Nëse mendoni se Lindja e Mesme, ju duket gjendje shumë e keqe, mendoni përsëri, sepse Presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan është gati të hapë një Kuti Pandora, që do të shkaktojë edhe më shumë dëm në rajon.
Erdogan, tani po përpiqet të ndëryjë në Libi duke vendosur ushtrinë e tij, si dhe qindra armë në atë vend të trazuar të Afrikës së Veriut.
Qindra luftëtarë, duke përfshirë shumë militantë dhe mercenarë jashtë radhëve të ushtrisë së rregullt të Turqisë, tashmë po mbërrijnë në Libi, ashtu siç u pranua nga Erdogan në një intervistë me CNN turk të dielën e kaluar.
Ajo që nevojitet në Libi janë shumë më pak armë dhe më shumë njerëz me mendje të hapur të cilët do të jenë në gjendje të negociojnë të ardhmen e vendit të tyre me njerëz që jo domosdoshmërisht kanë vizionin e tyre se si duhet të qeveriset Libia.
Pavarësisht gjithçkaje, në fund të ditës libianët do të duhet të ulen dhe të negociojnë me libianët e tjerë.
Erdogan po ofron të punësojë militantë, dhe ish-ushtarakë për të marrë pjesë në pushtimin e një vendi tjetër (Libi). Ata po e bëjnë këtë për një kompani të lidhur me qeverinë turke.
Mercenarët që punojnë për Turqinë do të minimizonin teorikisht viktimat turke në Libi. Por nëse përvoja siriane është tregues, qindra mercenarë që po arrijnë në Libi ka të ngjarë të kryejnë abuzime dhe mizori të ngjashme, si në Siri.
Shtetet e Bashkuara kishin punësuar më shumë se 60,000 “punëtorë kontraktues” për t’u mbështetur rregullisht për trupat në Irak. Dhe një skemë e ngjashme u përdor në Afganistan.
“Turqia duhet të krijojë një kompani private ushtarake për të ndihmuar dhe trajnuar ushtarë të huaj,” tha gjenerali në pension Adnan Tanrıverdi, ndihmësi kryesor ushtarak i Presidentit Erdogan.
Këshilltari i presidentit turk mbështeti idenë e krijimit të një kompanie mercenare që operon jashtë vendit.
“Absolutisht, Turqia ka nevojë për një kompani private si Blackwater ose Wagner,” tha Tanrıverdi, duke treguar se do të ishte një mjet i ri në politikën e jashtme të Turqisë.
Kjo vendos parametra të rinj, dhe shumë shqetësues, në rajon, dhe vihet në dyshim angazhimi i Turqisë për NATO-n.
Megjithatë, kjo e rrezikon shumë Turqinë dhe pjesën tjetër të rajonit në rrezik pasi luftërat mercenare kanë zakonin e keq të fillojnë luftëra të reja që nuk mbarojnë dhe shkaktojnë katastrofa humanitare që askush nuk i dëshiron.
Claude Salhani është një kolumnist i The Arab Weekly.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Beteja për Idlib-in
Erdogan duhet të vendosë sa më shpejt fatin e Sirinë
Erdogan: Po kërkojnë të na ‘sabotojnë’ lidhjet me Moskën
