Shpërthime u raportuan në qytete anembanë Ukrainës herët në mëngjesin e së enjtes, pasi Presidenti Vladimir Putin i Rusisë u zotua në një fjalim për të “çmilitarizuar” kombin fqinj dhe çdo shpresë për një zgjidhje paqësore të krizës u duk, por u shua.
Të mërkurën, Ukraina shpalli një gjendje të jashtëzakonshme 30-ditore, thirri rezervat ushtarake dhe paralajmëroi qytetarët e saj që të largoheshin nga Rusia.
Bashkimi Evropian njoftoi se po përgatitej për një fluks të madh refugjatësh. Tregjet financiare po përgatiten për trazirat që mund të shkaktojnë një luftë tokësore dhe sanksione në të gjithë ekonominë globale.
Si shkak i gjithë kësaj, Vladimir Putin po jep një mësim në udhëheqje të rrezikshme dhe shkatërruese dhe po e bën akoma më të rëndësishme që Presidenti Biden dhe kombet e tjera të qëndrojnë me vendosmëri së bashku përballë kërcënimeve, dhe dezinformatave në përballjen me Putin.
Është e qartë se ai po luan një lojë të gjatë dhe Perëndimi duhet të vazhdojë të përgatitet për këtë dhe të bëjë të qartë, siç ka bërë Biden, se presidenti rus po vepron në mënyrë të papranueshme dhe do të paguajë pasojat për veprimet e tij.
SBiden pyeti, “Kush në emër të Zotit mendon se Putini i jep të drejtën për të deklaruar të ashtuquajturat vende të reja në territorin që i përkisnin fqinjëve të tij?”
E gjithë kjo e bën të qartë se sulmi i Putin nuk ka të bëjë kryesisht me NATO-n apo sigurinë.
Bëhet fjalë për nocionin e tij ksenofobik, perandorak dhe të gabuar se Ukraina ishte në thelb një shtojcë e Rusisë, pavarësia e saj një ngjarje historike dhe sundimtarët e saj uzurpatorë. Njohja e tij e shteteve separatiste në Ukrainë u shtri jo vetëm në enklavat e kontrolluara nga forcat pro-ruse, por edhe në provinca të tëra, që përbën një pjesë të madhe të territorit ukrainas që përfshin portin e rëndësishëm të Mariupolit.
Sido që të jenë idetë e Putin për mënyrën se si Ukraina duhet të lidhet me Rusinë, pavarësisht nga ankesat e tij për shkeljen perëndimore në atë që ai e percepton si sferën e ndikimit të Rusisë, pavarësisht nga pikëpamjet e tij për vendin e Rusisë në Evropë dhe në botë, një pushtim i paprovokuar i një shteti sovran evropian është një shpallje e paprovokuar lufte në shkallë, në një kontinent dhe në një shekull kur mendohej se nuk ishte më e mundur.
Putin duhet të mendojë se çfarë do të thotë kjo për popullin e tij, të cilin ai e ka gënjyer, ditë pas dite, për kërcënimet e supozuara dhe shpërfilljet nga Ukraina dhe Perëndimi.
Biden, nga ana e tij, e ka menaxhuar mire këtë krizë me durim, vendosmëri dhe dinjitet, duke zbuluar rregullisht atë që inteligjenca amerikane dinte për skemat e Putin.
Ishte një qasje e re për menaxhimin e krizave në epokën e mediave sociale dhe ndoshta ndihmoi.
Putin duhet të kuptojë se kjo është fytyra e demokracisë kryesore në botë dhe kombit më të fuqishëm.
Sekretari i Shtetit Antony Blinken anuloi një takim të planifikuar për këtë javë me ministrin e jashtëm rus, Sergej Lavrov. Në një letër drejtuar Lavrov, Blinken tha se kufijtë diplomatikë ekzistojnë “nëse Rusia është e përgatitur të ndërmarrë hapa të dukshëm për t’i dhënë komunitetit ndërkombëtar çdo shkallë besimi, është serioze për de-përshkallëzimin dhe gjetjen e një zgjidhjeje diplomatike”.
Biden dhe aleatët e NATO-s të Amerikës e kanë shpallur siç duhet luftën me Rusinë për Ukrainën të paimagjinueshme.
Ukraina, shumë më e dobët ushtarakisht se Rusia, do të duhet të përballojë e vetme peshën kryesore të sulmit, megjithëse, siç paralajmëroi Biden, sanksionet kundër Rusisë do të kenë kosto ekonomike të mëdha për Evropën dhe Shtetet e Bashkuara, duke filluar me një rritje të pashmangshme në koston e energjisë.
Për sa kohë që ekziston edhe mundësia më e vogël për të penguar një pushtim në shkallë të plotë, ai dhe aleatët dhe partnerët e tij duhet të përdorin strategjinë “shkop-karrotë”.
Këto sanksione do të dëmtojnë gjithashtu Perëndimin, veçanërisht Gjermaninë, dhe Rusia mund të hakmerret përmes sulmeve kibernetike ose mjeteve të tjera që mund të tronditin tregjet globale të energjisë. Çdo kosto e tillë duhet të peshohet kundrejt peshës së asaj që ka bërë Rusia.
Analistët dhe historianët do të debatojnë gjatë nëse ankesat e Putin kishin baza në fakt, nëse Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj ishin shumë të ashpër në zgjerimin e NATO-s, nëse Rusia ishte e justifikuar të besonte se siguria e saj ishte komprometuar.
Do të ketë gjithashtu pyetje nëse Biden dhe udhëheqës të tjerë perëndimorë mund të kishin bërë më shumë .
Por jo, nuk ka absolutisht asnjë justifikim për një pushtim të pacipë të një fqinji më të dobët.
Për t’iu përgjigjur pyetjes së Biden, askush dhe asgjë nuk i ka dhënëPutin të drejtën për të marre territore ose për të vendosur fatin e kombeve fqinje.
Pasojat e agresionit të tij do të jenë të tmerrshme për Ukrainën dhe të dhimbshme për Perëndimin dhe do t’i kushtojnë Rusisë një kosto të madhe jetësh dhe zhvillimi. Për të gjitha këto,Putin mban përgjegjësinë e plotë.
Burimi: New York Times
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Amerika ka nevojë për NATO-n, për një arsye…
“Putini po luan me zjarrin”!
A po përgatitet Rusia për luftë me Ukrainën?
