Sado i rrezikshëm që është agresioni rus në Evropë, Shtetet e Bashkuara u përballën me rrezik më të keq të drejtpërdrejtë në Luftën Civile dhe në kriza të tjera.
Burimet tona dhe ato të vendeve tona demokratike janë të mëdha. Jo më e rëndësishmja nga këto burime është guximi i vetë popullit të Ukrainës, duke bërë më të mirën e tyre për të ndaluar presidentin Vladimir Putin të pushtojë vendin e tyre. Megjithatë, rëndësia e sulmit të Putin qëndron në tentativën e saj, jo në rezultatin e saj përfundimtar.
Dhe kështu rëndësia e fjalëve të Lincoln qëndron në nevojën që ky vend – dhe aleatët e tij – të përshtaten.
Sigurisht, përgjigja e menjëhershme ka përfshirë heqjen nga rafti i disa mjeteve të njohura: sanksionet ekonomike kundër Rusisë dhe kleptokracisë së saj, të cilat Bashkimi Evropian e zgjeroi të premten, duke përfshirë një ngrirje të aseteve që synon Putin dhe ministrin e tij të jashtëm, Sergei Lavrov.
Britania bëri lëvizje të ngjashme, siç kishin bërë tashmë Shtetet e Bashkuara.
Gjithashtu therëse, simbolikisht, ishin përjashtimi i Rusisë nga një organ shumëkombësh i të drejtave të njeriut, Këshilli i Evropës, zhvendosja e finaleve të futbollit të Ligës së Kampionëve të vitit 2022 nga Moska në Paris – madje edhe ndalimi i hyrjeve ruse në konkursin e këngës në Eurovizion.
Parandalimi – koncepti i sigurisë më i testuar në kohë – garantoi vendimin e Presidentit Biden për të forcuar praninë ushtarake të SHBA-së në territorin e NATO-s, duke përfshirë dërgimin e avionëve luftarakë, helikopterëve sulmues dhe këmbësorisë në shtetet baltike dhe një njësi të blinduar prej 7000 trupash. Vetë NATO ka aktivizuar për herë të parë një forcë të reagimit të shpejtë prej 40,000 anëtarësh.
Tani, megjithatë, për disa ide të reja: Shtetet e Bashkuara duhet të rishqyrtojnë fokusin e tyre në Kinë në dritën e sfidës së ripërtërirë gjeopolitike nga Rusia – dhe bashkëpunimit në rritje të Moskës, të paktën deri më tani, me Pekinin. Ne duhet të krahasojmë burimet e buxhetit ushtarak me kombinimin e kërcënimeve; asnjë kundërshtar nuk do të modifikojë axhendën e tij për të përshtatur tonën.
Zgjerimi i NATO-s për të përfshirë Suedinë dhe Finlandën është në axhendë. Sanksionet e sotme ndaj Rusisë mund të forcohen në bllokime afatgjata në flukset e tregtisë globale që tashmë kishin pengesa për shkak të proteksionizmit dhe pandemisë. Zinxhirët e furnizimit në SHBA mund të duhet të formësohen nga kriteret gjeopolitike.
Asnjë mall nuk është më i rëndësishëm gjeopolitikisht se energjia, duke përfshirë naftën dhe gazin, të cilat Shtetet e Bashkuara i posedojnë me bollëk – dhe që, së bashku me burimet bërthamore dhe të gjelbra me karbon të ulët, mund të forcojnë sigurinë tonë dhe të aleatëve tanë. Evropa blen 38 për qind të gazit të saj natyror nga Rusia, që do të thotë – troç – se bizneset dhe konsumatorët e Evropës financuan ngritjen ushtarake të Putin. Kjo duhet të marrë fund.
Asnjë vend nuk duhet të mendojë përsëri më urgjentisht se Gjermania.
Vetëm disa orë pasi Rusia sulmoi Ukrainën, komandanti më i lartë ushtarak i Gjermanisë, gjenerallejtënant Alfons Mais u ankua se ushtria e tij ishte “pak a shumë duarbosh” dhe potencialisht e paaftë “të përmbushte me sukses detyrën tonë kushtetuese dhe detyrimet tona në aleancë”.
“Shokëqytetarë, ne nuk mund t’i shpëtojmë historisë,” këshilloi Lincoln. Ai donte të thoshte se brezat e ardhshëm do të mbanin mend se si brezi i tij e përballoi sfidën e saj. Në këtë mënyrë, fjalët e tij vlejnë edhe sot.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Vdekja është mënyra e vetme për të hequr qafe një tiran”
“Epoka e vetmisë gjeopolitike”/ Ku po shkon Rusia e Putinit?
