Kur COVID-19 goditi Evropën dhe detyroi miliona njerëz të izoloheshin, shumë i kaploi një ndjenjë e thellë e vetmisë.
Kjo reflektoi jo vetëm një mall për t’u ribashkuar me miqtë dhe familjen, por edhe një ndjenjë se vendet e tyre kishin qenë të pafuqishëm dhe të braktisur gjatë kohës së pandemisë globale.
Kyrefuzimit po ndikon thellësisht në psikikën individuale dhe botëkuptimet e qytetarëve të Evropës.
Ky është konstatimi kryesor i një sondazhi të Këshillit Evropian të fundit për Marrëdhëniet me Jashtë me 11,000 njerëz në nëntë vende evropiane, Bullgari, Danimarkë, Francë, Gjermani, Itali, Poloni, Portugali, Spanjë dhe Suedi, që së bashku përfaqësojnë dy të tretat e popullsisë së BE-së.
Paradoksalisht, sondazhi i ECFR tregon se mungesa e ndihmës së Bashkimit Evropian për vendet anëtare gjatë fazës së parë të krizës ka çuar në një kërkesë dërrmuese për veprim të bashkuar të BE-së, për të ndihmuar vendet të rikuperohen nga kriza.
Për më tepër, përqindja e të anketuarve që menduan se Shtetet e Bashkuara kishin qenë një aleat kryesor për vendin e tyre në këtë krizë kishte rënë ndjeshëm. Në tre vende, Danimarka, Portugalia dhe Gjermania, shumica e qytetarëve thanë se mendimi i tyre për SHBA ishte përkeqësuar gjatë krizës,.
Kjo përkeqësim i perceptimeve për SHBA duket se reflekton më shumë sesa thjesht mungesë mbështetje për Presidentin Donald Trump.
Në të njëjtën kohë, mbi 60% e të anketuarve francezë dhe danezë, dhe pothuajse gjysma e atyre që janë anketuar në Gjermani, pretendojnë se “janë ftohur me Kinën”.
Por ankthi i tanishëm i evropianëve për të mbetur vetëm po ushqen një dëshirë të re për veprim të përbashkët.
Rreth 63% e të gjithë të anketuarve (përfshirë një shumicë në secilën nga nëntë vendet e anketuara) mendojnë se kriza aktuale ka treguar nevojën për më shumë bashkëpunim në nivelin e BE.
Para pandemisë, politika evropiane shpesh dukej se përcaktohej nga kampe kundërshtuese të nacionalistëve dhe globalistëve.
Por sondazhi ynë tregon që kriza COVID-19 ka nxjerrë në pah dallimin midis të dyve.
Shumë nacionalistë kanë kuptuar se një shtet-komb nuk mund të shpëtojë veten duke qëndruar i vetëm, ndërsa globalistët gjithnjë e më shumë e kuptojnë se kurrë nuk do të ketë një rend ndërkombëtar të përsosur ndërkohë që Trump, Presidenti Rus Vladimir Putin dhe Presidenti Kinez Xi Jinping janë në pushtet.
Në të vërtetë, 52% e të anketuarve në sondazhin e ECFR duan një reagim më të unifikuar të BE ndaj kërcënimeve dhe sfidave globale, 46% mbështesin rritjen e kontrolleve mbi kufijtë e jashtëm të bllokut, edhe nëse kjo rezulton me çmim më të lartë.
Në të gjithë Evropën, njerëzit pranojnë se nëse një luftë Sino-Amerikane e tregtisë dhe teknologjisë rrezikon globalizimin, atëherë uniteti më i madh evropian ofron pakëz shpresë për të mbrojtur ekonomitë dhe vlerat e tyre.
Qeveritë kombëtare dhe institucionet e BE-së me qendër në Bruksel e kuptojnë se kriza COVID-19 kërkon veprim më të fortë kolektiv evropian.
Por politikëbërësit duhet të kuptojnë se kërkesat e votuesve në të gjithë kontinentin për një bashkëpunim më të madh nuk reflektojnë “oreks” për ndërtimin e institucioneve, por përkundrazi një ankth më të thellë për humbjen e kontrollit në një botë të rrezikshme.
Plani i rimëkëmbjes franko-gjermane i paraqitur në maj mund të shënojë fillimin e një kapitulli të ri të historisë evropiane.
Por ndërtimi i një Evrope më të fuqishme dhe të unifikuar do të kërkojë nga liderët e bllokut të sjellin argumentet e tyre në një mënyrë që të lidhen, jo të “shkëputen” me votuesit evropianë.
Mark Leonard është Drejtor i Këshillit Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë.
Përkthyer dhe përshtatur nga Project Syndicate/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
”Muaji i mjaltit” me Amerikën mbaroi…
‘Sinjal i gabuar në kohë të gabuar’, Evropa kritikon Trump
Amerika dhe Europa duhet të bashkohen kundër Kinës…
