A u tradhtua njeriu i shërbimit sekret nga spiunët e tij?
Vladimir Putin vjen nga KGB-ja, inteligjenca e Bashkimit Sovjetik, që ishte trampolina e tij drejt pushtetit politik.
Seria e gjatë e dështimeve të fundit të shërbimeve të saj sekrete është shqetësuese . Në shkurt 2022, ndërsa Cari mohoi publikisht se donte të pushtonte Ukrainën, inteligjenca amerikane njoftoi sulmin e tij të afërt: një shenjë se ka “nishan” në Moskë gati për të tradhtuar Putinin? Atëherë Cari u befasua nga revolta e bujshme e Divizionit Wagner .
Më në fund pengesa e fundit, më tragjikja për pasojat e saj. Inteligjenca amerikane e kishte paralajmëruar Putinin për rrezikun e afërt të sulmeve të ISIS. Ai jo vetëm që e kishte injoruar paralajmërimin, por e kishte tallur atë në mënyrë flagrante. Në një fjalim publik që rusët me siguri e mbajnë mend sot, ai e hodhi poshtë atë informacion të çmuar amerikan si “shantazh”, një përpjekje për të prishur festën e tij të rizgjedhjes.
Masakra e Moskës është e mbuluar me shumë mistere. Putini sapo kishte festuar një votim që dukej se konfirmonte soliditetin e pushtetit të tij absolut dhe befas ai u shfaq si një lider që nuk ishte në kontroll të situatës dhe nuk ishte në gjendje të garantonte sigurinë e vendit të tij.
Në një Rusi që ai tani zyrtarisht e shpall “në luftë”, dhe pas paralajmërimeve të SHBA-së, mungesa e policisë në koncertin e synuar nga ISIS është shqetësuese. E njëjta polici ruse e gatshme të arrestonte një zonjë të moshuar që shprehte mospajtimin me një fletë të padëmshme letre të bardhë nuk ishte aty kur një grup terroristësh hynë në aksion për të shkaktuar masakër. Putini nga ana e tij priti 19 orë para se të dilte në TV për t’iu drejtuar kombit. Shumë liderë perëndimorë reaguan më shpejt, duke ndërhyrë për të shprehur ngushëllime dhe solidaritet.
Tani Putini po përpiqet të kompensojë dështimin e tij të tmerrshëm me gënjeshtra. Përpjekja për të lidhur disi ISIS-in me Ukrainën është e papërfillshme dhe e paqëndrueshme . Por Rusia është “në luftë”, e ka thënë ai vetë prej disa ditësh, duke dalë nga paqartësia hipokrite e “operacionit special ushtarak” me të cilin e kishte përshkruar prej kohësh agresionin e tij ndaj një kombi të lirë dhe të pavarur. Tmerri i masakrës, vuajtjet mizore të shkaktuara mbi shumë të pafajshëm, poshtërimi i pësuar nga Putini, do të menaxhohen në këtë klimë të re luftarake. Edhe këtë herë Cari do t’i bëjë të tjerët të paguajnë për gabimet e tij.
Në paranojën e tij, kush e di se si Putin rishikon vendimin e Administratës Biden, të imituar më vonë nga qeveritë e tjera perëndimore, për ta paralajmëruar atë për rreziqet e sulmeve? Çfarë teorish konspiracioni do të mendojë ai, për të shfajësuar veten apo për të indoktrinuar njerëzit e tij? Çfarë do të shpikë ai për të lidhur xhihadistët, bazat e të cilëve janë larg Kievit, në Afganistan, me Ukrainën?
Këshilla e Uashingtonit, e cila mund të kishte shpëtuar shumë jetë të pafajshme nëse do të ishte dëgjuar, në fakt ka një shpjegim shumë racional. Amerika ka kohë që kërkon një rrugëdalje nga konflikti ukrainas . Një zgjidhje thjesht ushtarake – edhe kur kishte një iluzion për “kundërsulmimet” e shpallura nga Zelensky – nuk u konsiderua kurrë e mjaftueshme; veçanërisht nga ekspertët kryesorë të luftës, d.m.th udhëheqësit e Pentagonit. Oferta e ndihmës konkrete dhe të vlefshme për Putinin në fushën e antiterrorizmit ishte pjesë e kësaj logjike: gjetja e fushave të bashkëpunimit, kanaleve të dialogut, duke shmangur “shitjen” e popullit ukrainas te agresori.
Në këtë mënyrë bëhet edhe politika e jashtme.
Një Amerikë që ne shpesh e përshkruajmë si të pamjaftueshme – në Lindjen e Mesme dhe gjetkë – ose në prag të një apokalipsi elektoral më 5 nëntor, në fakt vazhdon të zbatojë njëfarë racionaliteti në veprimin e saj ndërkombëtar. Po kështu edhe Perëndimi në tërësi. Ofrimi i informacionit Putinit për të parandaluar një masakër të civilëve rusë ishte gjëja e duhur për t’u bërë nga ana etike dhe veprimi më i zgjuar politikisht. Është tragjike që e ktheu në një rast tjetër inati, dyshimi, urrejtjeje.
Nga ana tjetër, këtë herë amerikanët kujtuan “Putinin më të mirë” (përpara driftit paranojak, para sindromës së “rrethimit” patologjik): atë që në agimin e karrierës së tij si president i ofroi SHBA-ve një bashkëpunim të sinqertë kundër Al. Qaeda menjëherë më 11 shtator 2001. Ishte logjike atëherë, dhe logjike mbetet edhe sot, të formohej një front i përbashkët kundër një armiku që na sheh të gjithëve si të barabartë.
Sepse bota e vëzhguar përmes fanatizmit islamik të ISIS-it është shumë e ndryshme nga mënyra se si ne e përfaqësojmë atë. ISIS kreu një masakër dy muaj më parë në Iran: fajtor për të qenë shiit. Putini nuk e fal mbështetjen që i jep regjimit të Asadit, apo luftën në Çeçeni.
Të gjithë jemi në pikëpyetje, duhet të jemi vigjilentë dhe të kthehemi në nivelet më të larta të vigjilencës. Rusisë iu ofrua një degë ulliri dhe një paralajmërim për shpëtimin e jetës, duke injoruar atë i shtohet listës së gjatë të krimeve të Putinit kundër njerëzimit: përfshirë popullsinë e tij./ Përshtatur nga Corriere della Sera
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
ISIS publikon videon nga momenti i masakrës brenda sallës së koncerteve
