Matteo Salvini, zëvendëskryeministri i krahut të djathtë të Italisë, kërkonte të bashkojë populistët e ndarë të Evropës në një lëvizje të vetme kontinentale përpara zgjedhjeve të muajit të ardhshëm.
“Ambicia është të bëhet partia më e madhe në parlamentin e ardhshëm evropian”, deklaroi ai në një konferencë shtypi në Milano më 8 prill, bashkë me përfaqësues të Alternative für Deutschland (AfD), Partia Popullore Daneze (DF) dhe Partia Finns .
Por me vetëm shtatë javë përpara votimit, ishte e paqartë se sa prej lëvizjeve të Europës dëshironin të bashkoheshin me të në krijimin e asaj që ai e quajti “ëndrra e re evropiane”.
Jörg Meuthen i AfD njoftoi se blloku i ri do të quhet Aleanca Evropiane për Popullin dhe Kombet dhe do të përbëhej të paktën 10 parti. Por, pavarësisht nga shtrëngimet e dorës në Milano, ka pasur disa mungesa të dukshme. Ku ishte Marine Le Pen, u kërkua Salvini? Dhe ç’të themi për Partinë e Lirisë së Austrisë të Heinz-Christian Strache?
Por Salvini filloi të shpjegonte se ai ishte atje për të përfaqësuar jo vetëm Lidhjen, por të gjitha partitë në grupin parlamentar europian.
Ishte një pjesë e mirë e teatrit politik, por nuk shpjegoi pse, për shembull, Fideszi i Viktor Orban në Hungari, apo partia e Ligjit dhe Drejtësisë e Jaroslaw Kaczynskit në Poloni, gjithashtu mungonin.
Ëndrra e Salvinit përballet me të paktën dy probleme. E para është se nacionalistët aktualisht ndahen midis tre grupeve parlamentare evropiane. E dyta është se ata janë nacionalistë. Nëse e kaluara e Europës ilustron çdo gjë, është se mbrojtja e interesave të një shteti zakonisht përfshin të luftosh kundër interesave të një tjetri.
Shembulli më i dukshëm i kohëve të fundit është emigracioni: asnjë nga të ashtuquajturat shtete të Vishegradit (Polonia, Hungaria, Republika Çeke dhe Sllovakia) nuk kanë qenë të gatshëm ta ndihmojnë Italinë duke marrë ndonjë nga azilkërkuesit që zbarkojnë në brigjet e saj.
Problemi më i madh ka të ngjarë të jetë politika ekonomike.
Një gjë që bashkon partitë e ndryshme të së drejtës është mosdashja e Bashkimit Evropian dhe dëshira për një zë të fortë në Parlamentin Europian.
Salvini më shumë se një herë e përshkroi aleancën e tij si një familje. Në të vërtetë, ai ka planifikuar një parti madhështore, një “parti të madhe” në mbështetje të një Evrope të re. Siç ndodh në çdo familje, mosmarrëveshjet më të hidhura mund të jenë ato midis të afërmve më të ngushtë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Evropa do të zhduket nën dallgët e populizmit”
A po gabon BE me Italinë?
“Ballkanizimi” i rrezikshëm i BE-së
