Megjithë rekordin e dobët të qeverisë së tij, kryeministri indian Modi mbetet jashtëzakonisht i popullarizuar personalisht. Kjo nuk është fare mirë për demokracinë indiane.
Mbështetësit e qeverisë së Modi me siguri nuk kanë ç’të thonë për ekonominë, e cila është në rënie të lirë, dhe marrëdhëniet midis bashkësive fetare, të cilat nuk kanë qenë kurrë më të tensionuara.
Shumica e zgjidhjeve që ai ka provuar kanë bërë më shumë dëm sesa mirë. Për shembull, demonetizimi i jashtëzakonshëm i qeverisë së tij për 86% të monedhës së Indisë në vitin 2016 ishte ndoshta goditja e vetme më e madhe për ekonominë indiane që nga pavarësia.
Por kjo nuk duket se shqetëson shumicën e votuesve, që e shohin atë si një udhëheqës vendimtar, të gatshëm të shkëputet nga tradita dhe të përpiqet të gjejë zgjidhje të guximshme për problemet e paprekshme të Indisë.
Sipas mendimit të tyre, pas dekadave të një “demokracie shumë të butë” duhej një udhëheqës “i ashpër” indian.
Nën udhëheqjen e Modi, liria politike nuk konsiderohet më si një virtyt. Standardi i ri i rendit shoqëror është kontrolli (nga autoritetet) dhe konformiteti (nga të gjithë të tjerët).
Për demokratët liberalë si unë, shqetësimi gjithnjë e më i dukshëm është se në këto njëqind ditë të mandatit të dytë pesë-vjeçar të Modi janë ndonjë tregues, India së shpejti mund të mos jetë vendi që Mahatma Gandhi u mundua të çlironte.
Shashi Tharoor, një ish-sekretar i përgjithshëm i KB dhe ish-Ministri Indian i Shtetit për Punët e Jashtme dhe Ministri i Shtetit për Zhvillimin e Burimeve Njerëzore, është një deputet për Kongresin Kombëtar Indian. Ai është autori i Pax Indica: India dhe Bota e Shekullit 21.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Kashmiri, rajoni që ndan edhe bashkon Indinë me Pakistanin…
Daullet e luftës po bien në Kashmir…
