Ç’dëshiron vërtet, kreu i Kremlinit? Çfarë mendojnë rusët, për luftën në Ukrahinë? Historiani Roj Medvedev, një ekspert i stalinizmit, i cili akuzon Perëndimin: “Çfarëdo që të ndodhë, ju bëni krahasime me Bashkimin Sovjetik dhe ktheheni në modalitetin e Luftës së Ftohtë”.
Marco Imarisio – Corriere della Sera
“Çfarëdo që të ndodhë, ju bëni krahasime me Bashkimin Sovjetik dhe ktheheni menjëherë, në modalitetin e Luftës së Ftohtë”.
Më shumë se një intervistë, është një luftë trup më trup. Në moshën 95-vjeçare, jashtë qytetit, i rrethuar nga 14 mace, Roj Medvedev, historiani i periudhës së stalinizmit, “fëmija i tmerrshëm” gjatë regjimit sovjetik, një kundërshtar i vendosur i “amerikanizimit” të prezantuar nga Boris Jelcin, nuk e shijon privilegjin e distancës.
Profesori i moshuar, me një qëndrim luftarak dhe me mendje ende të kthjellët, edhe pse i pajisur me ide të dyshimta, e deklaron veten “të lidhur idealisht” me atë Rusi të thellë, që përbën bazën e konsensusit të Vladimir Putinit.
“Nuk ka asgjë të keqe të duash të rikrijosh një Rusi që të paktën, si territor i referohet kufijve të Carit, Pjetrit të Madh”.
A nuk ju duket se projekti po rezulton të jetë asgjë tjetër veçse i padëmshëm?
Ndoshta, ai ka frikë nga pasojat ekonomike, por shumica e rusëve pajtohen me atë që po ndodh. Vetëm ju perëndimorëve, nuk ju pëlqen ta pranoni. Dhe kështu e përcaktoni Rusinë si një regjim, duke injoruar faktin që rezolutat në Duma merren unanimisht, qoftë edhe nga ajo pak opozitë, e cila, nëse nuk do të ishte kështu, do të kishte çdo avantazh në disidencë.
Gjithashtu, sepse ata që nuk pajtohen duket se kanë disa probleme.
Ka shumë lloje demokracie, jo vetëm një. E pranoj, që e jona është shumë e kontrolluar. Por me pothuajse dhjetë vjet demokraci perëndimore, në vitet e Jelcinit, vendi ishte në vendnumëro. Dhe as kjo nuk ju pëlqente juve…. Përveç asaj periudhe, rusët nuk e kanë përjetuar kurrë demokracinë “tuaj”. Ata nuk janë mësuar me të.
Cili do të jetë vendi i Putinit në historinë ruse?
Ai është një figurë absolutisht e veçantë. Ai është i apasionuar pas përballjes me të shkuarën, dëshiron të mbahet mend, të bëhet ikona jonë. Në këtë kuptim, ai drejtohet edhe nga ambicia personale. Ukrahina është mbi të gjitha përpjekja e saj për të rishkruar historinë, duke devijuar rrugën e saj. Ai sigurisht nuk është car, një figurë që për të merr konotacione mitologjike. Sigurisht që nuk i ngjan Leninit, Zot na ruaj… Por as me Stalinin, me të cilin shpesh krahasohet me keqdashje.
A do ta ndryshojë gjykimin tuaj, ajo që po ndodh?
Ata e përkufizojnë si një operacion special. E pranoj, se ky është një përkufizim i paqartë, por sigurisht që nuk është një luftë e gjithanshme. Rusët nuk e përjetojnë kështu.
Po viktimat?
Tashmë ka shumë, për fat të keq. Lufta është më mizore se ngjarjet historike. Ne rusët, jemi mësuar me të.
Çfarë po përgatit vërtet, Putini?
Në këtë rast, jam dakord me interpretimin perëndimor. Ai dëshiron ta vendosë Rusinë në mesin e fuqive të mëdha të botës, pavarësisht nga pozicionet e Kinës dhe SHBA-së. Ai mendon atë që thotë dhe e beson vërtet atë. Problemi është gjithmonë i njëjtë. Për Evropën, Rusia do të jetë gjithmonë shumë e madhe. Për shumicën dërrmuese të rusëve, jo.
Çfarë do të bëhet me Ukrahinën?
Si sferë ndikimi, gjeografikisht do të kthehet në kohën e Gogolit, shkrimtarit tonë të madh, i cili lindi në atë që tani është territor ukrainas, por të gjithë e konsiderojnë rus. Historia, nuk shkon kurrë kot. As Putini, nuk ka në plan të rimarrë të gjithë Ukrahinën. Vetëm ata që flasin rusisht. Sa i përket kërcënimit bërthamor, askush nuk mendon vërtet për të. Janë vetëm fjalë.
Çfarë ju ka ndodhur, profesor Medvedev?
Ndërsa rritemi, humbasim durimin. Më ka mërzitur retorika perëndimore. Ka modele shoqërie të tjera përveç asaj amerikane. Të parët që do ta kuptonin këtë, duhet të kishit qenë ju evropianët. Por ju, gjithmonë keni refuzuar ta pranoni këtë fakt të qartë. Bota, nuk është më bipolare dhe po shkon në një drejtim tjetër. Putini dhe Rusia ju kanë pritur gjatë dhe më pas, vendosën të ecnin të vetëm.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Shën Sofia’ bëhet xhami? Sa dhimbje…”
“Vuajtja është dhuratë e madhe e Zotit”
