Charles Michel doli me planin e fundit për të rrëzuar Ursula von der Leyen nga posti i presidentes së Komisionit Evropian, organit më të rëndësishëm ekzekutiv të Bashkimit Evropian. Presidenti i Këshillit Evropian i prezantoi liderëve të BE-së idenë se kryeministri grek, Kyriakos Mitsotakis duhet të marrë postin e Von der Leyenit, thanë për Politico pesë diplomatë dhe zyrtarë anonimë evropianë. Deri më tani, shanset janë në favor të Von der Leyenit, por kjo nuk e ka penguar Michelin të përpiqet të shtyjë një ‘komplot’ kundër saj.
Diplomatët dhe zyrtarët e quajtën atë një përpjekje tjetër të dëshpëruar për të rrëzuar Von der Leyenin. Përveç kësaj, Michel dyshohet se sugjeroi prapa dyerve të mbyllura që kryeministrja daneze, Mette Frederiksen mund të ishte një presidente më e mirë e Këshillit Evropian sesa ish-kryeministri portugez, Antonio Costa, i cili preferohet nga Von der Leyen dhe emri i të cilit përmendet më shpesh në kontekstin e marrjes së postit të Michelit.
“Edhe një herë, ky është lajm i rremë dhe gënjeshtër. Presidenti u konsultua me të gjithë liderët individualisht për procesin e ndarjes së funksioneve. Presidenti nuk përmendi emra konkretë në këtë fazë”, tha Ecaterina Casinge, zëdhënëse e Charles Michel.
Michel është përgjegjës për udhëheqjen e një marrëveshjeje politike midis liderëve evropianë për emërimin e kreut të Komisionit Evropian, Këshillit Evropian, Parlamentit Evropian dhe degës së politikës së jashtme të BE-së pas zgjedhjeve evropiane. “Nuk ka asnjë rol për Michelin në këtë proces, përveç asaj në kokën e tij”, pohoi një diplomat i BE-së. Në ditët pas zgjedhjeve, u shfaq një konsensus midis 27 krerëve të shteteve dhe qeverive që Von der Leyen duhet të marrë një mandat të dytë dhe se Costa duhet të jetë presidenti i ri i Këshillit Evropian. Marrëdhëniet e mira personale mes të dyve ndihmuan në këtë, veçanërisht pas vitesh konflikti midis Michel dhe Von der Leyen.
“Lufta” e tyre kulmoi gjatë një vizite në Ankara në vitin 2021 kur Michel rrëmbeu karrigen e vetme të lirë gjatë një sesioni fotografik dhe u ul pranë presidentit turk, Erdogan, ndërsa Von der Leyen duhej të ulej në një divan aty pranë. Çështja u bë e njohur si Sofagate dhe Von der Leyen akuzoi Michel për seksizëm.
Pavarësisht kësaj, Michel vazhdon t’i ofrojë alternativa Von der Leyen në bisedimet përgatitore me liderët e BE-së, si kryeministri grek, Kyriakos Mitsotakis, si dhe disa kandidatë të tjerë, deri tani të paidentifikuar. Mitsotakis, nga ana tjetër, deri më tani ka hedhur poshtë mundësinë e marrjes së disa prej posteve më të rëndësishme në Bruksel.
“Ai qëndron fort pas kandidaturës së Von der Leyen”, thonë burime greke. Sekretari i Përgjithshëm i Partisë Popullore Evropiane, Thanasis Bakolas, i cili është gjithashtu grek, e quajti “absolutisht qesharak” skenarin në të cilin Mitsotakis ose Frederiksen do të merrnin rolet kryesore.
Disa zyrtarë argumentojnë se nevoja e vazhdueshme e Michelit për hakmarrje është në kundërshtim me shpresat e udhëheqësve për një marrëveshje të shpejtë. Pasi EPP e Von der Leyen doli si fituesja bindëse e zgjedhjeve evropiane, ajo ishte favoritja kryesore për një vend në Komision. Burokratët e Brukselit dukej se ishin dakord në pjesën më të madhe.
Përpjekjet e vazhdueshme të Michelit për të minuar një mandat të dytë për Von der Leyen kanë dëmtuar çdo besueshmëri në bisedimet që Michel ka braktisur, shtuan diplomatë dhe zyrtarë. Sipas raportimeve, Michel, me motivin e hakmarrjes së pastër, po sulmon edhe postin e Komisionerit të Lartë për Politikën e Jashtme të BE-së, që aktualisht mbahet nga spanjolli, Josep Borrell.
Vendet evropiane janë tërhequr tashmë kundër përpjekjeve të mëparshme të Michelit për të larguar Von der Leyen, të tilla si vonimi i procesit të emërimit në pozitat e larta të punës deri në fund të verës dhe përpjekjet për ta përjashtuar atë nga Këshilli Evropian joformal më 17 qershor. Komisioni Evropian tha se Von der Leyen nuk kishte marrë ende një ftesë për darkën e liderëve të javës së ardhshme.
“Riemërimi i Von der Leyen është plotësisht i padiskutueshëm deri më tani, kështu që të gjithë e shohin këtë për atë që është, që është hakmarrje fëmijërore. Pas Sofagate, tani kemi Dinnergate. E cekët”, tha një tjetër diplomat i BE-së.
Gjashtë diplomatët ranë dakord që Michel duhet të qëndronte larg organizimit të takimeve të mbetura të liderëve të BE-së dhe t’ia linte atë punë krerëve të shteteve dhe qeverive. Secila nga tre familjet kryesore politike, njerëzit e thjeshtë, socialistët dhe liberalët, emëruan dy liderë si negociatorët e tyre politikë gjatë atyre bisedimeve.
“Palët dhe liderët do të bien dakord reciprokisht për këtë”, përfundojnë diplomatët./Politico