Këto antibiotikë përdoren kryesisht për trajtimin e infeksioneve serioze në një mjedis klinik.
Aminoglikozidet janë një klasë e antibiotikëve që përdoren për të trajtuar infeksione të rënda të shkaktuara nga bakteret që shumëfishohen ose janë shumë të vështira për t’u trajtuar.
Aminoglikozidët quhen antibiotikë baktericidë, sepse ato vrasin direkt bakteret. Ata e arrijnë këtë duke ndaluar bakteret nga prodhimi i proteinave të nevojshme për mbijetesën e tyre.
Për shkak se aminoglikozidet normalisht përdoren për trajtimin e infeksioneve të rënda, ato zakonisht administrohen në venat e trupit (intravenoz ose IV). Megjithatë, disa aminoglikozide mund të merren me gojë, ose si pika veshi ose sy.
Shembuj të aminoglikozideve përfshijnë:
• Gentamicin (versioni gjenerik është vetëm IV);
• Amikacin (vetëm IV);
• Tobramicina;
• Gentak dhe genoptic (pika sy);
• Kanamicina;
• Stretomocinë;
• Neo-fradin (me gojë);
• Neomycin (versioni gjenerik është vetëm IV).
Paralajmërimet dhe masat paraprake
Shmangni aminoglikozidet nëse jeni alergjik ndaj tyre ose ndonjë përbërësi joaktiv që mund të përmbajnë këto barna.
Gjithashtu, mund të pyesni mjekun tuaj për aminoglikozidet nëse:
• Jeni alergjikë ndaj sulfiteve (shpesh të gjetura në verëra të caktuara dhe fruta të thata);
• Keni probleme me veshët ose dëgjimin, duke përfshirë problemet me balancimin dhe lëvizjet e pakontrollueshme të syve;
• Keni një çrregullim që prek nervat dhe muskujt, si skleroza e shumëfishtë;
• Jeni 65 vjeç ose më të vjetër;
• Ju keni një fëmijë të sapolindur që mund të trajtohet për një infeksion serioz duke përdorur aminoglikozide.Efektet anësore të zakonshme
Aminoglikozidet janë antibiotikë shumë të fuqishëm dhe efektet e tyre anësore mund të jenë të rënda, veçanërisht kur merren me gojë ose IV.
Administrata e ushqimit dhe barnave (FDA) ka dhënë paralajmërime për aminoglikozidet e marra nga goja ose intravenoz, duke vënë në dukje efektet e mundshme anësore, si mëposhtë:
– Dëmtime në strukturat e dëgjimit në vesh, duke rezultuar në humbjen e dëgjimit;
– Dëmtimi i veshit të brendshëm, duke rezultuar në vështirësi për ruajtjen e ekuilibrit;
– Dëmtime në veshka;
– Paraliza e muskujve skeletikë.
Megjithëse efektet anësore dhe ashpërsia e tyre mund të ndryshojnë nga personi në person, sa më i lartë të jetë doza e një aminoglikozide që ju merrni, ose sa më gjatë kohëzgjatja e përdorimit, aq më i madh është rreziku për efekte anësore.
Ndërveprimet e barit
Mos merrni aminoglikozide nëse jeni duke marrë tashmë:
• Theracrys (BCG live intravesical);
• Vistide (cidofovir);
• Zanosar (streptozocin).
Pyetni mjekun tuaj për aminoglikozidet nëse jeni duke marrë tashmë: diuretikë lak, si furosemide ose torsemide.
Bisedoni me mjekun tuaj rreth aminoglikozideve nëse jeni gati për t’u operuar.
Disa barna të quajtura agjentë bllokues neuromuskular, shpesh të përdorura për të parandaluar lëvizjen e pacientëve gjatë operacionit, rrisin disa nga efektet anësore të aminoglikozideve.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Mësoni më shumë për antibiotikët!
