Karakteristikat përcaktuese të demokracisë janë procedurale: rezultatet që ajo prodhon vijnë pasi shoqëria ose përfaqësuesit e saj janë mbledhur, debatuar dhe votuar.
Kjo përfiton nga dy fakte rreth natyrës njerëzore: Askush nuk i ka të gjitha përgjigjet, por të gjithë kanë diçka për të kontribuar. Ai mbështetet në besimin, shpesh i vërtetuar në praktikë, se konsultimi i paraprin domosdoshmërisht veprimit.
Megjithatë, duke qenë thelbësore për demokracinë, diskutimi është gjithashtu cenueshmëria më e madhe e saj. Duhet kohë – kaq shumë biseda, kaq shumë takime të diskutueshme dhe të lodhshme – dhe më pas suksesi i politikave vështirë se është i garantuar.
Kështu, kritikët e demokracisë gjatë epokave e kanë sulmuar atë si humbje kohe, një bisedë mashtruese të manipuluar nga interesa të veçanta – një recetë për t’u anashkaluar përballë prioriteteve urgjente. Forcat e antidemokracisë mund të kenë selitë e tyre sot në Moskë dhe Pekin, por kudo që kanë pasur ndikim gjatë historisë, ky ka qenë argumenti i tyre: Diktatorët i bëjnë gjërat; dorëzoni të drejtat tuaja në favor të rezultateve.
Në kohën tonë të kaq shumë krizave të pazgjidhura, tundimi autoritar duket veçanërisht i fortë. Në mars, Freedom House publikoi një raport që tregon se të drejtat politike dhe civile kanë qenë në rënie për 15 vitet e fundit në mbarë botën.
Këtë javë, Presidenti Biden u përgjigj – duke thirrur një takim. Ai thirri një Samit virtual dy-ditor për Demokracinë, në të cilin morën pjesë liderë nga 89 vende (nga mbi 100 të ftuar).
Qëllimi, sipas Departamentit të Shtetit, ishte “të përcaktohej një axhendë afirmative për rinovimin demokratik dhe të trajtoheshin kërcënimet më të mëdha me të cilat përballen demokracitë sot përmes veprimit kolektiv”. Samiti ishte një ushtrim i “fuqisë së butë” të Shteteve të Bashkuara, të cilën ajo e përdor për shkak të prestigjit dhe shembullit demokratik. Megjithatë, ajo ndodhi në një kohë kur, me pranimin e sinqertë të Biden, ngjarje të tilla si sulmi i turmave të 6 janarit në Kapitolin e SHBA-së kanë treguar se demokracia amerikane është në vështirësi.
Samiti ishte gjithashtu, selektiv: lista e të ftuarve të Biden përfshinte Tajvanin, një deklaratë e drejtpërdrejtë e ishullit demokratik pavarësisht kërcënimeve të Kinës.
Më pak e kuptueshme, takimi përjashtoi Hungarinë dhe përfshiu Filipinet, edhe pse të dyja qeverisen nga liderë të zgjedhur me vendosmëri joliberale.
Të gjitha sa më sipër u dhanë kritikëve. Nuk është për t’u habitur që Rusia dhe Kina udhëhoqën kundërshtuesit, me ambasadorët e tyre në Uashington, në një ese të përbashkët, duke akuzuar Biden për ndjekjen e një “mentaliteti të Luftës së Ftohtë” që do të ndante botën.
Ata vunë në pikëpyetje të drejtën e një presidenti të SHBA-së për të përcaktuar komunitetin demokratik, duke këmbëngulur që edhe qeveritë e tyre janë demokratike.
Protestat e tyre tingëllojnë të rreme, sigurisht, por në mënyrë të dukshme: pavarësisht nga kthimi i kohëve të fundit, demokracia është ende një koncept kaq i popullarizuar në mbarë botën.
Samiti i tij u shty të premten pasi pjesëmarrësit miratuan synimet dhe premtuan të mblidheshin sërish për të vlerësuar përparimin brenda një viti. Shtetet e Bashkuara dhe demokracitë e tjera duhet, me të vërtetë, të kalojnë 12 muajt e ardhshëm – të paktën – duke i përkthyer ato fjalë në vepra.
Megjithatë, rrënjosja e besimit dhe e solidaritetit mes miqve të demokracisë – dhe shqetësimi mes armiqve të saj – ka vlerë të brendshme. Në këtë kuptim, Samiti për Demokraci tashmë ka shënuar një arritje modeste, por domethënëse.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
20 sfidat e BE-së për vitin 2020!
“Aleanca e Demokracive” degradon politikën e Perëndimit
Amerika është rikthyer dhe do që të gjithë të fokusohen tek Kina
