Bora është një frymëzim edhe nëse ajo nuk do të kishte astmë.
Në moshën 30 vjeç, nëna e tre fëmijëve vendosi të fillojë vrapimin. Ajo që filloi si një thirrje për të dalë thjesht nga shtëpia kaloi në një pasion për vrapimin në maratona për të mbledhur para për organizatat që ndihmojnë fëmijët e privuar nga jeta. Bora ka marrë pjesë në shumë gara. Por ajo duhet të pranojë që nuk mund ta kishte bërë pa ndihmën e alergologut të saj.
Bora kishte përfunduar 10 maratona kur një ditë e kuptoi se nuk po performonte në nivelin e saj të zakonshëm. Mushkëritë acaroheshin dhe e shtynin veten më fort dhe dukej se e bën atë të ndjehet më keq.
“Mjeku e dinte se çfarë ishte. Më tha që kisha astmë dhe duhet të shkonte tek një alergolog që punon me atletë”, thotë Bora.
Rezultatet nga një spirometri, ose funksioni i mushkërive, e mahniti atë. Bora ka punuar me alergologun për të sajuar një regjim që do ta linte të vazhdonte të bënte atë që e donte më shumë: vrapimin.
“Duke punuar me trupin tim, jo kundër”, thotë ajo, “Unë kam zgjatur periudhat e mia të përmirësimit dhe qetësimit, dhe unë përdor ilaçe në mënyrë strategjike për të parandaluar ose trajtuar simptomat. Unë mbaj inhalatorin bronkodilator me vete në çdo kohë”.
Bora e di se është me fat që mjeku e njohu menjëherë se mund të ketë astmë.
“Pyes veten se sa njerëz të tjerë po e kalojnë këtë gjendje në jetën e tyre, ndoshta edhe duke e shtyrë veten si unë, pa vetëdije se ata kanë astmë ose një gjendje tjetër të frymëmarrjes”, thotë ajo.
“Mund të ndodhë me këdo, madje edhe atletë elitë. Kjo është arsyeja pse është kaq e rëndësishme t’i njoftoni njerëzit të kërkojnë kujdes nëse keni simptoma.”
