Konferenca e vitit të fundit për Ndryshimet Klimatike të Kombeve të Bashkuara (COP26) do të mbahet në Glasgow, me Boris Johnson në karrigen e kryeministrit.
Do të jetë mbledhja më e madhe e liderëve botërorë në Britani që nga ceremonia e hapjes për Lojërat Olimpike të vitit 2012 në Londër, në të cilat Johnson gjithashtu luajti një rol udhëheqës.
Për dallim nga Lojërat Olimpike, kushtet nuk janë aspak të mira për një konferencë të suksesshme të Kombeve të Bashkuara në vitin 2020. Konferenca në Madrid në fundjavë përfundoi pa asnjë përparim lidhur me zvogëlimin e emetimeve të gazrave serë.
Për të shmangur përsëritjen e asaj që u kritikua gjerësisht si një nga rezultatet më të këqija në 25 vjet të negociatave për klimën, Johnson do të duhet të shfaqë aftësi, deri më tani të panjohura diplomatike.
Ai ka nevojë për një marrëveshje të gjelbër globale, ndërkohë që vazhdon të merret me politikat tregtare britanike pas Brexit.
Madridi ishte një shembull se si të mos bëhet diplomaci. Nuk ishte faji i Spanjës, i cili mori përsipër drejtimin e konferencës, pasi Kili njoftoi se po tërhiqej pas trazirave.
Kuptohet e hutuar, mungesa e udhëheqjes së Kilit ndikoi negativisht bisedimet. Ky ishte një sulm i madh për shkencën, në një vit aktivizmi të paparë të klimës.
Nëse kjo situatë e klimës vazhdon, ne do të paguajmë një çmim të rëndë.
Shkencëtarët kanë paralajmëruar se përtej gradëve të ngrohjes ekziston një rrezik i nxehtësisë ekstreme, thatësira dhe përmbytjet.
Ndërkohë që urgjenca bëhet më e dukshme, ashtu edhe sfidat që na presin.
Kombet e Bashkuara tani thotë se vendet duhet të rrisin ambiciet e tyre pesëfish.
Johnson nuk dëshiron një rishkrim të samitit të Kombeve të Bashkuara në Kopenhagë në 2009. Kjo ka nevojë më shumë sesa vetëm një departament të ri qeveritar.
Por cilado qoftë qasja e tij, fati i Johnson është në duart e të tjerëve.
Më të rëndësishmit janë votuesit amerikanë që mund të sjellin në pushtet një president demokrat vetëm disa ditë para se të zhvillohet samiti i Glasgow. Kjo do të ndalonte përpjekjen e Shtëpisë së Bardhë të Trump për t’u tërhequr nga marrëveshja e Parisit.
Udhëheqësit e BE shpresojnë të “bëjnë Pazar” me Pekinin shtatorin e ardhshëm, kështu që përpjekjet për të ulur emetimet mund të vazhdojnë edhe pa SHBA-në.
Nuk kanë mbaruar ende idetë për të realizuar qëllimet lidhur me klimëm. Kryeministri duhet të sigurojë një përgjigje globale që përputhet me shkallën e krizës.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Johnson s’ka guxim të përballet me njerëzit”
“Ç’do të thoshte Churchill për Boris Johnson?”
“Brexit”, sfida e Anglisë: Ti biesh murit me kokë
