Viti 2020 u vlerësua si një vit kritik për marrëdhëniet Kinë-BE. Tre samite të mëdha ishin planifikuar të mbaheshin këtë vit, duke përfshirë Samitin e Vendeve të Kinës-Qendrore dhe Lindjen e Evropës, Samitin e 22-të Kinë-BE, dhe një samit special të liderëve të BE-së dhe Kinës në Leipzig, Gjermani.
Disa analistë besojnë se marrëdhëniet Kinë-BE do të ndryshojnë për shkak të pandemisë COVID-19.
Duke folur objektivisht, virusi në të vërtetë ka penguar ndërveprimin diplomatik midis krerëve kinezë dhe BE. Për shembull, të tre samitet kryesore do të vonohen disi ose do të zhvillohen në internet. COVID-19 ka ndaluar komunikimin ballë për ballë midis krerëve kinezë dhe BE.
Sidoqoftë, Kina dhe BE-ja po i rregullojnë këto çështje përmes metodave teknike.
Për shembull, Kina dhe BE zhvilluan raundin e 28-të të negociatave për marrëveshjet e investimeve në 20-24 prill në internet, dhe pati disi përparim.
Prandaj, tendenca e bashkëpunimit dhe komunikimit Kinë-BE nuk ka ndryshuar.
COVID-19 gjithashtu ka sjellë disa mundësi për komunikime midis krerëve kinezë dhe BE-së. Presidenti kinez Xi Jinping dhe Kryeministri Li Keqiang kanë zhvilluar biseda telefonike me drejtuesit evropianë gjatë pandemisë. Të gjitha këto tregojnë se edhe në këtë kohë, edhe Kina dhe BE kanë vullnetin të mbështesin njëri-tjetrin.
Disa njerëz besojnë se BE do të pajtohet me teoritë e komplotit të SHBA për Kinën. Në fakt, anëtarë. Disa udhëheqës politikë populist evropian, kanë mbrojtur këto teori konspirative për shkak të nevojave të tyre dhe interesave politike. Propaganda nga SHBA është rritur në BE, me kërkesa të bëra madje që Evropa të shpifë për Kinën.
Këto teori mund të prekin disa njerëz evropianë. Sidoqoftë, BE duhet të ruajë multilateralizmin dhe të këmbëngulë që pritoritet është lufta kundër COVID-19.
Ende ekzistojnë dallime strukturore midis marrëdhënieve Kinë-BE dhe marrëdhënieve Kinë-SHBA.
Përveç përpjekjes së SHBA-së, disa ekspertë evropianë besojnë se pandemia COVID-19 ka treguar sërish se Kina është një rivale. Në fakt, një komunikatë e lëshuar nga Komisioni i BE-së në Mars 2019 e përshkroi Kinën si “një rival që promovon modele alternative të qeverisjes”.
Pandemia ka treguar vërtet ndryshimin në qeverisje midis sistemeve kineze dhe perëndimore.
Rezultatet e luftës COVID-19 të shumë vendeve perëndimore kanë bërë që disa politikanë të BE të reflektojnë për sa i përket sistemit të tyre kombëtar të administrimit të krizave. Objektivisht, arritjet e Kinës në luftën COVID-19 kanë ngritur disi dyshime në mekanizmat e vendimmarrjes demokratike perëndimore dhe besimin e tyre tek të ashtuquajturat të drejtat e njeriut.
Pandemia ka tronditur rëndë ekonominë, politikën dhe procesin e integrimit të Evropës, e cila do të çojë në rënien e forcës dhe ndikimit ndërkombëtar të kontinentit.
Në epokën pas pandemisë, Evropa mund të jetë më konkurruese përballë Kinës. Por fakti që bashkëpunimi dhe konkurrenca ekzistojnë midis Kinës dhe Evropës nuk do të ndryshojë.
Në arenën globale, Evropa ka nevojë për mbështetjen e Kinës për multilateralizmin. Është gjithashtu e pamundur që të dyja palët të dekompozohen me njëra-tjetrën.
Artikulli u shkrua nga reporteri i Global Times Li Qingqing bazuar në një intervistë me Dong Yifan, një studiues i Institutit të Studimeve Evropiane, Instituti i Marrëdhënieve Ndërkombëtare Bashkëkohore.
Përkthyer dhe përshtatur nga Global Times/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A është Kina ‘lokomotiva’ edhe për Evropën?
“Kina ju ka ndihmuar… Po Francën e Gjermaninë i harruat?!”
‘Diplomacia e maskave’, si Kina po e bën për vete Evropën Juglindore
