Pavarësisht nëse jeni një demokrat apo republikan, një pro-Trump ose jo, një banor i një shteti blu apo një shtet i kuq, ia keni borxh vetes dhe vendit tuaj që të lexoni tekstin e deklaratës së përgatitur për Kongresin nga ish-ambasadorja Marie Yovanovitch.
Nëse kujdeseni për Kushtetutën, nëse ndjeni ndonjë hidhërim ndaj ideve dhe idealeve që kanë formuar politikën e jashtme amerikane për shekullin e kaluar, atëherë do ta shihni atë si shumë shqetësuese.
Yovanovitch është një zyrtare e Departamentit të Shtetit, që shërbeu nën udhëheqjen e presidentëve të shumtë nga të dy partitë politike. Ajo u pushua nga administrata Trump, iu tha të shkonte në shtëpi “me aeroplanin tjetër”, sepse, siç rezulton, fushata e saj kundër korrupsionit në Ukrainë shqetësoi disa amerikanë të korruptuar. Konkretisht, fushata e saj kundër korrupsionit shqetësoi dy burra, Igor Fruman dhe Lev Parnas, të cilët ishin klientë të Rudolph W. Giuliani, një mik i Presidentit Trump si dhe ish-kryebashkiaku i New York.
Ata përhapën fjalë për të që arritën në veshët e presidentit, dhe ai u besoi atyre.
“Më mirë,” shkruan ajo, “që qeveria amerikane zgjodhi të largojë një ambasadore mbi pretendime të pabaza dhe të rreme nga njerëzit me motive qartë të diskutueshme.” “Ne bëjmë ndryshim çdo ditë për çështje që kanë rëndësi për popullin amerikan,” shkruan ajo. “Ne rrënjosim vazhdimisht jetën tonë, dhe shpesh e vendosim veten në pozita të dëmshme për t’i shërbyer këtij kombi. Dhe ne e bëjmë atë me dëshirë, sepse besojmë tek Amerika dhe roli i saj i veçantë në botë”.
Nuk është kështu. Interesat e huaja po shtrembërojnë dhe dëmtojnë politikën e jashtme amerikane. Disa javë më parë, unë shkruaja që Trump dhe Giuliani u përpoqën të dëmtonin çdo program amerikan dhe evropian në rajon, çdo iniciativë diplomatike dhe edukative, çdo ideal të vetëm. “Por tani shoh se situata ishte shumë më e keqe se kaq. Jo vetëm që Trump po ndiqte teoritë e komplotit në Ukrainë; jo vetëm që ai dëshironte që qeveria e Ukrainës të niste një hetim të rremë ndaj një prej rivalëve të tij; jo vetëm që ai kërkoi të ushtrojë ndikim politik në sistemin gjyqësor të një vendi tjetër; ai, përveç kësaj, po i bënte të gjitha këto me urdhër të Giulianit, në interesat e drejtpërdrejta personale, financiare të Giulianit.
Kjo është kjo: Kjo është arsyeja pse ne kemi një shërbim diplomatik. Kjo është arsyeja pse ne punësojmë njerëz që janë besnikë ndaj vendit, jo për një parti politike apo një interes privat: të parandalojmë që politika amerikane të bëhet nga njerëz si Giuliani, aktorë privatë që mund të shmangin rregullat e etikës.
Implikimet e kësaj historie janë të mëdha. Nëse politika e jashtme amerikane tani është në shitje – atëherë sa njerëz të tjerë janë atje duke u përpjekur ta blejnë atë?
Yovanovitch thotë se çdokush mundet. Sa të sigurt jemi ne që nuk kishte interesa private kur Trump i premtoi Presidentit Rexhep Tajip Erdogan qëai mund të pushtonte Sirinë veriore? A mund të jemi të sigurt se nuk ka interesa private që formojnë marrëdhëniet e Shteteve të Bashkuara me Rusinë ose Arabinë Saudite?
Përgjigja është jo, jo dhe jo. Kjo është Shtëpia e Bardhë më e korruptuar në historinë moderne të SHBA dhe ne nuk mund të jemi të sigurt për asgjë.
Anne Applebaum, kolumniste e The Washington Post