Konflikti në Afganistan – lufta më e gjatë e Amerikës – është në një fund, ose kështu Presidenti Joe Biden pritet të deklarojë këtë javë.
Në fund, gjithashtu, është përfshirja ushtarake e Britanisë dhe NATO-s, që daton që nga pushtimi që pasoi sulmet e al-Kaidës në 2001 në SHBA.
Por konflikti nuk ka mbaruar.
Në të vërtetë, ajo po intensifikohet. Ajo që ka ndryshuar është se aleatët perëndimorë, në fakt, po lajnë duart.
Duke vendosur një datë tërheqje të pakushtëzuar të SHBA-së në 11 Shtator menjëherë pas marrjes së detyrës.
Biden shkaktoi një grindje të dukshme ushtarake për daljen që është bashkuar nga të gjitha forcat e mbetura të NATO-s, duke përfshirë shumicën e trupave të Mbretërisë së Bashkuar.
Katër korriku është dita e pavarësisë amerikane.
Mund të kujtohet edhe si dita e shkatërrimit të Afganistanit.
Heshtja zyrtare në Britani përreth kësaj tërheqjeje të rrënuar, gjysmë të fshehur është shurdhuese – pjesërisht për arsye të arsyeshme sigurie, por edhe nga sikleti politik.
Qeveria e Boris Johnson, kaq e varur nga favori i Uashingtonit, nuk guxon të kritikojë hapur Biden.
Por ministrat dhe shefat e ushtrisë me siguri e dinë që vendimi i tij i njëanshëm për të lënë, pavarësisht nga mungese e një marrëveshje paqeje apo edhe një armëpushimi të përgjithshëm, është veprim i papërgjegjshëm.
Tërheqja e ka kthyer Afganistanin në rrugën e terrorit, sakatimit dhe shpërbërjes.
Një katastrofë është duke u bërë.
Gjenerali Austin Miller, komandanti i forcave amerikane, paralajmëroi javën e kaluar se kaosi ka filluar.
“Lufta civile është sigurisht një rrugë që mund të vizualizohet nëse vazhdon në trajektoren në të cilën është. Kjo duhet të shqetësojë botën, ”tha ai.
Trupat amerikane që zbarkuan në provincën Khost, Afganistan, në vitin 2008. Forcat amerikane u tërhoqën nga Bagram të Premten.
Kryeqytetet rajonale, madje edhe Kabul, mund të jenë në radhë.
Megjithatë, duke mos pasur baza në vendet fqinje, avionët dhe dronët amerikanë do të vendosen me vështirësi për të siguruar një rezervë domethënëse dhe në kohë.
Gjenerali Sir Nick Carter, shefi i shtabit të mbrojtjes, me takt tha se nuk ishte “një vendim për të cilin shpresonim”.
Pasi u mblodh në anën e Amerikës në 2001, dështimi i Biden për t’u konsultuar plotësisht me Mbretërinë e Bashkuar dhe NATO ishte veçanërisht tronditës.
Për njerëzit afganë, perspektiva e anarkisë së rinovuar është e tmerrshme.
Fitimet e kufizuara të kohëve të fundit – qeverisja demokratike, shprehja e lirë dhe përmirësimi i kujdesit shëndetësor, arsimi dhe të drejtat civile dhe të grave – janë të gjitha të rrezikuara.
Po ashtu, janë sakrificat e dhjetëra mijëra civilëve dhe ushtarëve, afganë dhe të huaj, të cilët vdiqën ose panë jetën e tyre të dëmtuar përgjithmonë.
Siç duket, nuk ka gjasa, fatmirësisht, që ndonjë udhëheqës perëndimor përsëri të rrezikojë një lojë të ngjashme.
Ashtu si Iraku, i braktisur ftohtësisht në fatin e tij 10 vjet më parë, e ardhmja post-amerikane e Afganistanit është e frikshme.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Luftërat e pafundme” të Trumpit janë një gënjeshtër e madhe
“Diplomacia: art i frenimit të pushtetit”
