e Virgjër.
“Tradhtia e Judës” nga Giotto:
Në këtë afresk, Giotto në të vërtetë ilustron momentin në Ungjijtë, në të cilët “Satani hyn tek ai” dhe se ai është pikërisht Juda, këtu i veshur me një mantel të verdhë, një simbol i xhelozisë që ai ndjente ndaj Apostujve të tjerë.
Caifa i jep paratë dhe duket se dëshiron të bëjë disa rekomandime. Juda me dorën e majtë, mban fort qesen me 30 sikla argjendi.
“Larja e këmbëve” nga Tintoretto:
Para se të festojë Darkën e Fundit, Krishti lan këmbët e apostujve në shenjë përulësie dhe shërbimi. “Ti më lan këmbët mua?”- shprehet Pjetri plot zhgënjim, me dorën e djathtë të ngritur, ndërsa një apostull tjetër e ndihmon duke derdhur ujë në legen. Jezusi lidhi një peshqir rreth belit, që i duhej të thante këmbët e sapo lara.
Apostujt, të cilëve Krishti tashmë u ka ofruar shërbimin e tij, ulen në tryezë në një pozicion qendror: aty do të konsumohet Darka e Fundit dhe do të vendoset sakramenti i Kungimit.
Në anën e majtë të pikturës, ju mund të shihni apostujt që po përgatiten për larjen e këmbëve: ka nga ata që zgjidhin sandalet dhe ata që kërkojnë ndihmë nga një shok, në përpjekjen për të hequr çizmet.
“Darka e Fundit” nga Veronese (darka në shtëpinë e Levit)
Veronese pikturoi “Darkën e Fundit” që ndryshon shumë nga ikonografia klasike e njohur deri në atë kohë. Ky vizion i tij, nuk ishte dakord me Inkuizicionin e Shenjtë që kërkonte ndryshime thelbësore, të gjitha të refuzuara nga artisti.
Jezusi ulet në anën tjetër të tryezës së madhe, me dishepuj rreth e rrotull, megjithatë, shton një numër të madh personazhesh të tilla, si kafshë dhe fëmijë që ndjekin njëri-tjetrin në shkallë, shaka të gjykatës dhe figura të tjera shumë sureale.
Ndërsa disa ndajnë “Darkën e Fundit me Krishtin”, të tjerër duken krejtësisht të painteresuar për çfarë po ndodh./Konica.al
“Lutja në Kopsht” nga Botticcelli:
“Lutja në Kopsht”, pikturë në dru nga Botticelli, 1490-1493, ruhet në Museo de los Reyes Católicos të Capilla Real, Granada.
Jezusi lutet i gjunjëzuar mbi një kodër, nën një atmosferë shumë të trazuar. Sapo mbaron lutjen, një engjëll vjken fluturimthi për ta qetësuar.
Më poshtë, mund të shihni Apostujt Jakobi, Pjetri dhe Gjoni, të cilët, Krishti kërkoi ta ndiqnin, por i zuri gjumi i thellë.
“Kapja e Krishtit nga Mjeshtri i Pasionit” nga Karlsruhe – një pikturë rreth vitit 1440. Skena zhvillohet në mes të natës, nën qiellin me yje.
Në plan të parë ne shohim vuajtjen që Krishti sapo kapi, ndërsa në pjesën e sipërme të majtë është Juda, i cili, ikën me qesen e parave. Fytyra e tij, megjithatë, duket e trazuar dhe tregon tashmë pendimin.
Pjetri tërheq një thikë për t’i prerë veshin e Malkos, shërbëtorit të kryepriftit, por kjo nuk bën punë: Tani, Krishti është në duart e turmës së ushtarëve, me fytyra kafshërore dhe trupa të pështirë.
“Ecce Homo” nga Quentin Metsys, pikturuar në 1526, ruhet në Pallatin e Dukës, Venecie.
Pas Krishtit të lidhur dhe me kurorën e ferrave në kokë, dy xhelatë shfaqen me një pamje gati karikatureske. Është mënyra e piktorit, për t’u përqendruar në brutalitetin e njeriut.
Krishti i ka duart të lidhura me një litar të mbajtur nga xhelati pas tij. Pilati, i cili Metsys vishet me një mantel të pasur dhe me një koke elegante, bën gjestin e larjes së duarve.
“Ngjitja në Kalvari” nga Domenichino
Në këtë pikturë, Domenichino përshkruan momentin kur ushtari detyron Simonin e Kirenës, për të ndihmuar Krishtin të mbartë Kryqin në Kalvar, tani i rraskapitur. Ndërkohë, Krishti i nënshtrohet peshës së Kryqit dhe një ushtar tërbohet me kamxhikun mbi të.
Një ndihmës gjithashtu shfaqet në grupin që mban shkallët mbi supe, që do të përdoren së pari, për t’u kapur e më pas, për të ulur trupin e Krishtit pas vdekjes.
“Kryqëzimi” nga Marteen Van Heemserck:
Në këtë pikturë, me një ndikim të fortë emocional, Shën Longinusi tërbohet në anën e Jezusit. me shtizën e tij. Në momentin që Krishti vdes, qielli bëhet i zi.
“Zbritja nga Kryqi” nga Rosso Fiorentino:
Tani, Krishti ka humbur jetën në Kryq, duke e ulur në mënyrë shumë të ngadaltë në këtë pikturë. Në kryq ishin mbështetur tri shkallë.
Poshtë, në të djathtë, shohim Gjonin duke mbajtur kokën me duar, ndërsa qante. Në anën e kundërt, Marisë i ra të fiktë dhe e mbajnë dy gra./Konica.al (michelangelobuonarroti)
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Disa mendime aktuale të At Zef Pllumit
‘Hora degli Albanesi’, jeta e pasardhësve të Skënderbeut në Palermo
Kush Kallëzoi Krishtin?
