Kur forcat ruse pushtuan vendin e tyre në fund të shkurtit, Vladimir Bespalov dhe Maria Bespalaya kishin frikë se ëndrra e tyre e gjatë për të krijuar një familje përmes birësimit kishte përfunduar.
“Më kujtohet shumë qartë atë mëngjes të 24 shkurtit,” tha Vladimir Bespalov, një punonjës hekurudhor 27-vjeçar, për ditën e parë të luftës. “Menduam se ishim shumë vonë. Ne e kuptuam se ishim tashmë në një gjendje lufte dhe menduam se nuk mund të adoptonim më.”
Në vend të kësaj, situata e shtyu çiftin të përpiqej ta bënte më shpejt, tha ai.
“Ne prisnim të fitonim më shumë para, të kishim një makinë më të mirë, të blinim një shtëpi dhe të ndërtonim diçka për t’u dhënë fëmijëve tanë fillimisht. Por kur filloi lufta, ne menduam pse të mos birësojmë një fëmijë tani dhe t’i realizojmë këto gjëra së bashku si familje.”-tha ai.
Atë ditë, çifti i martuar, i cili jetonte në Ukrainën lindore, postoi një apel në rrjetet sociale.
“Ne duam të birësojmë çdo djalë apo vajzë, çdo të porsalindur apo fëmijë”, thuhej në të.
Javë më vonë ai mesazh do të arrinte një vullnetar që ndihmonte ata që po largoheshin nga Mariupoli, një qytet jugor që u bë emblematike e fushatës së pamëshirshme të presidentit rus Vladimir Putin për të marrë tokën ukrainase, pa marrë parasysh koston.
Banorët u detyruan nën tokë për javë të tëra, ndërsa trupat ruse goditën qytetin me artileri. Tani është një djerrinë virtuale, me pothuajse çdo ndërtesë të dëmtuar ose shkatërruar dhe një numër të panjohur të vdekurish nën rrënoja.
Mes të mbijetuarve ishte edhe 6-vjeçari Ilya Kostushevich, jetim dhe i vetëm. Të dy prindërit e tij u vranë në javën e parë të luftës. Nëna e tij u godit nga artileria ruse pasi u largua nga shtëpia për të gjetur ushqim për familjen e saj, Bespalov dhe Bespalaya më vonë do të mësonin nga policia.
I paditur për fatin e gruas së tij, babai i Ilya-s shkoi ta kërkonte atë të nesërmen, por u vra nga granatimet nga ushtria e Moskës gjithashtu, tha policia.
Ilya i vogël ka treguar se si e lanë në shtëpinë e një fqinji, ku u strehua në një bodrum të ftohtë dhe të errët me të panjohur për javë të tëra. Ai ishte aq i uritur sa filloi të hante lodrat e tij, tha Bespalaya.
“Burrat po pinin alkool dhe fëmijët e atyre fqinjëve e ngacmonin. Ai po vuante nga uria dhe ngrinte, “i tha Bespalaya CNN me një zë të heshtur. Ajo është e kujdesshme që të mos sjellë përvojën traumatizuese të Ilya-s para tij pa nxitur, por ai i ka thënë gruas që tani e quan “mama” gjithçka për tre javët e tij të tmerrshme në bodrum, thotë ajo.
Bespalov dhe Bespalaya janë tani kujdestarët ligjorë të Ilyas. Ata janë një familje e vogël prej më shumë se gjashtë muajsh dhe planifikojnë ta adoptojnë zyrtarisht sa më shpejt të jetë e mundur. Të gjitha proceset e birësimit janë pezulluar aktualisht në Ukrainë për shkak të ligjit ushtarak.
Ashtu si çdo prindër, çifti i ri është shumë mbrojtës ndaj Ilya-s, duke e strehuar atë nga tmerret e luftës sa më mirë që munden dhe duke u përpjekur t’i japin atij një ndjenjë sigurie dhe stabiliteti.
“Ti përpiqesh ta heqësh mendjen nga lufta dhe të zhytesh në kalimin e kohës me fëmijën tënd. Ne përpiqemi të krijojmë kujtime të një fëmijërie normale. Puna kërkon kohë, por ne e kalojmë çdo moment të lirë së bashku”, tha Bespalov, i cili si një punonjës i rëndësishëm hekurudhor nuk është thirrur për shërbimin ushtarak.
Por nuk ka asgjë normale në luftë. Pasi postuan apelin e tyre në Instagram, çifti ngriti dy dhoma rezervë për ardhjen e mundshme të një fëmije, njëra një çerdhe me një krevat fëmijësh të bardhë dhe shtrat blu, tjetra e pajisur me një krevat marinari dhe shumë lodra.
Bespalaya kishte punuar në një jetimore për disa vite dhe ndihej gati për sfidën e rritjes së një fëmije, pavarësisht rrethanave.
“Thjesht kam pushuar plotësisht të kem frikë nga birësimi. Isha e sigurt se do të kishim një fëmijë dhe isha e sigurt se mund të kujdesesha për këdo dhe të merresha me karakterin e tyre”, tha ajo për CNN.
Por edhe ai plan u shkatërrua nga lufta. Menjëherë pasi filloi, dyshja u detyruan të largoheshin nga shtëpia e tyre në Slovyansk, një qytet në rajonin e vijës së parë të Donetskut, për në Kiev.
“Stabiliteti ynë ishte zhdukur. ne të dy humbëm punën dhe shtëpinë tonë. Ne humbëm të gjitha kursimet tona, humbëm absolutisht gjithçka, “tha Bespalaya.
“Por ne fituam shumë më tepër.”
Në prill, ata morën më në fund thirrjen që kishin pritur, nga një vullnetar në Mariupol: ishte një djalë i vogël pa prindër, a mund të kujdesej çifti për të?
Të nesërmen në mëngjes, ata nisën udhëtimin dyditor me makinë për në Dnipro, ku ishte strehuar Ilya, për të takuar djalin që do të bëhej pjesë e familjes së tyre.
Pasi u kthyen në Kiev, ata iu nënshtruan një procesi kompleks katër-mujor për t’u bërë kujdestarët ligjorë të Ilya-s, i cili përfshinte biseda me terapistët, shumë vizita te mjeku, kontrolle të historisë së policisë dhe një kërkim qeveritar për t’u siguruar që djali nuk kishte të afërm të tjerë të gjallë. Donatorë të ndryshëm, përfshirë Klubin e Futbollit Shakhtar Donetsk, ndihmuan në sigurimin e mbështetjes financiare që i mundësoi familjes të gjente një shtëpi të rehatshme.
“Tani ne kemi atë dashuri, atë dashuri që të bën një familje. Ne nuk e patëm këtë fëmijë, por dashuria jonë është e vërtetë, “tha Bespalaya, me Ilya të përqafuar mes saj dhe Bespalovit në një stol lojrash në Kiev.
Pavarësisht lumturisë së tyre si një njësi e re familjare, jeta për Ilya-n është më e vështirë në mbrëmje, kur kryeqyteti përjeton ndërprerje të vazhdueshme të shkaktuara nga sulmet e vazhdueshme të Rusisë në rrjetin elektrik – duke e lënë familjen pa energji elektrike për orë të tëra në të njëjtën kohë.
“Ndonjëherë ai frikësohet,” tha Bespalaya. “Ai është histerik dhe do të më thotë se është si të jesh kthyer në Mariupol, në errësirë.”
Por Ilya e vogël po mëson të përballojë. Teksa luante me çiftin në një dhomë ndenjeje të ndezur nga qirinj gjatë një prej ndërprerjeve të energjisë, ngriti kokën dhe tha: “Nuk kam më frikë nga errësira. E di që drita do të ndizet përsëri.”/CNN
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ukraina përgjon telefonatën prekëse të ushtarit rus me të ëmën
