Në Gjermani, politika supozohet të jetë e shurdhër.
Gjithçka në lidhje me sistemin – federalizmi i tij i kalibruar me kujdes, mbështetja për Bashkimin Evropian dhe theksimi i koalicioneve dhe konsensusi – është llogaritur për të mbajtur jetën publike sa më të qëndrueshme të jetë e mundur.
Në kushte normale funksionon mjaft mirë.
Por më pas erdhi pandemia.
Covid-19 e ka përmbysur vendin në mënyra që asnjë ekspert nuk mund t’i ketë parashikuar ndonjëherë.
Shkalla e infeksionit po rritet. Qeveria është ulur në një grumbull të papërdorur miliona vaksinash ndërsa gjermanët bëjnë zhurmë për të shtëna.
Skandalet e korrupsionit janë duke u shfaqur në partinë qeverisëse.
Në muajin e gjashtë të bllokimit, pakënaqësia dhe zhgënjimi po ziejnë – ashtu si klasa politike përballet me detyrën për të gjetur një pasardhës të Kancelares gjermane Angela Merkel.
Gjërat nuk dukeshin aq keq një vit më parë.
Tani vetëm 14.6 përqind e popullsisë ka marrë të paktën një dozë vaksine, krahasuar me 33.5 përqind në Shtetet e Bashkuara, 46.7 përqind në Britani dhe 61.3 përqind në Izrael. Disa nga vendimet e marra nga autoritetet gjermane janë shqetësuese.
Viktima politike e rrëmujës është Kancelarja Angela Merkel.
Asnjëherë nuk ishte më e qartë se fundi i muajit të kaluar, kur Merkel u detyrua të kërkojë falje dhe të rikthejë kufizimet e reja për festën e Pashkëve që ajo kishte njoftuar vetëm 34 orë më parë.
Gjermanisë i duhej një strategji e re.
Planet e Merkel për të hequr dorë përpara zgjedhjeve të vjeshtës kanë qenë të njohura prej kohësh, por tani ajo më në fund ka kaluar datën e skadimit të saj politik.
Në një intervistë televizive kombëtare, një Merkel e acaruar ndjeu nevojën për të kujtuar partinë e saj se ata nuk kishin asnjë “të drejtë automatike” për të drejtuar vendin.
Megjithatë, pasardhësit e ardhshëm të Merkel po shkojnë edhe më keq.
Rënia e konservatorëve në sondazhe dhe rezultate rekord të ulëta në dy zgjedhje rajonale i kanë bërë koalicionet e mëparshme të pamendueshme kombëtare papritmas të duken të mundshme. Por kjo duket se siguron që kushdo që merr vendin e Merkelit në vjeshtë do të jetë shumë i zënë duke u përpjekur të shuajë zjarret e brendshme politike dhe të menaxhojë koalicione të lëkundshme për të mbushur rolin e saj në skenën botërore dhe në politikën gjermane.
Për fat të keq, e vetmja gjë që duket se ka treguar pandemia është se duhet një kancelar i fortë për të bërë që sistemi burokratik i Gjermanisë të funksionojë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Po e lufton koronvairusin si në Mesjetë!”
“Gjermania duhet të solidarizohet me BE-në”
“Pasardhësi i Merkelit” e bëri një gabim që tani!
