Gianluigi Buffon ka rrëfyer një tjetër detaj nga aventura e tij në Serie B kur luante me Juventus si pasojë e “Calciopolit”. Edhe pse në kulmin e karrierës, ai jo vetëm nuk e braktisi ekipin, por mori vetëm 500 mijë euro pagë.
“Kur Juve ra në Serie B dhe e gjeta veten duke folur me menaxherët, ata më thanë: Shiko Gigi, ke këto mundësi. Përgjigjja ime, e cila mendoj se i befasoi ata, ishte: Po ideja e të qëndruarit këtu, nuk është mundësi?
Mbaj mend që ata u befasuan vërtet dhe u përgjigjën: Jo, jo, nëse na thua se dëshiron të rrish, po na jep një kënaqësi të madhe. Dhe pastaj qëndrova. Në fund të fundit, unë gjithnjë jam tërhequr nga mosha e hershme për veprat heroike, epikën greke dhe mitet.
Ti e kupton që trofetë ose çmimet personale janë të rëndësishme, por të jesh në gjendje të kombinosh suksesin dhe vlerësimin, duke dhënë sinjale të vërteta, është po aq e rëndësishme.
Zgjedhje që mund t’i kisha paguar vetë, sepse në atë kohë isha 28 vjeç, isha në kulmin e karrierës time dhe vendosa të mos e braktis Juven në momentin më të vështirë. E bëra për vlerat në të cilat besoj dhe për të cilat dua të luftoj.
Pastaj është një gjë tjetër, të cilën jo të gjithë e dinë: në atë sezon atje, për t’i dhënë klubit një dorë më tej, unë gjithashtu mora 500.000 € pagë. Për mua, i rëndësishëm ishte sinjali: nuk është se qëndroj në Serie B dhe dua edhe më shumë para.”
E kaluara, Juventusi dhe një e ardhme, mbi të cilën mbretëron ende një pikëpyetje e madhe. Portieri, i freskët nga divorci i dytë me bardhezinjtë, i intervistuar nga ‘GQ’ ofron disa të dhëna të vlefshme, por duket se e sheh veten jashtë Italisë:
“Aty ku do të më shihni, sinqerisht ende nuk e kam idenë më të zbehtë, gjithçka më çon të largohem nga Italia, sepse në fund të fundit eksperienca në Paris ishte e bukur për mua, më pasuroi si futbollist dhe njerëzisht, u ndjeva si një person më i mirë.
Dhe pastaj, nëse dua të vazhdoj të përparoj si burrë, duhet të përpiqem të kem një lloj tjetër eksperience, që nuk është në Itali, sepse thjesht ideja e të mësuarit të një gjuhe tjetër, të biesh në kontakt me njerëz të tjerë dhe të kapërcesh vështirësitë, të gjitha janë hapa që të japin shumë besim.
I thashë agjentit tim të mos kërkonte në Europën Veriore, sepse nuk është një nga dëshirat e mia. Është diçka që unë e përjashtoj apriori. Parma? Nuk e di, sepse nuk kam dëgjuar interesim prej saj.
Para së gjithash kam për të parë nëse do të vazhdoj të luaj, sepse thashë se do të merrja njëzet ditë kohë, pastaj me qetësi të plotë do të vendos nëse do të vazhdoj dhe ku, ose nëse do të ndalem, sepse jam mjaft i kënaqur me karrierën time.”