Pse Alexis Tsipras bën gjërat që bën, si p.sh. SYRIZA të abstenojë nga çdo votë në Parlament deri në zgjedhje?
Ndoshta ai nuk mund të bëjë ndryshe, për shkak të karakterit të tij dhe për shkak se ai mbetet i mahnitur nga “luftërat” e lavdishme, të së kaluarës që e frymëzojnë atë.
Tsipras dhe të tjerë të ngjashëm duan ta portretizojnë veten si trashëgimtarë të një të Majte, e cila u detyrua të luftonte në një mjedis armiqësor, ku rrethanat jonormale politike paraqisnin probleme, por gjithashtu ofronin mundësi për të luftuar forcat superiore.
Tsipras ka ngecur në hiperbola retorike dhe praktika të vjetruara.
Ai është bërë një karikaturë e atyre që i admironte, ndërkohë që nuk përballej me asnjë nga rreziqet personale që shkatërruan shumë nga paraardhësit e tij.
Ai dhe miqtë e tij duket se nuk e kuptojnë se abstenimet, bojkotimi i institucioneve shpesh çojnë në pasoja katastrofike për protagonistët, për institucionet, për vendin. Kushtetutat dhe rregullat ekzistojnë për të na ndihmuar të gjejmë rrugën tonë në rrethana të vështira.
Kur njëra palë gris hartën, të gjitha humbasin.
Nuk është çudi, pra, që Tsipras mbetet i ngecur në mentalitetin maoist “ka një çrregullim të madh… situata është e shkëlqyer”.
Ka një logjikë në këtë taktikë, sepse sa më i madh të jetë çrregullimi, aq më ashpër Tsipras do të dënojë Demokracinë e Re si përgjegjëse për të.
Veç kësaj, sikur të jemi ende në të kaluarën, ai dhe shokët e tij besojnë se çrregullimi i bën dobi partisë së tyre. Ndoshta ata mendojnë se veprimet fëminore do të tërheqin votuesit.
Është, sigurisht, një bast me rrezikshmëri të lartë që partia të investojë pothuajse ekskluzivisht në kritikimin e qeverisë për skandalin e mbikëqyrjes me shpresën se zbulimet e reja dhe trajtimi i qeverisë për këtë çështje do të justifikojnë këtë taktikë.
Por zbulon mungesën e politikës, duke vënë në pah faktin se SYRIZA mbetet një parti protestuese e cila u gjend në pushtet në një periudhë paqëndrueshmërie të madhe, për shkak të gabimeve të të tjerëve dhe oportunizmit të vet.
Por duhet të pyesim edhe veten pse e kritikojmë kaq shumë SYRIZA-n, pothuajse në mënyrë të njëanshme.
Ndoshta kjo ndodh sepse edhe pse ai pretendon se lufton për demokracinë, Tsipras po shpërfill rregullat e saj.
Ndoshta sepse shpresojmë që një ditë vendi të ketë një opozitë që ka një strategji dhe propozime serioze, për botën ku jetojmë.
Burimi: Gazeta greke Kathimerini
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
