Duke pasur parasysh që Italia ka pasur më shumë se pesë duzina qeveri në 73 vjet, shfaqja e një koalicioni tjetër të paqëndrueshëm mund të duket si déjà vu përsëri.
Megjithatë, në valën e tanishme të populizmit në Evropë dhe në mbarë botën, situate duket disi ndryshe.
Matteo Salvini, kreu i partisë së ekstremit të djathtë, anti-emigrant i Lidhjes që për më shumë se një vit kishte qenë në një koalicion qeverisës me Lëvizjen anti-themeluese Pesë Yje, vendosi ti kërkonte popullit Italian që t’ia dorëzonte “fuqitë e plota” në zgjedhjet e reja.
Në vend të kësaj, kryeministri, Giuseppe Conte, mbajti një fjalim të fuqishëm në Senatin Italian, duke përshkuar ish-mbrojtësin e tij, Salvini si “Oportunist politik” në “ndjekjen e interesave të tij dhe të partisë së tij”.
Conte më pas bashkoi një koalicion të dy partive, Lëvizja Pesë Yje dhe Partia Demokratike e qendrës së majtë. Të hënën, qeveria, tani e njohur si Conte II, fitoi me lehtësi një votë besim dhe ia dorëzoi Contes përsëri zilen ceremoniale të kryeministrit që ai kishte mbajtur në qeverinë e koalicionit të mëparshëm.
Nuk dihet se për sa kohë do të mbijetojë qeveria e re, duke marrë parasysh që Italia po vuan një krizë afatgjatë ekonomike.
Salvini ishte i njohur për politikat e tij të rrepta të imigracionit dhe admirimin për Rusinë dhe stilin autoritar të presidentit të saj dhe larg aleatëve tradicional evropian dhe Atlantik të Italisë.
Sidoqoftë, pengesa për Lidhjen dhe aleatët e saj të ekstremit të djathtë ishte një lehtësim për Bashkimin Evropian dhe për forcat e moderuara në të gjithë kontinentin. Disa nga politikat më të ashpra kundër migracionit të Salvini ka të ngjarë të zbuten nga ministrja e re e brendshme, Luciana Lamorgese, një specialiste në çështjet e migracionit.
Thirrjet me zë të lartë të hënën “Zgjedhje! Zgjedhje! ”nga përkrahësit e Z. Salvini në dhomën e Parlamentit dhe në rrugë konfirmuan që Lidhja dhe drejtuesi i saj nuk janë mundur ende.
Por për momentin, pushteti është në duart e një profesori të drejtësisë i cili argumenton se pa respekt të ndërsjellë, demokracia rrezikon të bëhet “vetëm maska e një tiranie të re”.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Demokracitë në rrezik
3 problemet madhore të demokracive të sotme
Demokracia dhe autokracia, njësoj të rrezikuara
