Marrëdhënia kino-amerikane është në pikën më të ulët të dekadave.
Pas takimit të fundit dypalësh në Alaskë – bisedimet e para të nivelit të lartë që kur Presidenti Joe Biden mori detyrën – nuk është e qartë nëse administrata e re e SHBA kupton se çfarë do të duhet për ta ringjallur atë.
Sekretari i Shtetit i SHBA Antony Blinken ka thënë se, ndërsa marrëdhënia e Amerikës me Kinën ka disa aspekte “kundërshtare”, ajo gjithashtu ka “ato bashkëpunuese”.
Në samitin e Alaskës, megjithatë, kishte pak shenja për këtë të fundit.
Biden tha se ishte krenar për Blinken për qëndrimin në një tiradë anti-amerikane, por pranoi se nuk ishte një fillim i shkëlqyeshëm i marrëdhënieve të administratës së tij me Kinën.
Shpresa tani, me sa duket, është që John Kerry, i Dërguari Special Presidencial i SHBA për Klimën, do të ketë më shumë fat në bisedimet e ardhshme me homologun e tij kinez në një zonë ku të dy palët kanë shprehur gatishmëri për të bashkëpunuar.
Por ajo që nevojitet me të vërtetë mund të jetë një dialog shumë më i gjerë.
Në takimin e fundit të Dialogut Strategjik dhe Ekonomik SHBA-Kinë, të mbajtur në Pekin në 2016, delegacioni i madh amerikan, i udhëhequr bashkërisht nga sekretarët e shtetit dhe Thesarit, përfshiu zyrtarë përgjegjës për çështje të tilla si politika e klimës, shëndeti i oqeanit, antiterrorizmi , siguria ushqimore dhe praktikat e zinxhirit të furnizimit me minerale. Marrëveshjet u arritën në çdo zonë.
Nëse ky lloj dialogu i gjerë SHBA-Kinë do të mbahej sot, imagjinoni se si do të dukej ana e tryezës SHBA.
Pranë Blinken do të ulej Sekretarja e Thesarit Janet Yellen.
Disa gra të tjera do të ishin gjithashtu të pranishme: Sekretarja e Tregtisë Gina Raimondo, Përfaqësuesja e Tregtisë Katherine Tai, Kryetarja e Këshillit të Këshilltarëve Ekonomikë Cecilia Rouse, Këshilltarja Kombëtare e Klimës e Shtëpisë së Bardhë Gina McCarthy (e para që mbajti atë pozitë) dhe Samantha Power, administratori i ardhshëm i Agjencisë Amerikane për Zhvillim Ndërkombëtar.
Administratori i Agjencisë së Mbrojtjes së Mjedisit Michael Regan, Sekretari i Shëndetit dhe Shërbimeve Njerëzore Xavier Becerra dhe Prokurori i Përgjithshëm Merrick Garland do të bashkohen me ta.
Një grup i tillë i larmishëm i zyrtarëve amerikanë – mbi gjysma e tyre gra – që përballen me një falangë burrash kinezë do të bënte një pamje mbresëlënëse.
Por nuk është vetëm çështje optike: vendosja e një grupi më të larmishëm, përfshirë shumë gra jashtëzakonisht të kualifikuara, në ballë të angazhimit SHBA-Kinë mund të ndihmojë për të zhvendosur tonin e diskutimeve dhe për të thyer bllokimin.
Në një mënyrë të ngjashme, Shtetet e Bashkuara mund të propozojnë një dialog dypalësh ekskluzivisht mbi sigurinë kibernetike dhe çështjet e privatësisë së të dhënave, së bashku me dialogët e planifikuar për çështje të tilla si ndryshimi i klimës.
Këtu, përsëri, gratë do të dominonin anën amerikane të tryezës. Ato përfshijnë Anne Neuberger (Zëvendës Këshilltare e Sigurisë Kombëtare për Cyber dhe Teknologji në Zhvillim), Jen Easterly (në pritje të konfirmimit të Senatit si Drejtori Kombëtar i Cyber) dhe Mieke Eoyang (Zëvendës Ndihmës Sekretari i Mbrojtjes për Politikën Kibernetike). Shannon Coe, Jennifer Daskal, Melanie Hart dhe Cynthia Carras do të ishin gjithashtu të pranishëm.
Bërja e këtyre grave fytyra publike e gjysmës amerikane të një dialogu të politikës kibernetike SHBA-Kinë do të ishte mirë për gratë kudo.
Për më tepër, ashtu si një dialog i vetëm i gjerë, ndjekja e njëkohshme e dialogjeve të shumëfishta të shënjestruara do të nxirrte në pah kompleksitetin e marrëdhënies dypalëshe dhe rëndësinë e bashkëpunimit për një gamë të gjerë çështjesh.
Të jesh i sigurt, thjesht zëvendësimi i zyrtarëve meshkuj me gra nuk do të sjellë harmoni në marrëdhëniet kino-amerikane.
Por gratë mund të jenë të përshtatshme për llojin e ndërtimit të marrëdhënieve që kërkon politika e jashtme efektive.
Siç e di mirë Biden, politika e jashtme – si politika më gjerë – është krijuar jo vetëm në tryezën e negociatave, por edhe pas orësh, duke u zhvendosur për një vakt joformal dhe duke gjetur interesa dhe identitete të përbashkëta.
Kur Hillary Clinton ishte Sekretare e Shtetit, ajo krijoi një marrëdhënie me Këshilltarin e Shtetit Kinez Dai Bingguo, bazuar pjesërisht në angazhimin e tyre të përbashkët për fëmijët dhe nipërit e mbesat e tyre. Kjo marrëdhënie ndihmoi SH.B.A.-në dhe Kinën të kalonin një krizë të madhe diplomatike.
Sot, ndërtimi i marrëdhënieve të tilla – thelbësore për të forcuar besimin midis zyrtarëve të lartë – duhet të jetë një përparësi kryesore e liderëve amerikanë, pavarësisht nga gjinia.
Një përpjekje e tillë mund të bazohet në lidhjet që krijohen përmes dialogjeve jozyrtare.
Siç ka vërejtur Kerry, Sh.B.A kurrë nuk do të pranojë shkeljet e Kinës të të drejtave të njeriut dhe abuzimet tregtare në këmbim të bashkëpunimit klimatik. Kjo është qasja e duhur.
Por bashkëpunimi mbi ndryshimin e klimës – si dhe pandemitë, krimi kibernetik dhe kërcënime të tjera të përbashkëta – mbetet kritik.
Vetëm me një dialog të gjerë (ose me shumë drejtime), të udhëhequr nga një grup tjetër fytyrash dhe i forcuar nga marrëdhënie më të thella personale, SHBA mund të vendosë ekuilibrin e duhur midis – për të përdorur fjalët e Blinken – aspekteve kundërshtare dhe bashkëpunuese të marrëdhënieve të saj me Kinën .
Përkthyer dhe përshtatur nga Project Syndicate/ konica.al