Libani po kalon kohë sfiduese, edhe kur krahasohet me vetë standardet e Libanit për atë që përbën “sfiduese”. Ndërsa aleatët e mëparshëm duket se po tërheqin mbështetjen, Rusia po zhvillon marrëdhënie strategjike me Bejrutin. Kremlini dënoi të hënën vrasjen e liderit të Hezbollahut Sayed Hassan Nasrallah në një sulm ajror izraelit javën e kaluar, duke thënë se ekzistonte një rrezik “jashtëzakonisht i lartë” për një konflikt më të gjerë në Lindjen e Mesme. “Pala ruse dënon veprime të tilla, ne besojmë se ato kanë çuar në destabilizimin e ndjeshëm të situatës në rajon,” u tha gazetarëve zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov. “Gjëja kryesore është se bombardimet e tilla pa dallim të ndërtesave të banimit në Liban çojnë në një numër të madh viktimash njerëzore, të cilat në mënyrë të pashmangshme do të çojnë në një fatkeqësi humanitare si ajo që po shohim në Gaza”, shtoi ai, duke shprehur “shqetësimin më të thellë të Moskës”.
Interesi i Moskës
Megjithatë, është e rëndësishme të theksohet se ky interes në rritje rus në çështjet politike të Libanit është vetëm rezultat i interesave strategjike të saj gjithnjë në rritje në vend. Interesat strategjike të Moskës u intensifikuan pas zbulimit të një numri të madh fushash të mëdha gazi nënujore në pellgun e Levantit. Kompania ruse Novatek është tashmë pjesë e konsorciumit, i cili përfshin gjithashtu Total të Francës dhe ENI të Italisë, që ka nisur kërkimin e naftës dhe gazit në emër të Bejrutit. Në të njëjtën kohë, mes shumë shteteve të tjera që kanë shprehur interes, edhe Rusia ka treguar një interes të madh për rindërtimin e portit të Bejrutit, i cili u përball me shkatërrim masiv si rezultat i një shpërthimi në gusht 2020. Jo shumë kohë më parë, në 2019, Rosneft i Rusisë nënshkroi gjithashtu një marrëveshje 20-vjeçare me Libanin, e cila do të siguronte menaxhimin operacional të objekteve të depozitimit të naftës në portin e Tripolit.
Paraja mbi gjithçka
Me bashkëpunimin e zgjeruar me Libanin, Rusia synon të ndikojë, madje edhe të kontrollojë, Mesdheun lindor duke reduktuar konkurrencën nga tubacionet rivale, siç është gazsjellësi i propozuar i Miqësisë midis Iranit, Sirisë dhe Irakut. Gara ruse për të hyrë në gazin lindor të Mesdheut shkon prapa në vitin 2013, kur Rusia dhe Siria nënshkruan një marrëveshje që lejoi Rusinë të eksploronte gazin jashtë brigjeve të Mesdheut të Sirisë në këmbim të përpjekjeve ruse për të mbrojtur regjimin e Bashar Al-Asad në Damask. Kjo marrëveshje përfshinte firmën ruse të energjisë SoyuzNefteGaz dhe do të kushtonte 100 milionë dollarë për eksplorimin fillestar. Për më tepër, vetëm në prill, u nënshkrua një marrëveshje tjetër që lejoi dy firmat ruse, Capital Limited dhe East Med Amrit, të fillonin kërkimin e naftës dhe gazit në brigjet siriane. Kjo marrëveshje ngriti vetullat në Liban, pasi ujërat mes Libanit dhe Sirisë janë të kontestuara. Për më tepër, kjo marrëveshje e vendos Rusinë drejtpërdrejt kundër vendeve të Forumit të Gazit Mesdhetar Lindor. Megjithatë, Rusia e sheh këtë një levë strategjike, duke i dhënë Moskës hapësirën për të qenë pjesë e negociatave të ardhshme të cilat do të vendosin të ardhmen hidrokarbure të rajonit.
Pushtimi i Libanit
Sidoqoftë, Libani duket seriozisht në rrezik. Një operacion tokësor izraelit në Liban mund të jetë i afërt: një zyrtar amerikan i tha CBS News se Tel Avivi do të njoftonte SHBA-në për qëllimin e saj për të nisur një inkursion tokësor në Bejrut në orët e ardhshme . Operacioni, megjithatë, duhet të jetë “i kufizuar”. Shteti hebre, në fakt, beson se fushata e re mund të jetë në një shkallë më të vogël në krahasim me luftën e vitit 2006 me Hezbollahun dhe të fokusohet vetëm në çmontimin e infrastrukturës ushtarake të grupit libanez përgjatë kufirit. Qëllimi është të lejohet kthimi i komuniteteve izraelite të zhvendosur në shtëpitë e tyre.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Gjunjëzohet” Ukraina, Zelensky i hapur për dialog me Vladimir Putinin
“Lufta e Ftohtë 2.0” po vjen, anijet ruse zbarkojnë në “oborrin” e amerikanëve
