Beteja e Donbasit – me pasoja të rëndësishme për të ardhmen e Ukrainës dhe të gjithë botës së pasluftës – është buzë greminës.
Ukrainasit po rezistojnë me guxim, por po pësojnë viktima të tmerrshme dhe ngadalë po humbasin terren. Ata janë në gjendje të gjuajnë vetëm 5,000 deri në 6,000 fishekë artilerie në ditë, krahasuar me 50,000 fishekë në ditë nga rusët. Ukrainasve po u mbarojnë municionet për artilerinë e tyre të vjetër sovjetike dhe nuk kanë mjaftueshëm tuba artilerie perëndimore për të kompensuar mungesën.
Më kujtohet poezia e vjetër se si “për një gozhdë të munguar humbi një këpucë”, pastaj një kalë, pastaj një kalorës, pastaj një betejë, pastaj një mbretëri. Ne nuk mund të përballojmë të shohim Donbasin të humbur për mungesën e predhave të artilerisë.
Nëse diktatori rus Vladimir Putin emrr këtë rajon, pasi të ketë siguruar tashmë një korridor tokësor nga Krimea në kufirin rus, ai do të mbajë afërsisht një të katërtën e Ukrainës, duke përfshirë qendrën e saj industriale dhe pjesën më të madhe të bregdetit të saj të Detit të Zi. Ekonomia e Ukrainës është tashmë në gjendje të rëndë (vlerësohet të tkurret me 45 përqind këtë vit). Putini do të jetë më pas në një pozicion për ta shkatërruar plotësisht, ndërsa përgatit një ofensivë përfundimtare për ta përfunduar atë.
Edhe një fitore e kufizuar ruse do t’i dërgojë botës një sinjal të rrezikshëm se Perëndimi është i dobët.
Ne duhet të dërgojmë shumë më shumë ndihmë në Ukrainë tani për të shmangur humbjen e Donbasit dhe për të mundësuar një kundërsulm për të rimarrë tokën e pushtuar tashmë, por ende të pafortifikuar, nga pushtuesit.
Nevoja më e dukshme e Ukrainës është për më shumë armë dhe predha artilerie. Administrata e Biden-it ka siguruar tashmë 108 obusa M777 155 mm dhe më shumë se 220,000 fishekë artilerie. Kohët e fundit, ajo premtoi të dërgonte katër sisteme raketash të artilerisë me lëvizshmëri të lartë (Himars) dhe municione me një rreze maksimale prej rreth 45 milje. Kjo është krejtësisht e pamjaftueshme; edhe 220,000 raundet nuk do të zgjasin pesë ditë me normat aktuale të përdorimit.
Perëndimi duhet të dërgojë qindra obus dhe sisteme raketash me shumë lëshime, mijëra raketa dhe qindra mijëra fishekë artilerie.
Sigurisht, do të duhet kohë për të trajnuar ukrainasit në këto sisteme, por ata kanë treguar se mësojnë shpejt.
Ukraina ka gjithashtu nevojë të dëshpëruar për më shumë avionë për të ndaluar sulmet ajrore ruse dhe për të kryer sulmet e veta ndaj formacioneve tokësore ruse.
Biden bëri një gabim serioz në mars kur, për shkak të frikës së tepërt të reagimit të Putinit, ai refuzoi të lehtësonte transferimin e avionëve luftarakë të Polonisë MiG-29.
Por nuk është vonë për të korrigjuar këtë gabim.
Ndërkohë, Ukraina tashmë ka vullnetarë të huaj që luftojnë në forcat e saj tokësore.
Pse të mos kërkoni vullnetarë ose kontraktorë të huaj për të operuar dhe mirëmbajtur F-16, A-10, Grey Eagles dhe Patriots?
Ukraina ka miliona vullnetarë të gatshëm të rrezikojnë vdekjen për të mbrojtur atdheun e tyre. Ajo që nuk ka është armë të mjaftueshme për luftëtarët e saj. Nuk ka asnjë justifikim për këtë dështim të turpshëm.
Vendet që vendosin sanksione ndaj Rusisë përbëjnë 65 për qind të PBB-së globale; Rusia zë më pak se 3 për qind.
Rusia nuk mund të lejohet të tejkalojë aleatët e Ukrainës në armatim.
Mos u shqetësoni për pakësimin e rezervave tona; ne gjithmonë mund të prodhojmë më shumë më vonë. Dhe mos u shqetësoni për provokimin e Putinit; asgjë nuk do të ishte më provokuese se një humbje e Ukrainës.
Ne kemi një imperativ strategjik dhe moral që të rritemi tani për të ndihmuar Ukrainën të mbizotërojë në luftën e saj për liri. Është edhe lufta jonë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Çelësi” për humbjen e Putinit? Rusët që janë kundër luftës!
“Kancelari t’i bëjë presion Serbisë për njohjen e Kosovës!”
