Mospërputhja e madhe midis rritjes masive ekonomike të Kinës dhe rezervave të saj minimale të naftës dhe gazit e bëri atë ofertën e madhe globale për naftën bruto dhe shumë mallra të tjera gjatë 20 viteve të fundit apo më shumë. Sipas shifrave nga Administrata e Informacionit të Energjisë (EIA), Kina tejkaloi SHBA-në si importuesi më i madh vjetor bruto i naftës bruto në botë në vitin 2017, duke u bërë importuesi më i madh neto në botë i totalit të naftës dhe lëndëve djegëse të tjera të lëngshme në vitin 2013. Që nga viti i plotë shpërthimi i virusit Covid-19 në të gjithë botën në vitin 2020, politika e zbatuar rreptësisht ‘zero-kovid’ e Kinës ka dëmtuar motorin e saj të rritjes ekonomike dhe oreksin e saj për naftën dhe gazin e përdorur për ta ushqyer atë. Ka patur murmuritje se kjo politikë mund të zbutet, por këto nuk janë dëshmuar të sakta dhe nuk ka gjasa të jenë në të ardhmen e afërt, duke lënë mënjanë ofertën e madhe në tregjet e naftës dhe një mori faktorësh të tjerë ulës që do të shtyjnë në mënyrë dramatike çmimet e naftës. .
Në fillim të marsit, Kina pa valën më të madhe të infeksioneve kovid që nga ato në të gjithë Wuhan në fillim të vitit 2020, me rastet e reja të fokusuara në rajonet e saj verilindore dhe bregdetare, kryesisht në provincat Jilin dhe Shandong. Në atë pikë, megjithëse retorika zyrtare nuk sinjalizoi ndonjë zbutje në strategjinë e kontrollit zero-kovid në një afat të afërt, dhjetori i kaluar kishte parë një përsosje të strategjisë në atë që përfshinte idenë e “pastrimit dinamik”. “Kjo u dha qeverive vendore më shumë fleksibilitet në vendosjen e kufizimeve, duke lejuar që rritja ditore e rasteve simptomatike të kufizohej në rreth 200 në bazë kombëtare,” tha Eugenia Fabon Victorino, kreu i Strategjisë së Azisë për SEB, në Singapor, për Oilprice.com. Edhe në atë kohë, megjithatë, shtoi ajo, kishte kufizime të qarta për këtë fleksibilitet, me qasjen ende agresive të Kinës për të gjurmuar ekspozimet e mundshme ndaj virusit duke vënë më shumë se 184,000 individë nën vëzhgim mjekësor në izolim brenda dy javësh ose më shumë pas atij shpërthimi të ri të marsit.
Edhe pse çmimet e naftës dukeshin të buta në atë fazë, ato dukeshin shumë më të buta me lajmet në fund në mars se qyteti i fuqishëm ekonomik i Shangait, me 26 milionë banorë, ishte vendosur në një bllokim me dy faza. Kjo u pasua më pas në fillim të prillit nga lajmet se autoritetet në qytete të tjera, përfshirë Ningbo (4.2 milionë banorë) dhe kryeqytetin Pekin (22 milionë) kishin filluar të zbatonin kufizime për të frenuar përhapjen e virusit. Përsëri, në atë pikë, kishte shpresa për një zbutje në qasjen zero-kovid, të nxitur nga publikimi në javën e dytë të prillit nga Qendra Kineze për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CCDC) të një udhëzuesi që përshkruante masat për karantinimin në shtëpi. Këto masa dukej se tregonin mundësinë që njerëzit që vuanin nga simptoma shumë të lehta ose aspak, por që kishin rezultuar pozitivë për kovid, mund të ishin në gjendje të karantinoheshin në shtëpi në vend që të shkonin në objektet e centralizuara të drejtuara nga shteti për ta bërë këtë. Shpresat se masa të tilla mund të futeshin, megjithatë, u shuan gjithashtu kur CCDC në një sqarim të mëvonshëm thjesht përsëriti grupin e mëparshëm të politikave strikte.
Në atë pikë, efekti ulës në çmimet globale të naftës së papërpunuar të faktorit ‘Kovidi në Kinë’ u theksua nga OPEC në raportin e tij ku uli parashikimin e kërkesës globale të naftës për vitin 2022 me 480,000 fuçi në ditë (bpd). Pothuajse në të njëjtën kohë, i njëjti arsyetim u dha nga Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë (IEA) në uljen e perspektivës së kërkesës globale për vitin 2022 me 260,000 bpd. Edhe atëherë, me naftën bruto Brent rreth nivelit 110.00 dollarë amerikanë për fuçi (pb) dhe diskutimet e përhapura për një ndalim potencialisht rritës për çmimet e naftës ruse në Evropë që fishkëllenin nëpër tregje, IEA paralajmëroi më tej se edhe pse çmimet e naftës së papërpunuar kishin rikthehen nga nivelet më të larta të kohëve të fundit, ata ende: “Ngelin jashtëzakonisht të larta dhe janë një kërcënim serioz për perspektivën ekonomike globale”. Këto veprime dhe komente u bënë edhe përpara se Kina të rritë programet e saj kundër Covid-19, me fundin e prillit duke parë njoftime për testime masive për virusin në të gjithë Pekinin dhe qytete të tjera, përfshirë Hangzhou (12.2 milionë banorë). Në fillim të majit, disa analistë kishin llogaritur se efekti i bllokimeve të vazhdueshme në Kinë po ulte kërkesën për naftë bruto nga vendi me rreth një milion fuçi në ditë, pa asnjë tregues se kur dhe si do të përfundonte kjo rënie.
Edhe përpara se transmetimi i kovid të rritej në mes të marsit, disa banka të mëdha e kishin konsideruar objektivin e rritjes ekonomike të Kinës për vitin 2022 prej ‘rreth 5,5 përqind’ si shumë ambicioz dhe publikimet e të dhënave të mëdha në prill treguan se kishin të drejtë. Indeksi zyrtar i menaxherëve të blerjeve të prillit (PMI), treguesi kryesor që tregon gjendjen e aktivitetit prodhues të vendit (me një lexim mbi 50 që tregon një zgjerim dhe nën 50 që shënon një tkurrje) erdhi në vetëm 47.4 për muajin, niveli më i ulët që nga shkurti i vitit 2020. Statisticieni i lartë i Byrosë Kombëtare të Statistikave të Kinës (NBS), Zhao Qinghe, deklaroi se: “Prodhimi dhe funksionimi i… ndërmarrjeve janë prekur shumë [nga veprimet e lidhura me kovid]”.
Në fund të javës së kaluar, shtëpia udhëheqëse e pavarur kërkimore e strategjisë ekonomike dhe investimeve globale TS Lombard (TSL), tha për Oilprice.com se beson se ekonomia e Kinës ka të ngjarë të tkurret këtë tremujor dhe uli parashikimin e saj të rritjes ekonomike të Kinës për vitin 2022 në vetëm 3.3 përqind ( megjithëse mendon se për arsye politike raporti zyrtar nga Pekini do të jetë i rritjes ekonomike të vitit 2022 afër 5.0 për qind). Megjithëse vala aktuale Omicron e Kovid duket se ka arritur kulmin dhe numri i zonave të klasifikuara si me rrezik të lartë/mesatar ka rënë ditët e fundit nga nivelet e tyre maksimale të fundit, mbetet rasti që lëvizshmëria mbetet e ulët dhe masat stimuluese janë më pak efektive nën zero-kovid kushtet dhe erërat e kundërta strukturore, sipas TSL. “Pekini është i vendosur fort për ‘zero-kovid’, duke i bërë bllokimet e mëtejshme pothuajse të pashmangshme gjatë pjesës së mbetur të vitit 2022,” tha për Oilprice.com javën e kaluar Rory Green, kreu i kërkimit për Kinën dhe Azinë në TS Lombard, në Londër. “Kufizimet e kujdesit shëndetësor, duke përfshirë shkallën e ulët të vaksinimit dhe numrin e pamjaftueshëm të spitaleve dhe stafit, të kombinuara me politikën përpara Kongresit të Partisë Q4/22 – Xi është i lidhur ngushtë me politikën aktuale të Kovid, e bëjnë të pamundur përfundimin e kufizimeve strikte Kovid në nëntë të ardhshme muaj”, tha ai.
Është e vërtetë që Kina u rikthye shpejt dhe fuqishëm nga shpërthimet e saj të mëparshme të mëdha të Kovid deri në vitin 2020, por tani është më e vështirë për të që të rikuperohet sesa ishte atëherë. “Dy vjet më parë Kina u tërhoq nga bllokimi fillestar i Wuhan-it falë kërkesës shumë të fortë të jashtme, konkurrencës së kufizuar tregtare, një bum pronash dhe një tendosje relativisht më pak infektive të Kovid, por në vitin 2022, zbatohen kushte diametralisht të kundërta,” nënvizoi Green. “Ne presim që Kina të rimëkëmbet ngadalë nga vala aktuale Omicron, veçanërisht pasi shumëzuesit e stimulit janë më të ulët dhe megjithëse një shtytje e madhe e infrastrukturës është duke u zhvilluar dhe politika monetare do të vazhdojë të lehtësohet, mbetet që kufizimet e lëvizshmërisë, besimi i konsumatorëve dhe rritja e pagave të bëjnë të gjitha stimuli më pak efektiv”, përfundoi ai.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga OilPrice.com
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Goditja globale e stagflacionit të vitit 2022
Ekonomia globale drejt një tjetër recesioni?
A do të rritet prodhimi i naftës? Vendos OPEC
