Është e çuditshme të udhëtosh vetëm? A është i mërzitshëm udhëtimi vetëm? Largimi vetëm për një periudhë të gjatë mund të jetë i frikshëm. Shumica e njerëzve nuk e provojnë kurrë.
Këto dyshime po më shqetësonin mendimet në janar të këtij viti, kur kisha vendosur për një pushim tre mujor pune për të udhëtuar vetëm nëpër Gana dhe Kolumbi. Gjithmonë kam kërkuar destinacione të largëta si Vietnami, India, Uganda, për një shoqërues që mund të më drejtojë, të lexojë harta dhe të marrë të gjitha vendimet e vështira. Disa ndryshime pozitive në jetën time personale më kishin ftuar të shkëputesha nga miqtë, familja dhe puna.Doja të luftoja, mendoja, të përqafoja rrezikun dhe situatat e paeksploruara.
Unë nuk jam i vetmi me një dëshirë të re për të shkuar në një aventurë vetëm. Tracey Nesbitt, redaktore e ‘Solo Traveler’, thotë se bllokimi i ka bërë njerëzit të paduruar.
Ideja që opsioni për të udhëtuar mund të hiqet në çdo kohë u jep më shumë rëndësi vendimeve të udhëtimit tani. Disa njerëz po përqendrohen në vizitën e destinacioneve që i kanë shtyrë për shumë vite. Të mos i përmbahesh një orari ose të presësh dikë tjetër janë të gjitha aspekte të udhëtimit të vetëm.
Jenny Southan, e cila drejton agjencinë ‘Globetrender’, thotë se udhëtimi vetëm ka ndryshuar.
Udhëtimi vetëm është shoqëruar më së shumti me studentë me çanta shpine, por ka disa ndryshime që i japin një kthesë të re, veçanërisht kur bëhet fjalë për nomadizmin digjital. Takova shumë njerëz të vetmuar që udhëtonin dhe punonin ndërsa isha larg. Takova njerëz interesantë në hostelin tim me të cilët mund të flisja për vendin, por shpejt kuptova se doja ta përjetoja vetë vendin. Në një vend të tillë si Gana, ju nuk jeni kurrë vërtet vetëm.
Pas disa ditësh, kisha shijuar rrëmujën e tregut Makola, ku u ula në dysheme dhe hëngra fufu, festova me të rinjtë në bare të rrëmujshme në lagjen më perëndimore të Osu. Udhëtova nëpër vende fantastike kaotike. Fola me sa më shumë njerëz dhe mësova për luftën e të jetuarit në Ganë nga shoferët e taksive dhe fermerët.
Në bregun perëndimor më të izoluar, u nisa për shëtitje njëditore nëpër plazhe dhe fshatra, duke takuar vetëm djem me hanxhar dhe peshkatarë. Besimi, spontaniteti dhe nevoja obsesive për të provuar çdo ushqim që pashë më dhanë mësimet që kërkoja. Nëse takoni një grup muratorësh të sjellshëm në një shëtitje nëpër një fshat dhe ata ju ftojnë të hani banku dhe të pini xhin me ta, është e vrazhdë të thuash jo.
Një mbrëmje në qytetin juglindor të Calit, në një festë të madhe në rrugë shkova vetëm dhe bëra miq dhe mësova si të kërceja salsa deri në orët e para. Unë udhëtova në tre zona në Kolumbi që qeveria e Mbretërisë së Bashkuar i konsideron të rrezikshme dhe këshillon që të mos i vizitoni. Pasi bëra pak kërkime, duke folur me vendasit, pronarët e bujtinave dhe bashkëudhëtarët, në të gjitha këto “zona të kuqe”, gjeta mirësi, komunitet, argëtim dhe bukuri. Megjithëse Gana dhe në një masë më të vogël, Kolumbia janë të njohur për banorët e tyre mikpritës, në përvojën time, shumica e njerëzve në botë janë programuar të jenë të mirë. Një pyetje që më bëhej shpesh nga udhëtarët në Kolumbi ishte: “A është Gana e sigurt?” E cila ndihet si një pyetje absurde dhe mjaft paragjykuese për t’u bërë. Pse do të ishte më pak e sigurt se Kolumbia? Nëse nuk është në një zonë lufte ose nën kontrollin e terroristëve, si mund të jetë një vend përgjithësisht i sigurt ose i pasigurt? Cili është përkufizimi juaj për sigurinë?
Dwayne Fields është një eksplorues dhe prezantues televiziv. Ai i bën jehonë mendimeve të mia për të krijuar lidhje në udhëtimet vetëm.
Nëse lëvizni në një mënyrë të dyshimtë, nuk do të priteni mirë. Nëse jeni të ngrohtë dhe tregoni disa dobësi, shumica e njerëzve nuk do të përfitojnë nga kjo. Shumica e gjërave të dhunshme që më kanë ndodhur mua kanë ndodhur në Londër. Kjo nuk do të thotë se gjërat e këqija nuk ndodhin kur njerëzit udhëtojnë vetmë. Mua më vodhën telefonin dhe paratë në ditën time të fundit në Kolumbi, një incident i vogël, mësim i vlefshëm dhe diçka që mund ta kisha parandaluar po të isha më i kujdesshëm. Kam takuar shumë udhëtare të lumtura gra gjatë udhëtimit tim, por e di që disa mund të kenë shqetësimet e tyre personale të sigurisë.
Southan pati disa përvoja negative kur shkoi në Interrailing si 19-vjeçare.
Shpesh më ndiqnin, më thërrisnin mace apo më preknin. Në Paris, një grup fëmijësh u përpoqën të më grabitnin. Ju duhet të mësoni mënyra për të nxjerrë veten nga situata si kjo shumë shpejt. Gratë duhet të jenë veçanërisht të zgjuara kur udhëtojnë vetëm. Thënë kështu, është shumë më e lehtë të qëndrosh në kontakt me miqtë dhe familjen tani. Në atë kohë nuk kisha celular, nuk kisha Google Maps.
Ajo rekomandon kompani të tilla si ‘Much Better Adventures’ për udhëtarët e vetëm që duan të bashkohen me udhëtime me njerëz të tjerë. Për më shumë paqe mendore, Pat Riddell, redaktori i ‘National Geographic Traveller’, thotë se:
Nëse e zgjidhni me kujdes destinacionin tuaj, bëni kërkimin tuaj dhe qëndroni vigjilent, rreziqet zvogëlohen shumë. Bujtinat janë një mënyrë e shkëlqyer për të marrë informacione dhe për të krijuar lidhje të menjëhershme. Shpesh udhëtimi vetëm ka të bëjë me terapinë, shërimin ose një lloj pelegrinazhi. Ju nuk jeni kurrë vetëm për një kohë të gjatë. Kur qëndroni në bujtina, gjithmonë bëni miq. Në shumë mënyra, është mënyra më e përbashkët për të përjetuar botën. Mendoj se tani është interesante të shohësh se si njerëzit udhëtojnë vetëm, ndoshta pas një divorci, kur fëmijët kanë shkuar në universitet, në pension ose pas një humbjeje. Përvoja ime më ka bërë një person më të sigurt, më të lumtur dhe më kuptues. Kur je vetëm, duhet të jesh plotësisht i mbështetur te vetja. Mësoni shumë më tepër për veten sesa nëse do të ishit me njerëz të tjerë. Ne kemi nevojë për kohë vetëm dhe është kaq e vështirë ta arrijmë atë në shoqërinë ku jetojmë. Në një grup më të madh, ai kthehet në një udhëtim turistik dhe jo në një përvojë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Që asgjë të mos shkojë keqDisa këshilla për pushime dimërore të paharrueshme!
5 këshilla që ju ndihmojnëDëshironi të shkoni me pushime, por nuk keni para mjaftueshëm?
