Kam takuar Vladimir Putin në fillim të viteve 1990, kur ai ishte nënkryetar i Bashkisë së Shën Petersburg. Tani që ai është president i Rusisë, ai është ndryshe. Ai nuk është mik i demokracisë.
Unë e kam njohur Putinin që nga fillimi i viteve 1990. Si një biznesmen në Shën Petersburg, kam kaluar disa orë me të, pasi ai ishte i njohur ato kohë, ndërkohë që ai ishte nënkryetari i qytetit. Ai erdhi në zyrën time në Stone Island, ku ne biseduam, për birrat dhe ushqim bavarez.
Ato ditë besoja se ai vepronte në mënyrë racionale dhe dukej i sinqertë. Ai nuk merrte ryshfet. Putin nënshkroi letrat e regjistrimit për kompaninë time të sigurisë dhe personalisht i regjistroi ato. Ai më këshilloi dhe më ndihmoi të zgjeroj biznesin tim.
Nga bisedat tona në 1992, kuptova se Putin e kishte kuptuar se nuk ishte Perëndimi, por sistemi sovjetik socialist që ishte përgjegjës për rënien sociale dhe ekonomike të Bashkimit Sovjetik.
Pasi u bë president në vitin 2000, ai shqetësohej gjithnjë e më shumë për dështimet politike dhe ekonomike të Rusisë dhe atë që ai e konsideronte mungesë respekti nga Perëndimi, dhe e shndërroi Rusinë.
Për mua, një moment i rëndësishëm ishte në vitin 1996, kur kompania në të cilën do të investoja më shumë se 1 milion dollarë u shpronësuan nga Presidenti Jelcin. Putin më tha se nuk kishte asgjë që mund të bënte për të më ndihmuar.
Dhe fillova ta shikoj metamorfozën e tij nga një burokrat i vogël në presidentin autoritar katër herë të zgjedhur të Rusisë. Unë mund t’ju them se Putin, për të cilin amerikanët lexojnë sot, nuk është aspak si Putini që njihja dikur, apo as si Putini që njoh sot.
Putin ngjason me Presidentin Trump në shumë gjëra. Ashtu si ai, Putini merr vendime bazuar në gjykime të menjëhershme. Ai është hakmarrës, mban inat, dhe urren të tallen me të.
Ashtu si Trump, Putin reagon menjëherë ndaj ngjarjeve në vend të një strategjie afatgjatë. Por Putin, si ish-oficer i KGB-së, ai kupton se si të përdorë dezinformimin, gënjeshtrat dhe kompromisin për të krijuar kaos në Perëndim dhe në shtëpi.
Dy muaj më parë, u zhvendosa në Shtetet e Bashkuara dhe ngrita një kompani për të ndihmuar të tjerët që kishin humbur bizneset ose asetet e tyre, ose ia kishin vjedhur, pasi kisha kaluar dy dekada duke hedhur në gjyq Federatën Ruse.
Kjo situatë më bindte se as Putin, as Rusia nuk ishin miku im. Ashtu si unë, udhëheqësit perëndimorë i kishin besuar Putinit. Por ata nuk e kuptonin mirësjellja dhe miqësia me të ishin shpesh shenja të dobësisë, jo miqësie. Më shumë se çdo gjë, ai dëshiron të jetë i barabartë ose epror, duke u përpjekur të shkatërrojë çdo gjë me të cilën ai nuk mund të konkurrojë.
E megjithatë, duke jetuar në Amerikë, vërejta se mediat kurrë nuk i tregojnë audiencës se Rusia e Putinit kurrë nuk do të jetë mik i demokracisë.
Është e sigurtë se nën udhëheqjen e Putinit, të gjitha agjencitë e ndryshme të inteligjencës të Rusisë do të vazhdojnë të praktikojnë operacionet e dezinformimit, gënjeshtrave për të sulmuar Shtetet e Bashkuara. Dhe personeli nga agjencia kryesore e inteligjencës e Rusisë, do të përfshihen në më shumë sulme dhe vrasje të disidentëve rusë dhe kundërshtarëve të Putinit që jetojnë në Perëndim. Për Putin kufijtë nuk kanë kuptim.
Rreth dy muaj më parë Putini u përpoq, dhe për fat të mirë dështoi, për të bërë një shok të vetin kreun e Interpolit, organizata ndërkombëtare e policisë. Korrupsioni është në ADN-në e Rusisë, edhe të Putinit.
Diçka tjetër që kam zbuluar këto kohë është se shumë nuk e kuptojnë se Putin po frikësohet këto ditë. Pse? Sepse askush nuk e mbështet. Kryebashkiaku Sobchak dhe Presidenti Jelcin punësuar e mbështenin atë për shkak të besnikërisë së tij personale, por të dy kanë vdekur.
Putin, i lejoi miqtë e tij të grumbullonin pasuri të mëdha dhe pastaj i mbrojti ata nga akuzat. Ai mbrojti Sobchak, edhe pse kryebashkiaku po harxhonte miliona dollarë në Paris. Më vonë, si kreu i FSB-së së Jeltsin, Putin anuloi një hetim të familjes Jelcin nga prokurori i atëhershëm në atë kohë, Yuri Skuratov. Dhe në orët e para të tij si president i përkohshëm i Federatës Ruse më 31 dhjetor 1999, nënshkroi një dekret që hiqte çdo akuzë penale për Jelcin dhe familjen e tij.
Ka kohë që thuhet sePutin ka një pasuri të madhe të fshehur. Por pyetja ime është: Kur Putin të rrëzohet, a do t’i kthejnë ata miq të pasur dhe bashkëpunëtorë ndonjë nga miliardat mbrapsht?
Disi, unë nuk mendoj kështu. Unë kam jetuar në Rusi. Rusëve nuk u pëlqen t’i ndajnë gjërat…
Franz J. Sedelmayer është shefi ekzekutiv i MARC, Shoqëria Shumëkombëshe për Rimarrjen e Aseteve dhe autori i librit “Mirë se erdhët në Putingrad.”