MENU
klinika

Editoriali i The Guardian

Në Ukrainë, Perëndimit i ka mbetur vetëm një alternativë!

12.04.2022 - 08:20

Sulmi raketor i Rusisë në stacionin hekurudhor Kramatorsk është një akt barbarie i pafalshëm

. Sa mizori të tjera duhet të ndodhin përpara se liderët perëndimorë të pranojnë se strategjia e tyre për Ukrainën po dështon?

Sa fëmijë të tjerë duhet të vdesin përpara se NATO të pushojë së justifikuari për mosveprim? Edhe sa kohë përpara se Joe Biden, Boris Johnson, Olaf Scholz dhe pjesa tjetër të përballen me atë që duket një zgjedhje e pashmangshme: ose të ndërhyjnë drejtpërdrejt – ose të humbasin?

Këto janë pyetje të pakëndshme, të frikshme.

Por me çdo raketë që shpërthen, me çdo bombë thërrmuese dhe predhë artilerie, me çdo krim lufte të kryer, bëhen më të vështirë për t’u marrë.

Sanksionet ndaj Rusisë dhe armët për Ukrainën festohen nga qeveritë perëndimore si një sukses i paprecedentë, unifikues.

Ata i thonë njëri-tjetrit se çfarë pune të mirë po bëjnë. Por nuk funksionon. Vladimir Putin është cilësuar si kriminel lufte.

Objektivat strategjikë të Moskës nuk janë përmbushur, ushtria e tij e diskredituar është një rrëmujë e egër, synimet e tij të luftës janë në gërmadha, ashtu si Mariupol dhe Kharkiv.

Vendi i tij përballet me dëme të pallogaritshme ekonomike dhe reputacioni afatgjatë.

Por Putinit nuk i intereson. Ai nuk ndalet. As nuk ka ndonjë shenjë që ai do të ndalojë.

Përpjekjet me mirëbesim për të folur me të kanë dështuar.

Shpresat që opozita e brendshme mund ta rrëzojë atë mbeten thjesht shpresa. Ndërkohë, qytetarët e guximshëm dhe të tmerruar të Ukrainës presin goditjen tjetër të tmerrshme, ndërsa presidenti i tyre kërkon më shumë armë, më shumë ndihmë, më shumë çdo gjë.

“Përbindëshat” rusë ishin përgjegjës për masakrën në Kramatorsk, tha Volodymyr Zelenskiy.

Ishte pjesë e një strategjie të qëllimshme për të vrarë civilë.

“Ata nuk i kanë braktisur metodat e tyre. Në mungesë të forcës dhe guximit për të na luftuar në fushën e betejës, po shkatërrojnë në mënyrë cinike popullsinë civile… Kjo është një e keqe që nuk ka kufi. Dhe nëse nuk ndëshkohet, nuk do të ndalet kurrë”, tha Zelenskiy.

Ka të drejtë. Sigurisht që ka të drejtë. Kushdo që shikon televizor ose lexon gazeta dhe media sociale të pacensuruara e di që ka të drejtë. Dhe kështu, gjithashtu, bëjnë të gjitha 30 fuqitë e NATO-s.

Megjithatë, edhe pse ata dënojnë Kramatorsk, Bucha dhe turpësi të tjera, miliona ukrainas të tjerë të pambrojtur u thuhet të presin një tmerr edhe më të madh – një ofensivë gjithëpërfshirëse në Ukrainën lindore nga trupat e përforcuara ruse.

Zgjedhja e njerëzve është: vraponi për jetën tuaj ose përballuni duke u përdhunuar, torturuar dhe vrarë.

Një barbari e tillë nuk mund të vazhdojë.

Të bërtiturat e vazhdueshme, turpëruese, joefektive perëndimore nga ana tjetër janë të papranueshme.

Sa më shpejt Biden dhe pjesa tjetër të ndalojnë së shtrënguari duart dhe të fillojnë të bëjnë thirrje, aq më mirë. Megjithëse i mirëpritur, shfaqja e solidaritetit të Boris Johnson dje në Kiev nuk do të ndryshojë planet në Moskë.

Putin sundon nga frika. Pra, frikësojeni atë përsëri.

Ai nuk dëshiron një luftë me perëndimin, e lëre më një luftë të tretë botërore – justifikimi i mjetit të fundit të NATO-s për refuzimin e përballjes me të. Ai e di se do të humbasë. E tremb atë.

Pra, këtu janë disa nga zgjedhjet e vështira që liderët perëndimorë duhet të marrin në konsideratë urgjentisht.

Së pari, ndërhyrja e drejtpërdrejtë për të krijuar një strehë të sigurt në Ukrainën perëndimore, ku njerëzit e zhvendosur mund të mblidhen në vend që të ikin jashtë vendit.

Informoni Moskën paraprakisht për vendndodhjen dhe kufijtë e saj. Jini të qartë se do të mbrohet nga forcat ajrore të NATO-s dhe forcat tokësore të ftuara nga Kievi.

Së dyti, shpallni qytetin e papushtuar të Odesa-s jashtë kufijve. Dërgoni forcat detare në ujërat ndërkombëtare në Detin e Zi dhe paralajmëroni Rusinë të ndërpresë bombardimet bregdetare ose të përballet me pasoja të rënda, të paspecifikuara.

Së treti, thuaj Putinit se nëse njësitë e tij të artilerisë dhe raketave qëllojnë përsëri mbi civilët, si në Kramatorsk, ata do të konsiderohen si objektiva legjitime ushtarake të NATO-s.

Së katërti: furnizimi me avionë luftarakë dhe tanke në Kiev.

Së pesti: bllokimi i të gjitha eksporteve ruse të karburanteve fosile.

Këto janë zgjedhje radikale. Rreziqet janë të dukshme.

Nëse perëndimi është serioz në lidhje me ndalimin e luftës, këto dhe veprime të ngjashme të fuqishme mund të jenë e vetmja rrugë e mbetur.

Burimi: The Guardian

Përktheu dhe përshtati: Konica.al