Beteja ka nisur. Tani mbetet për t’u parë se kush do të fitojë.
Presidenti Biden ka mbledhur jo vetëm Perëndimin, por edhe pjesën më të madhe të botës. Ai ka vendosur sanksione të ashpra. Rezultatet janë tashmë të dukshme. Tregu i aksioneve të Rusisë dhe rubla janë në rënie.
Por pavarësisht gjithë kësaj, sanksionet ekonomike rrallëherë e kanë detyruar një vend të ndryshojë rrugën e tij, e lëre më të shkaktojë ndryshimin e regjimit.
Në ato pak raste kur ato duket se kanë pasur ndonjë efekt – Afrika e Jugut me aparteidin, Irani me pasurimin e tij bërthamor – sanksionet zakonisht zbatoheshin gjerësisht dhe ishin gjithëpërfshirëse. Për shkak se vendet kyçe, duke përfshirë Indinë dhe shtetet e Gjirit, nuk ka gjasa të bojkotojnë Rusinë, Kinës do t’i mungojë kjo.
Ka një rrugë për ndryshimin e llogaritjeve të presidentit rus Vladimir Putin: sanksionimi i industrisë së naftës dhe gazit të Rusisë.
Ato janë burimi i pasurisë së shtetit dhe arsyeja që ai mund të besojë se mund të përballojë çdo stuhi.
Deri më tani, jo vetëm që kanë mbetur të paprekura, por sanksionet financiare janë projektuar me kujdes për t’i lejuar Rusisë hapësirë për të vazhduar shitjen e energjisë në botë.
Perëndimi nuk mund të sanksionojë energjinë ruse, sepse do të shkaktonte një krizë energjetike si në vitin 1970, që do të shkaktonte pakënaqësi në vend.
Por situata nuk është aspak analoge me gjendjen e vështirë të viteve 1970. Sot, Shtetet e Bashkuara janë prodhuesi më i madh i naftës dhe gazit në botë. Mund të rrisë prodhimin dhe eksportet dhe të ndihmojë në hapjen e pikave në vende të tjera.
Presidenti Biden është i shqetësuar se ai do të duket si ish-presidenti Jimmy Carter, kur pozita e tij e pushtetit është në fakt më shumë si ajo e mbretit të Arabisë Saudite.
Biden duhet të njoftojë se do t’i përgjigjet kësaj sfide masive ndaj rendit ndërkombëtar duke përshpejtuar sa më shumë prodhimin dhe eksportin e naftës që të jetë e mundur për të zëvendësuar energjinë ruse.
Me gazin natyror, ai duhet të nxisë rregullatorë që të lehtësojnë prodhimin dhe të ndihmojë më shumë me financimin e gazit natyror të lëngshëm, në mënyrë që ai të dërgohet në Evropë.
Ai gjithashtu duhet të inkurajojë vende të tilla si Japonia dhe Koreja e Jugut që të devijojnë më shumë nga gazi i tyre natyror i lëngshëm në Evropë. (Ata kanë burime alternative të energjisë.) Disa nga këto do të kërkojnë kohë, por tregjet do të reagojnë ndaj sinjaleve dhe furnizimeve të reja – dhe çmimet do të bien.
Por kjo nuk do të mjaftojë. Biden duhet të ndihmojë gjithashtu në zhbllokimin e dy burimeve të mëdha të naftës që aktualisht nuk po dalin në treg aq shpejt ose në sasi të mjaftueshme. Ai duhet të pezullojë sanksionet e ish-presidentit Donald Trump ndaj Venezuelës dhe Iranit.
Nëse është e mundur, Uashingtoni duhet të punojë me Iranin për të mbyllur disa boshllëqe të mbetura dhe për të rihyrë në marrëveshjen bërthamore, e cila do të sillte të gjithë naftën e Iranit përsëri në treg. Dhe Biden duhet të kontaktojë personalisht me Mohammed bin Salman të Arabisë Saudite dhe Mohammed bin Zayed të Emirateve të Bashkuara Arabe, të rregullojë marrëdhëniet me ta dhe t’u kërkojë atyre të rrisin prodhimin – gjë që shtetet mund të bëjnë më së miri në afat të shkurtër.
Të gjitha këto masa kanë anët negative – disa simbolike, disa reale.
Por të qeverisësh do të thotë të zgjedhësh, dhe të qeverisësh në një krizë është të bësh zgjedhje të vështira dhe të dhimbshme.
Vendi që e ka kuptuar më mirë këtë është Gjermania. Ajo ka pezulluar tubacionin e saj të gazit Nord Stream 2, ka njoftuar planet për të ndërtuar dy terminale të rinj për të marrë gaz natyror të lëngshëm dhe ka pranuar se mund t’i duhet të përdorë më shumë qymyr dhe të zgjasë punën e centraleve të saj bërthamore që ishin planifikuar të mbylleshin.
Këto politika vijnë nga një qeveri koalicioni, partneri i dytë më i rëndësishëm i së cilës është Partia e Gjelbër.
Nëse agresioni i Putinit ka sukses, ne do të jetojmë në një botë tjetër. Pra, le të sigurohemi që ai nuk e bën këtë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati:Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Epoka e vetmisë gjeopolitike”/ Ku po shkon Rusia e Putinit?
“Putini po luan me zjarrin”!
