Aeroplani zyrtar presidencial, po fluturon në një lartësi të madhe drejt Parisit nga Pekini.
Dhe tipari më befasues në zyrën e aeroplanit presidencial nuk është printimi i përshtatur në mur, dhe as karriget prej lëkure. Është që Macron ka veshur një bluzë me kapuç (hoodie).
Shumica e liderëve botërorë kanë ndonjë tipar që i identifikon. Xhaketa njëngjyrëshe për Angela Merkel të Gjermanisë. Flokë të pakrehur mire për Boris Johnsonin e Britanisë. Në rastin e Macron, uniforma e tij është një kostum. Jo ai që vishte kur ishte bankier. Por një kostum i prerë, me kravatë. Ai e vesh atë për të vizituar spitalet, për të biseduar virtualisht me udhëheqësit evropianë, madje javën e kaluar për të hyrë në një fermë domatesh dhe një supermarket.
Për kundërshtarët e tij, veshja është një shenjë fyese e anëtarësimit të tij në elitën e arsimuar, metropolitane. Për Macron, kostumi është një mënyrë për të përcjellë në publik një atmosferë të formalitetit, autoritetit dhe fuqisë për t’iu përshtatur zyrës presidenciale të Republikës së Pestë.
Ndërsa shpaloset kriza shëndetësore e Covid-19 në Evropë, aspekte të tilla të stilit të udhëheqjes po testohen.
Mënyra e kujdesshme dhe racionale e Merkel i përgjigjet momentit, të paktën tani për tani. Zhurma e zakonshme e Johnson është më e çuditshme. Z. Macron, i cili u shfaq me një kostum jupiterian natën e zgjedhjeve në 2017, ka zgjedhur një ndryshim metaforik të veshjes.
Që nga shfaqja e pandemisë, presidenti ka ndërruar veshje dy herë: një, atë të një luftëtari që i çon francezët në betejë, dhe më pas në një prej një udhëheqësi që përdor fjalën «përulësi» 11 herë në një intervistë të vetme.
Për të marrë, ai ka shkuar nga veshja e Jupiterit (mbret i perëndive romake), në atë të Marsit (perëndi e luftës), dhe tani Minerva (perëndeshë e mençurisë).
Veshja e Macronit ‘Jupiterian’ duhet shqyrtuar me kujdes.
Presidenca “Jupiteriane” ishte përgjigja e tij ndaj presidencës jashtëzakonisht “normale” të paraardhësit të tij socialist, François Hollande, të cilit ai i shërbeu si këshilltar dhe ministër. Francezët, me mitet e tyre romantike kombëtare të pushtimit të lavdishëm dhe civilizimit, kërkuan qeverinë jo vetëm kompetente, por udhëheqjen që simbolizonte një fuqi të jashtëzakonshme, pothuajse mistike.
Sidoqoftë, pasi erdhi në detyrë, nëse Macron imagjinonte se po projektonte autoritetin, francezët gjithnjë e më shumë panë mashtrim dhe përçmim. Ai dikur me guxim i tha një kopshtari të papunë: “Unë mund të kaloj rrugën dhe t’ju gjej punë”.
Kur pandemia filloi së pari, Macron dukej si i lodhur me përpjekjet e tij luftarake . “Ne jemi në luftë,” deklaroi ai jo më pak se gjashtë herë në një fjalim në 16 mars. “Armiku” ishte i padukshëm; qeveria ishte në “luftë”.
Mangësitë e mospërgatitjes ushtarake të Macron, megjithatë, shpejt u bënë të qarta. Franca, si kudo tjetër, nuk mund të “mposhtë” covid-19. Dalja nga bllokimi, që do të fillojë në Francë në 11 maj, nuk është një betejë. Është një proces kompleks për balancimin e tregtisë, menaxhimin e frikës dhe sigurimin e besimit.
Prandaj, në fjalimin e tij të tretë televiziv nga pallati Elysée, më 13 Prill, kishte shumë për solidaritet dhe vëllazëri. Por Macron ishte gjithashtu një model përulësie. “Ne duhet të jemi të sinqertë,” tha ai, duke përmendur “gabime” dhe “dështime” për mungesën e maskave, veshjeve dhe xhelit të duarve.
Pamja e re e presidentit është më e përshtatshme për kohën e pasigurt. Covid-19 i ka ofruar një formë hakmarrjeje drejtuesit teknokrat. Vlerësimi i Merkel është rritur; Macron po ashtu. Megjithatë, do të ishte e nxituar të nxirrni shumë përfundime.
Shumë në Francë mendojnë se ata janë mashtruar thellësisht në lidhje me përdorimin e maskave dhe provave. Vetëm 39% thonë se ata i besojnë qeverisë. Marine Le Pen dhe miqtë e saj populistë mund të jenë të qetë tani për tani. Por askush nuk dyshon se ajo do të kthehet.
Pika tjetër është se, si një cilësi politike, përulësia ka kufijtë e saj. Pragmatizmi shpesh mund të bëhet që të duket si hezitim. Në fund të fundit, vendimet në fund i marrin politikanët. Pas tre vjetësh në detyrë, Macron e di mirë këtë.
E cila është arsyeja pse maskimi më i mençur i të gjithëve mund të jetë edhe më i vështiri: të dukesh i përulur dhe të veprosh me zgjuarsi.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Kina ju ka ndihmuar… Po Francën e Gjermaninë i harruat?!”
A mund ta bashkojë koronavirusi BE-në e përçarë?
