Për katër vitet e fundit, Presidenti Rexhep Tajip Erdogan ka shtypur me guxim kundërshtarët e tij, e ka vendosur trupa në rajon kudo që e shihte të përshtatshme.
Dhe për pjesën më të madhe, administrata e ish-Presidentit Donald J. Trump mbylli një sy.
Por ndërsa Erdogan arrin në Bruksel për një takim kritik të NATO-s të Hënën, ai po përballet me një administratë më skeptike të Biden.
Për të, gjërat nuk janë aq të thjeshta.
Falë pandemisë së koronavirusit dhe keqmenaxhimit të tij të ekonomisë, ai tani po përballet me tensione të rënda të brendshme, me rritje të inflacionit dhe papunësisë, dhe një lira të dobësuar të rrezikshme që mund të shkaktojë një krizë borxhi.
Kështu që ai ka “zbutur” tashmë qëndrimet e tij për disa çështje me shpresën për të marrë investime shumë të nevojshme nga Perëndimi – diçka që Rusia nuk mund të sigurojë.
Për të siguruar udhëheqësit perëndimorë, ai ka ndaluar kërkimin e gazit në Mesdheun lindor, një aktivitet që kishte zemëruar aleatët e NATO-s dhe kishte bezdisur Moskën duke mbështetur Ukrainën kundër kërcënimeve të Rusisë dhe duke shitur dronë të prodhuar nga Turqia në Poloni.
Megjithatë, Erdogan ka disa karta të rëndësishme për të luajtur. Prania e Turqisë në NATO, roli i saj si një stacion rrugor për miliona refugjatë dhe prania e saj ushtarake në Afganistan i kanë dhënë atij një fuqi të vërtetë me Perëndimin.
Një pyetje është se sa larg mund të shkojë Erdogan në drejtim të Biden para se ai të zhgënjehet dhe të kthehet nga Kremlini, apo dhe Kina.
Ashtu si me Putin, qasja fillestare e Biden ndaj Erdogan kishte qenë të ruante distancën e tij, duke u përpjekur të shmangte mosmarrëveshjet.
Që nga marrja e presidencës, Biden ka folur me Erdogan vetëm një herë.
Kjo ishte për ta informuar atë se Shtetet e Bashkuara po e njihnin masakrën e Armenëve në ditët e fundit të Perandorisë Osmane si një gjenocid.
Edhe pse ky ishte një poshtërim për Erdogan që mund të kishte ngjallur një zemërim në vitet e mëparshme, ai u prit me një reagim të heshtur së bashku me premtimin e një takimi në samitin e NATO-s.
Ankaraja keq dëshiron ta heqë vendin nga një krizë ekonomike, e thelluar nga pandemia, e cila ka shkatërruar industrinë vitale të turizmit të Turqisë.
Është gjithashtu e shqetësuar të shmangë sanksionet e mëtejshme të SHBA, të vendosura pasi Erdogan bleu sistemin e raketave S-400 nga Rusia.
Problemet ekonomike kanë dëmtuar pozitën politike të Erdogan.
Ndërsa zgjedhjet janë ende dy vjet larg, kundërshtarët e tij kanë një moment të konsiderueshëm, tha Ozgur Unluhisarcikli, drejtori i Ankarasë i Fondit Gjerman Marshall të Shteteve të Bashkuara.
Turqit do të votojnë në përputhje me gjendjen e ekonomisë, tha ai, dhe vetëm për këtë arsye, ai ka nevojë për takimin me Biden.
Uashingtoni ka qenë duke u përgatitur të punojë rreth mosmarrëveshjeve mbi S-400, duke u përqëndruar në vend në çështjet strategjike ku të dy vendet mund të bien dakord, domethënë Afganistani, ku Turqia ka marrë pjesë në mision që nga viti 2001, dhe Iraku dhe Libia.
Për çështje të tjera të tjera, ata do të flasin njëri pas tjetrit.
Politika amerikane që mbështet forcat kurde në Siri nuk pritet të ndryshojë pavarësisht ankesave të hidhura nga Turqia dhe Erdogan nuk ka treguar shenja lehtësimi të të drejtave të njeriut.
“Biden e di që ai mund të duhet të zgjedhë midis Turqisë dhe demokracisë,” tha Soner Cagaptay, drejtor i Programit Turk të Kërkimit në Institutin e Uashingtonit për Politikën e Lindjes së Afërt.
Përkthyer dhe përshtatur nga The New York Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Tërhiqet” Erdogan: E ardhmja jonë është në BE
“Asgjë nuk do të ndryshojë”/ Turqia reagon për fitoren e Biden
