Refuzimi i një kënge – sado e njohur të jetë historia e saj – është një çështje e vogël në krahasim me ndarjet sociale që do të nixste një qeveri e ardhshme e udhëhequr nga Vëllezërit e Italisë së Giorgia Melonit dhe Lidhja e Matteo Salvinit.
Por shënjestrimi i himnit të çlirimit italian Bella Ciao nga e djathta radikale gjatë fushatës aktuale zgjedhore është gjithsesi një tregues.
Me kalimin e viteve, kjo baladë e një partizani të ri që i thotë lamtumirë të dashurës së tij dhe shkon drejt maleve për të luftuar Hitlerin dhe Musolinin, është bërë një himn ndërkombëtar për lirinë.
Yves Montand, familja e të cilit iku nga Italia fashiste për në Francë, e regjistroi në vitin 1964. Këngëtari popullor Mercedes Sosa, pasi u shpëtoi kthetrave të juntës ushtarake të Argjentinës, e interpretoi në Milano në vitin 1983.
Çdo vit më 25 prill, ndërsa Italia përkujton çlirimin e saj nga diktatura fashiste në 1945, Bella Ciao këndohet në festa dhe tubime në të gjithë vendin.
Por për arsye të qarta – festimi i humbjes së Republikës Sociale Italiane të Musolinit, shteti fashist i krijuar në veri të Italisë në vitin 1943 – kënga nuk është paraqitur kurrë në listat e këngëve të ekstremit të djathtë italian.
Menjëherë pas luftës, mbështetësit e Musolinit themeluan Lëvizjen Sociale Italiane (MSI), e cila e pa vdekjen e diktatorit si diçka për të vajtuar dhe jo për të festuar.
Gjatë gjithë dekadave të pasluftës, pikëpamje të tilla humbën disi, por vazhduan në një botë të muzgut të nostalgjisë postfashiste.
Megjithatë, vitet e fundit, e djathta radikale moderne e Italisë është ndjerë e guximshme për të zhvilluar një luftë kulturore kundër një prej këngëve të preferuara të lirisë në botë.
Vitet e fundit, politikanët e ekstremit të djathtë kanë vënë në dyshim përdorimin e Bella Ciao në shkolla dhe e kanë përshkruar atë si një mjet rekrutimi për të majtën politikisht korrekte.
Gjatë fushatës së tanishme zgjedhore, Laura Pausini, refuzoi të këndonte këngën me arsyetimin se ishte “shumë politike”. Këtë javë, Salvini përshëndeti vendimin e Pausini si një fitore kundër propagandës së majtë.
(foto di Francesco Ammendola – Ufficio per la Stampa e la Comunicazione della Presidenza della Repubblica)
“E majta do të thotë Bella Ciao në pushtet pas zgjedhjeve,” tha ai.
Bella Ciao nuk është një këngë e majtë; nuk është e majtë të kundërshtojë fashizmin dhe të këmbëngulë për të drejtat universale të njeriut dhe lirinë nga shtypja. Por është një këngë që tërheq vëmendjen për të kaluarën, që e djathta ekstreme moderne dëshiron të largojë nga historia. Logoja e saj ende mban flakën trengjyrësh të MSI-së.
Një kandidat për zgjedhjet e Vëllezërit e Italisë sapo është pezulluar nga partia, pasi u zbulua një postim në Facebook, ku ai lavdëronte Hitlerin dhe e përshkroi Meloni si një “fashiste moderne”, një pretendim që ajo e mohon.
Propaganda e vërtetë po vjen nga ata që kërkojnë të minojnë dhe ngatërrojnë kujtesën kolektive të Italisë për tmerret e fashizmit dhe forcat politike që ishin përgjegjëse për to.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
