MENU
klinika

Balona nuk është rasti i parë

Pesë dështimet amerikane përballë Kinës…

09.02.2023 - 11:30

Mund të mos i ngjante momentit tronditës kur sovjetikes lëshuan në orbitë sondën “Sputnik”, por amerikanët u shqetësuan jo pak kur u zgjuan duke lexuar lajmin se një balonë kineze e spiunazhit po mbikëqyrte një bazë bërthamore duke shkelur hapësirën ajrore të SHBA-së.

Shqetësimi i tyre u bë më i madh kur mësuan se kjo nuk ishte hera e parë. Pekini ka përdorur balona të ngjashme për të mbikëqyrur instalimet ushtarake amerikane në Guam dhe Hauai dhe ndoshta edhe në bazat ende strategjike të paralajmërimit të hershëm në Kanada.

Akoma më tronditës ishte reagimi i qeverisë amerikane.

Administrata Bajden dukej se nuk ishte në gjendje të shpjegonte se çfarë po ndodhte apo se duhej reaguar në mënyrën e duhur. Nëse ky do të ishte vetëm një zhgënjim i izoluar, ne do të tundoheshim që ta linim mënjanë si shqetësim dhe t’i riktheheshin konsumit të qetë të kafes tonë të mëngjesit.

Por këtu na shfaqet një model shumë shqetësues. Kina është kërcënimi strategjik kryesor me të cilin po përballet SHBA-ja. Mbrojtja e atdheut është përgjegjësia numër një e Uashingtonit. Nëse nuk më besoni, atëherë lexoni Strategjinë e Mbrojtjes Kombëtare të presidentit Bajden.

Aty pohohet pikërisht kjo gjë, duke ngritur një pyetje të sikletshme: çfarë po ndodh me shërbimet strategjike të SHBA-së nën Bajdenin, sidomos kur bëhet fjalë për leximin e veprimeve të Kinës? Por incidenti me aerostatin kinez nuk është i vetmi. Le të shqyrtojmë disa nga gabimet e tjera të shërbimeve amerikane të inteligjencës në raport me Kinën.

5. Kush e përhapi Covid-19?

Pesë dështimet e bujshme të shërbimeve sekrete amerikane

Kanë kaluar më shumë se 2 vite që kur “Covid-19” hyri në fjalorin tonë të përditshëm, dhe ne nuk kemi ende një përgjigje të qartë ndaj pyetjes: Cili ishte roli i Kinës në përhapjen e virusit në mbarë botën? Pas vitesh mohimi, disa zyrtarë amerikanë po e pranojnë tani se virusi mund të ketë rrjedhur nga një laborator kinez.

Faleminderit për këtë informacionin, por shumë njerëz e kuptuan këtë gjë që në vitin 2020. Deri tani, ju mund të keni menduar se qeveria mund të jetë në gjendje të na tregojë gjithçka për origjinën dhe përhapjen e sëmundjes. Ndoshta nuk munden, ose ndoshta nuk duan ta bëjnë. Sido që të jetë, kjo është e turpshme.

4. Armët bërthamore të Kinës

Pesë dështimet e bujshme të shërbimeve sekrete amerikane

Sa armë bërthamore ka Kina? Qeveria amerikane nuk do t’ua thotë këtë. Sepse nuk e di. Komuniteti i inteligjencës do t’u thotë se Kina po e zgjeron me shpejtësi forcën e saj strategjike, aq sa Pekini do të barazohet, deri edhe do ta tejkalojë arsenalin bërthamor të Rusisë. Madje edhe arsenalin tonë. Ky nuk është grusht shteti në botën e shërbimeve të inteligjencës. Analistët që përdorin dokumente dhe raporte me burim të hapur (të paklasifikuara) na e kanë thënë për vite me radhë këtë gjë.

3. A do ta pushtojë Kina, Tajvanin?

Pesë dështimet e bujshme të shërbimeve sekrete amerikane

Komuniteti i inteligjencës nuk ka një vlerësim konsensual lidhur me këtë çështje shumë kritike. Ne kemi parë shumë të dhëna të shpërndara për mediat. Por kur i analizon në detaje këto analiza, vëren se nuk ka asnjë llogari se si ata dolën në këto përfundime. Në sektorin e shërbimeve sekrete duhet të ekzistojë një metodë më e mirë sesa vetëm vendosja e piketave në një hartë.

2. Pushtimi i Ukrainës?

Pesë dështimet e bujshme të shërbimeve sekrete amerikane

Në retrospektivë, është absolutisht e qartë se Pekini i dha dritën jeshile pushtimit rus të Ukrainës. A e dinim ne këtë gjë para pushtimit rus? Nëse po, pse nuk ushtruam presion ndaj Pekinit që të shmangte më të keqen? Dhe tani që e dimë, pse Uashingtoni nuk po arrin dot një marrëveshje me Kinën për ta detyruar Rusinë t’i japë fund luftës?

1. Pasojat nga laptopi i Hanter Bajdenit?

Pesë dështimet e bujshme të shërbimeve sekrete amerikane

Tani të gjithë e dimë që laptopi i Hanter Bajdenit, djalit të presidentit të SHBA-së, ishte vërtet i tij. Dhe ne e dimë gjithashtu që Hanter kishte marrëdhënie të ngushta me Kinën. Atëherë ku është vlerësimi i komunitetit të inteligjencës mbi rreziqet e sigurisë kombëtare që mund të jenë ekspozuar nga ky aktivitet?

A nuk e prodhoi vetë komuniteti një rrezik të tillë? Nëse nuk e ka bërë, kjo është shkelje e ligjit? Nëse e kanë bërë, atëherë ku është? Ju do të mendonit që edhe nëse ata do të bënin diçka të tillë dhe nuk do të gjenin asnjë problem, kjo do të dilte në faqen e parë të “Washington Post”.

Nëse ata gjetën disa shkelje dhe po e fshehin këtë informacion… Epo, as kjo nuk është ngushëlluese. Nëse i bën bashkë të gjitha këto pika, nuk është një panoramë e bukur. Ose komuniteti i inteligjencës amerikane nuk po mbledh dhe vlerëson informacione kritike rreth kërcënimit të vetëm më të madh mbi sigurinë tonë, Kinën, ose po refuzojnë që t’i ndajnë me të tjerët përfundimet e tyre?

A po ndodh kjo sepse ai informacion është shumë e rëndësishme për t’u ndarë, apo sepse nuk ka asgjë për të ndarë, apo është politikisht e papërshtatshëm për ta bërë këtë? Asnjë nga këto përgjigje nuk ofron shumë ngushëllim për administrimin e komunitetit të inteligjencës nga Xho Baden.

Shënim:James Jay Carafano, nënkryetar i studimeve të politikës së jashtme dhe i mbrojtjes në “The Heritage Foundation”.