Mes viteve 2016 – 2017, në Kinë u zhdukën disa prej miliarderëve të famshëm.
Disa nuk u paraqitën kurrë dhe dyshohet se bashkëshortet, të dashurat ose rivalët e biznesit, luajtën një rol në zhdukjen e tyre. Megjithatë, disa u shfaqën përsëri, duke thënë se ata “po ndihmonin autoritetet”.
Kjo periudhë përkoi me fushatën kineze anti-korrupsion dhe u kujtua nga hetimi kundër Alibaba dhe Ant Financial për shkak të monopolit dhe ndikimit joproporcional, shkruan Forbes.
Disa javë para hetimit, përpara ofertës fillestare të aksioneve të Ant Financial, Jack Ma tha se rregullatorët kinezë kultivojnë një “mentalitet të marrjes së dyqaneve, pengje” dhe se “bankat nuk do të ndryshojnë, por ne do të ndryshojmë bankat”, transmeton Telegrafi.
Ky qortim qartazi nuk i ra mirë autoriteteve kineze dhe kolegët e Mao nga ANT-a tani “po ndihmojnë autoritetet” në ristrukturimin e Antës.
Ma ishte planifikuar të jetë pjesë e panelit vlerësues, por ai është zëvendësuar nga ekzekutivi i Alibaba në episodin finale të dhjetorit,. Gjithashtu edhe fotografia e tij është hequr nga ueb-faqja.
Problemet me ANT-a
Në SHBA dhe Evropë, sulmi rregullator ndaj Alibaba-s është përshëndetur nga njerëz si Jim Cramer, duke e parë atë si provë se Kina komuniste është një kërcënim për ndërmarrjen e lirë.
Ky reagim tradhton mungesën e vullnetit për ta marrë seriozisht shtetin kinez dhe përpjekjet për të kuptuar se çfarë po ndodh atje.
Është shumë e mundshme që dy faktorë të jenë të ndërlidhur në punë. Kina e Xi Jinping nuk lë shumë hapësirë për zëra të profilit të lartë që mund të kundërshtojnë presidentin.
Në fakt, pozicioni i Xi-së do të bëhet një çështje shumë më e rëndësishme në Pekin në vitet e ardhshme, veçanërisht brenda Partisë Komuniste, debatet e brendshme dhe rivalitetet e të cilit në Perëndim janë relativisht pak të njohur.
Së dyti, arsyet e prerjes së krahëve të ANT-së janë zvogëlimi i fuqisë së sistemit financiar dhe ndoshta lejimi i ekonomisë kineze të jetë më e qëndrueshme.
Këtu, e ardhmja e Xi-së dhe Kinës ndërthuren pasi duhet të mbajë një ekonomi të begatë për të përmbushur vizionin dhe për të mbrojtur pozicionin e tij.
Ëndrra kineze
Xi foli për “Ëndrrën Kineze” në mars të vitit 2013, shumë kohë para se presiden i SHBA-së të zgjidhet, Donald Trump me ndihmën e parullës “Make America Great Again”.
Kjo ëndërr bazohet në dëshirën që Kina të rimarrë pozicionin që gëzonte në shekujt kur ekonomia e saj ishte dominuese.
Sistemi kinez, parë nga jashtë, përfshin një traktat nën të cilin njerëzit sakrifikojnë lirinë e tyre në këmbim të rendit, prosperitetit dhe prestigjit kombëtar. Shteti ka kontroll. Evropianët dhe amerikanët nuk janë mësuar me një gjë të tillë.
Sistemi kinez ka punuar shumë mirë deri më tani, megjithëse rreziku më i madh me të cilin u përball ishte një periudhë papunësie të lartë, prishje e kontratës midis qytetarëve dhe Partisë Komuniste.
Një dekadë e humbur
Si rezultat, Kina dhe Xi nuk mund të tolerojnë që ekonomia të bie në një çekuilibër siç është, për shembull, kriza në eurozonë. Në veçanti, ata nuk duan dekadën e humbur që Japonia ka pësuar.
Duhet të theksohet se indeksi i aksioneve Tokyo Nikkei goditi 27 mijë përsëri javën e kaluar, për herë të parë në 29 vjet, transmeton Telegrafi.
Ky interpretim i asaj që po ndodh në Pekin përforcohet nga fakti që Kina po sillet si një ekonomi kapitaliste e drejtuar mirë.
Vini re se Banka e Kinës nuk është e përfshirë në lehtësimin sasior – kompanive dhe fondeve të falimentuara (por jo atyre shtetërore) mund t’u jepet falja dhe ristrukturimi i borxhit.
Ekonomia e sizifit
Për krahasim, në Evropë dhe SHBA., tregjet dhe ekonomitë mirëmbahen nga bankat qendrore duke siguruar likuiditet, monopolet e teknologjisë (Apple, Amazon, Facebook, Google) po lulëzojnë dhe “kompanitë e zombive” ende mbijetojnë.
Për fat të keq, Evropa nuk ka një sektor teknologjik ose “fintech” që mund të konkurrojë me konkurrentët.
“Ekonomitë sizifiane” të qeverive dhe bankave qendrore po përpiqen të rrisin aktivitetin duke injektuar likuiditet në ekonomi, për të rezultuar në një rënie të re.
Nga rajonet kryesore, vetëm Kina duket se e ka kuptuar rëndësinë e kësaj dhe po bën gjithçka për të zvogëluar rreziqet e “zgjidhjes” së kushtueshme.
Duke pasur parasysh borxhet në Kinë, kjo është e mençur. Duke pasur parasysh kërcënimin ndaj popullaritetit të presidentit Xi dhe Partisë Komuniste, askush dhe asgjë nuk duhet të pengojë në ëndrrën kineze, përfundon Forbes.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Diplomacia e maskave’, si Kina po e bën për vete Evropën Juglindore
”Kina ndjek me forcë dhe pa skrupuj interesat e saj!”
