Java politike britanike ka qenë aq dramatike dhe polarizuese kanë qenë këto ngjarje, saqë kërkohet një përpjekje edhe vullnet edhe për të kujtuar gjithçka para të martës. Kjo përpjekje është sidoqoftë e nevojshme, sepse ndihmon në sqarimin e asaj që ka ndodhur dhe për të kuptuar domethënien e saj.
Derisa Lady Hale dorëzoi vendimin unanim të gjykatës supreme për pezullimin e parlamentit të Boris Johnson, kryeministri kishte vepruar me një autonomi të jashtëzakonshme ndaj Brexit.
Ai ishte në mes të rrugës, ose kështu mendoi, me një strategji që përfshin tre gjëra. Së pari, ai luajti me Bashkimin Evropian për çështjen e kufirit irlandez me shpresën për të marrë një marrëveshje të ndryshuar. Së dyti, ai u përpoq të normalizonte idenë e Britanisë pa marrëveshje. Dhe, e treta, ai filloi një fushatë zgjedhore të përgjithshme jozyrtare.
Qëllimi i kësaj strategjie, ta quajmë atë Plan A, ishte një marrëveshje që do të detyronte ata që kërkojnë të largohen me marrëveshje dhe deputetët pragmatikë për të rënë dakord që Britania të dilte në 31 tetor.
Gjykata Supreme me vendimin e saj, bëri dy gjëra. Së pari, ajo vendosi në mënyrë të qartë parlamentin përsëri në qendër të debatit për pesë javët e ardhshme. Së dyti, ajo bëri dëme të mëdha në besueshmërinë e Johnson si një kryeministër përgjegjës.
Të mërkurën, i thirrur nga Nju Jorku, Johnson braktisi respektin për gjykatat, parlamentin ose kundërshtarët e Brexit. Fjalimi i tij para deputetëve në teori mund të ketë qenë një mundësi për të pranuar me hir se ai nuk mund të ndiqte më strategjinë e tij Brexit pa pëlqimin e parlamentit..
Nëse Johnson kishte menduar seriozisht të merrte një marrëveshje përmes Dhomës së Komunave, atij i duhej t’u tregonte udhëheqësve të BE-së se ishte serioz. Ai duhej të vepronte në mënyra që do t’u jepnin besim deputetëve të opozitës për të mbështetur marrëveshjen e tij.
Tani nevojitet një Plan B.
Pasojat për politikën britanike janë të mëdha. Plani B rrit gjasat që, nëse Johnson mbetet në detyrë, ai do të vazhdojë mashtrimet dhe do ta largojë Britaninë nga Evropa pa asnjë marrëveshje në kundërshtim me deputetët dhe ligjin.
Ky është një ndryshim i rëndësishëm i drejtimit. .
Johnson tani është i detyruar, me arrogancën dhe armiqësinë e tij, t’i çojë Konservatorët në një drejtim që ata mbase nuk do ta dëshirojnë për një afat të gjatë dhe i cili madje mund t’i shkatërrojë ata, veçanërisht nëse partitë opozitare veprojnë me zgjuarsi.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Britani/ Pezullimi i Parlamentit, veprim i paligjshëm
Pezullimi i parlamentit/ Shpërthejnë protestat në Britani
Johnson e humbi busullën e orientimit
