Kjo duket si një festë ditëlindje nga ferri. Gjermanët dhe evropianët lindorë janë të zemëruar me francezët. Francezët janë të zemëruar me turqit dhe amerikanët. Donald Trump është zemëruar me pothuajse të gjithë. Dhe mikpritësit britanikë thjesht dëshirojnë të largohen.
Mirë se vini në festimet e 70-vjetorit të Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut.
Takimi kishte për qëllim të shënonte arritjet e pasluftës së asaj që mbështetësit e NATO-s pëlqejnë ta quajnë “aleanca mbrojtëse më e suksesshme në botë”.
Përkundrazi, e gjitha kjo duket si një episod i EastEnders me aktorë kryesorë, grindje familjare, zënka dhe tradhti personale. Dhe në zemër të kësaj, ka edhe një dilemë ekzistenciale: për çfarë bëhet fjalë?
Axhenda shumë modese e takimit tregon diçka.
Udhëheqësit e 29 vendeve anëtare do të mblidhen në një hotel afër Watford, jo në Londër. Kjo është mënyra më dinake e Boris Johnson për të shmangur protestuesit anti-Trump.
Nuk do të ketë ndonjë pritje speciale.
Emmanuel Macron, presidenti i Francës, ka thënë se NATO është “strategjikisht i vdekur nga truri”, dhe dëshpërimisht ka nevojë për mendime të reja.
Dhe kjo është një përpjekje për të ndryshuar gjërat.
Macron insiston që NATO duhet të përqendrohet urgjentisht në qëllimin e tij të përgjithshëm dhe qëllimet specifike, jo tek fiksimet e Trump se kush i paguan faturat.
Macron i kërkoi NATO-a që të fliste me Vladimir Putin dhe të mos e trajtonte Moskën si armik.
Terrorizmi, tha ai, ishte kërcënimi më i madh për të gjithë. Ai gjithashtu sugjeroi që t’i kushtohet më shumë vëmendje pjesës jugore të Evropës.
Angela Merkel, kancelarja e kujdesshme e Gjermanisë, e akuzoi atë për “politikat përçarëse” fëminore dhe tha që ishte lodhur duke mbledhur copat.
Udhëheqësi francez dëshiron një zgjerim të aftësive ushtarake evropiane dhe një bazë industriale më të fortë të mbrojtjes.
Gjermanët dhe Evropianët lindorë shqetësohen se ide të tilla mund të dëmtojnë NATO-n, e cila u ka shërbyer mirë interesave të tyre.
Ndërkohë, Merkel i tha Bundestag-ut që strukturat mbrojtëse të zhvilluara më mirë të BE-së duhet të plotësojnë, jo të zëvendësojnë, NATO-n dhe kundërshtuan me të drejtë pretendimet e Macron se SHBA nuk ishte më një partner i besueshëm.
“Evropa nuk mund të mbrohet vetë, ne jemi të varur nga kjo aleancë transatlantike,” tha ajo.
Një tjetër veprim e kërcënon familjen feudale globale: Sjellja e keqe e Turqisë. Pushtimi i saj në Siri, duke synuar kurdët pro-perëndimorë dhe duke rrezikuar përparimet e bëra në betejën kundër ISIS, ka bërë që anëtarët e NATO-s në të gjithë Evropën, kanë bërë thirrje për dëbimin e Turqisë.
Masa e Rexhep Tajip Erdoganit, duke vepruar në mënyrë të fshehtë me Trump, i dha një fitore strategjike Rusisë dhe regjimit sirian. Kritika e Macron e shtyu Turqinë ta konsideronte atë javën e kaluar si “sponsorizues të terrorizmit”.
Ndoshta do t’i rregullojnë gjërat. Por pyetjet më të mëdha të shtruara nga Macron mbeten pa përgjigje.
A ka të drejtë ai për nevojën për të ndryshuar apo zhdukur?
Është e sigurt që këtë herë NATO-s do t’i dëgjohet zëri. Aleancën e pret një ditë e keqe në Watford.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Detyrat’ e NATO-s tani që është 70 vjeç
‘Ndarja’ e Turqisë nga Perëndimi, aspak e papritur
“Gjeorgjia do të anëtarësohet në NATO, nuk vendos Rusia”
