Ekzaktësisht para një viti, unë qëndrova jashtë konsullatës Saudite në Stamboll, duke pritur që i fejuari im, Jamal Khashoggi, të dilte me dokumentet e martesës që na duheshin për të filluar jetën tonë së bashku. Isha optimiste, madje edhe e emocionuar.
Megjithatë, nuk e pashë më kurrë Jamalin.
Unë nuk prisja që jeta ime të transformohej. Nuk prisja të paralajmëroja autoritetet për zhdukjen e Jamal, ose të gjendja veten në qendër të një historie që do të trondiste botën.
Nuk e prisja, në një ditë që dukej e paharrueshme, të më prisheshin ëndrrat. Unë u futa në një rrugë, e detyrova të filloj një fushatë për drejtësi për njeriun që jo vetëm që ishte marrë nga unë, por edhe u mor nga ata që lexuan veprën e tij, dhe që e admiruan për guximin e tij dhe përkushtimin e tij të pandërprerë ndaj të vërtetës.
Gjatë vitit të kaluar, unë kam udhëtuar për në Bruksel, Londër dhe Uashington. Unë kam vizituar parlamentin evropian, Kongresin Amerikan dhe Senatin. Qëllimi im nuk ka qenë asgjë më shumë se të arrij drejtësi për Jamal; dhe me gjithë natyrën e ftohtë, mizore dhe qartësisht të paligjshme të vrasjes së tij, drejtësia nuk është vendosur.
Unë kam vërejtur dy gjëra.
Së pari, nga disa, simpati ndërkombëtare, deklarata keqardhjeje dhe pikëllimi për vrasjen e të fejuarit tim. Por nga të tjerët heshtje.
Këtu administrata Trump, e cila ka fuqinë më të madhe për të bërë ndryshime, ka shumë përgjigje për të dhënë. Nuk ka thënë asgjë. Udhëtimi im gjatë 12 muajve të fundit më ka treguar një gjë: veprimet e princit të kurorës së Arabisë Saudite, Mohamed bin Salman, nuk kanë pasoja politike, në vendlindjen e tij apo jashtë saj. Kjo nuk do dhe nuk mund të ndryshojë derisa aleatët kryesorë të qeverisë Saudite, si Shtetet e Bashkuara dhe Mbretëria e Bashkuar, të bashkohen me mua në thirrjen për drejtësi.
Nuk ka trup, as varr. Nuk kam vend ku mund të mbaj zi.
Dhe aq e jashtëzakonshme sa paligjshmëria dhe pamëshirshmëria e vrasjes së të fejuarit tim ishte mënyra me të cilën e kishin kryer vrasësit e tij. Ky ishte një sulm ndaj një njeriu që nuk ishte armiku i qeverisë Saudite por një reformator, me interesat e popullit të tij në mendje.
Në përvjetorin e vrasjes së Jamal, unë do të qëndroj jashtë konsullatës Saudite në Stamboll. Ky është i njëjti vend ku isha një vit më parë. Këtë herë, unë nuk do të pres që i fejuari im të dalë me letrat që do të na lejonin të ishim bashkë. Unë do të bëj thirrje për drejtësi, për përgjegjësi dhe për hetimin e vonuar jo vetëm të vrasjes së tij, por edhe motivet e politikanëve që e kërkuan atë.
Unë do të qëndroj atje me Agnès Callamard, nga Kombet e Bashkuara, një grua të guximshme. Ishte ajo që zbuloi që ata që kërkuan punën e vdekjes së të fejuarit tim në nivelet më të larta të qeverisë Saudite, dhe ne duhet të kritikojmë ato qeveri të tjera që zgjedhin të injorojnë përfundimin e saj.
Në të vërtetë, ne duhet të jemi të kujdesshëm ndaj çdo qeverie që injoron fakte të tilla, si dhe atyre që kryejnë fushata të kushtueshme PR për të fshehur keqbërjet e tyre.
Një vit më pas, unë jam akoma duke bërë të njëjtat pyetje. Ende kam të njëjtat shqetësime. Siç e thotë ish-punëdhënësi i Jamal, Washington Post, “Demokracia vdes në errësirë”. Dhe nëse ne, si një bashkësi ndërkombëtare e detyruar nga një angazhim i përbashkët për vlerat më themelore njerëzore, do të zgjedhim ta neglizhojmë ose injorojmë ose mohojmë këtë padrejtësi, atëherë padrejtësitë e mëtejshme me siguri do të pasojnë.
Nëse zgjedhim errësirën mbi dritën, gënjeshtrën mbi të vërtetën, qëllimin politik mbi forcën morale, atëherë ajo errësirë do të shtohet dhe do të mjegullojë krimet jo vetëm të regjimit saudit, por edhe të tiranëve dhe kriminelëve në mbarë botën.
Hatice Cengiz ishte e fejuara e gazetarit saudit Jamal Khashoggi.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
1 vit nga vrasja e mistershme që tronditi botën
CIA: Princi saudit urdhëroi vrasjen e Khashoggi
Çështja Khashoggi/ Turqia nuk i ka zbuluar të gjitha të dhënat
