I sapozgjedhuri Emmanuel Macron zgjodhi 9 majin për të ardhur në Berlin.
E quajtur “Dita e Evropës”, ajo përkujton nënshkrimin e deklaratës së Schuman të pas Luftës së Dytë Botërore që promovon paqen midis kombeve evropiane.
Një vizion shumë i ndryshëm i Evropës nga ai i Vladimir Putinit, vuri në dukje presidenti francez.
Së bashku, tha ai, Franca dhe Gjermania mbanin ambicien për një BE më të fortë, më sovrane, më demokratike, më të bashkuar, të aftë për t’u përballur me sfidat me të cilat përballet aktualisht kontinenti.
Është traditë e BE-së që liderët francezë dhe gjermanë të vizitojnë njëri-tjetrin si udhëtimi i parë jashtë vendit pas zgjedhjes së tyre. Një shfaqje simbolike e lëvizjes së motorit franko-gjerman të bllokut. Të paktën, ata shpresojnë se ky është mesazhi i transmetuar.
Por sa të bashkuara dhe me ndikim janë Franca dhe Gjermania në BE-në e sotme?
Unë do të argumentoja se kriza Rusi-Ukrainë ka ndryshuar rrënjësisht jo vetëm dinamikën e sigurisë së BE-së, por edhe ekuilibrin e fuqisë në bllok. Dhe nuk ka të bëjë më vetëm me Francën dhe Gjermaninë.
Kur Macron erdhi për herë të parë në Berlin në vitin 2017, ai ishte një fillestar në krahasim me kancelaren e atëhershme Angela Merkel.
Por pasardhësi i saj Olaf Scholz ka frustruar votuesit në vend dhe aleatët jashtë vendit.
Kancelarja gjermane ka mbrojtur përgjigjen e tij ndaj luftës.
E pyeta Scholz në konferencën e tij për shtyp me Macron nëse ai ishte i shqetësuar për reputacionin dhe rolin udhëheqës të Gjermanisë në Evropë. Ai mbrojti zgjedhjet e Gjermanisë. Berlini po bën çmos për të pakësuar varësinë e tij nga energjia ruse (duke lëvizur nga 35% në 12% varësia nga nafta ruse brenda pak javësh).
Ai dërgoi armë të rënda në Ukrainë. Dhe Scholz premtoi se do të investojë 100 miliardë euro (100 miliardë dollarë; 85 miliardë £) në modernizimin e forcave të armatosura dhe rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes në 2% të PBB-së të kërkuar nga NATO.
Por, përshtypja që ka dhënë Gjermania është hezitimi kur vjen puna për të kundërshtuar Kremlinin.
“Ne duhet t’i dërgojmë Kremlinit sinjale fuqie dhe jo dobësie. Kjo thjesht inkurajon presidentin rus të bëjë atë që po bën,” sipas Peter Beyer, një deputet i Unionit Kristian Demokrat dhe anëtar i komitetit të mbrojtjes të Parlamentit Gjerman.
“Unë nuk dua të jem kritik vetëm sepse partia ime tani është në opozitë,” më këmbënguli ai, por, tha ai, Olaf Scholz duket gjithmonë se duhet të nxitet nga të tjerët, nga opinioni publik ose nga kritikat nga evropianët. partnerët.
“Dhe pse duhet të jetë kështu? Ne jemi Gjermania. Ne nuk duhet të udhëheqim vetëm ekonomikisht, por edhe politikisht.”
Rusia ka sjellë luftën dhe kërcënimin e sulmit bërthamor përsëri në kontinent – dhe Gjermania ka dështuar dukshëm të marrë drejtimin. .
Dhe kështu Macron beson se ky është momenti i tij.
Franca aktualisht mban presidencën e BE-së. Përpara se të vinte në Berlin të hënën, Macron iu drejtua Parlamentit Evropian mbi vizionin e tij për të ardhmen e bllokut.
Kjo përfshinte idenë jo krejtësisht të re të krijimit të një rrethi të jashtëm të BE-së të kombeve me të njëjtin mendim, duke përfshirë “ata që janë larguar nga BE” (një tundim i qartë për MB) dhe të tjerë që presin të bashkohen, si Ukraina dhe vendet në Ballkanin Perëndimor.
Polonia dhe vendet baltike së bashku me vende të tjera ish-komuniste si Republika Çeke kanë tentuar të marrin drejtimin në vendimet e mbrojtjes së NATO-s dhe BE-së gjatë krizës Rusi-
Ukrainë.Kryeministrat sllovenë, polakë dhe çekë, së bashku me liderin e partisë në pushtet të Polonisë, ishin liderët e parë perëndimorë që vizituan Kievin. Hungaria është bërë pengesë.
Kryeministri Victor Orban, i njohur për marrëdhëniet e tij të mira me Putinin, po mban peng BE-në për planet për sanksione ndaj naftës.
Projektimi i një fronti të bashkuar dhe të vendosur perëndimor kundër Putinit është me rëndësi të madhe për BE-në dhe NATO-n tani. Por as Parisi dhe as Berlini nuk kanë qenë në gjendje të frenojnë Orban-in.
Presidentja e Komisionit Evropian fluturoi për në Budapest të hënën mbrëma për t’u përpjekur – pa rezultat.
Sigurisht që mbajtja e 27 vendeve të bashkuara për sanksionet kur secila ndikohet në një mënyrë të ndryshme është një sfidë e madhe dhe kjo interpretohet nga Putin si një dobësi.
Mendoni përsëri për eurozonën dhe, veçanërisht, krizën e borxhit grek. Angela Merkel do t’i mbante në të njëjtën dhomë derisa të gjendej një zgjidhje.
Tani Brukseli ka filluar të pyesë nëse vendimi i BE-së që vendimet e politikës së jashtme, përfshirë paketat e sanksioneve, duhet të jenë unanime, tashmë është i vjetëruar në këto kohë të paparashikueshme dhe të rrezikshme.
Burimi: BBC
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
