100 ditët e para të Presidentit Biden në politikën e jashtme kanë qenë më shumë në lidhje me “zhbërjen”, rregullimin e rrëmujave që ai trashëgoi, por ende me ndërtimin e një strategjie të re.
Ndërkohë, një botë e shqetësuar po teston Biden.
Pamja më e mirë e botës së çrregullt të Biden është vlerësimi i kërcënimit global i prezantuar më 14 Prill nga Drejtori i Inteligjencës Kombëtare Avril Haines dhe Drejtori i CIA-s William J. Burns.
Është një dokument shqetësues, që përmbledh inteligjencën se Kina, Rusia, Irani dhe Koreja e Veriut “kanë demonstruar aftësinë dhe qëllimin për të çuar përpara interesat e tyre në kurriz të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj”.
Raporti është 27 faqe me lajme të këqija.
Kundërshtarët tanë perceptojnë një Amerikë të dobësuar dhe po bëjnë presion për të përfituar.
Kina sheh një “zhvendosje epokale gjeopolitike” larg Shteteve të Bashkuara dhe po përgatitet të luftojë luftërat në hapësirë, në det dhe në tokë.
Rusia, si zakonisht, është e dobët në gjithçka përveç “armëve të reja që paraqesin kërcënime të shtuara”.
Irani “do të marrë rreziqe që mund të përshkallëzojnë tensionet” në Lindjen e Mesme. Koreja e Veriut “do të jetë një kërcënim për armët e shkatërrimit të armëve për një të ardhme të parashikueshme”.
Përgjigja e Biden deri më tani ka qenë kryesisht një punë riparimi, kuptohet kështu.
Ai kërkon të rivendosë partneritetet ndërkombëtare që administrata Trump kishte anulluar – nga NATO në marrëveshjen e klimës në Paris.
Mbi të gjitha, ai dëshiron të rindërtojë ekonominë e SHBA si një platformë për fuqinë amerikane.
Askush nuk e do një superfuqi në rënie.
Diplomatët kinezë sulmuan homologët e tyre amerikanë në Anchorage muajin e kaluar. Rusia në mënyrë provokuese lëvizi trupat në kufirin e Ukrainës. Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe kanë kontakte të fshehta me Iranin, edhe pse ata kërkojnë më shumë armë amerikane.
Ndërsa Biden hyn në 100 ditët e tij të dyta, ai ka nevojë për një strategji më të qartë.
Le të fillojmë me Afganistanin, ku Biden po lëviz shpejt për të tërhequr 2500 trupat e mbetura amerikane. Afganistani nuk duhet të kthehet përsëri në epokat e errëta të sundimit Taliban.
Irani është një tjetër vend . Biden dukej se në 100 ditët e tij të para po nxitonte përsëri për të patur marrëveshjen bërthamore që Presidenti Donald Trump braktisi.
Bashkimi me marrëveshjen ka kuptim, por nuk është një politikë e mirëfilltë.
Biden duhet të mendojë më shumë.
Pse të mos fillojë në Liban, me një investim të majmë për të rindërtuar Forcat e Armatosura të forta Libaneze që mund të zvogëlojë përfundimisht fuqinë e Hezbollahut? Katari thuhet se është gati të shpëtojë sistemin financiar libanez; dhe një ushtri libaneze e financuar nga amerikanët dhe e stërvitur mund të rikthejë gradualisht sovranitetin.
Më në fund, ekziston problemi i “konkurrencës së madhe të energjisë” të Rusisë dhe Kinës.
Mirë, kështu që le të konkurrojmë.
“Asi” i Amerikës është teknologjia.
Ne ende jemi duke udhëhequr atë garë, por Kina po fiton.
Gjëja më e zgjuar që Biden mund të bëjë është të investojë në zotërimin e të ardhmes së teknologjisë së lartë.
Shpenzimet sociale për një ekonomi të konsumit mund të presin.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al