Emmanuel Macron, presidenti i Francës, erdhi në pushtet në vitin 2017, pas zgjedhjes së Donald Trump në SHBA dhe referendumit të Brexit, që shihet si një periudhë krize p֝ër demokracinë liberale.
Në atë kohë, Macron e paraqiti veten si mbrojtës të liberalizmit kundër populizmit. Atëherë, ai i përshkroi proceset demokratike të Bashkimit Evropian si mbrojtje kundër populizmit.
htë e qartë se Macron kundërshton me forcë ideologjitë që zakonisht janë të lidhura me populizmin sot. Fjala “populizëm”, sidoqoftë, është bërë një mjet i dobishëm për liberalët.
Macron mund të argumentojë se ai nuk mund të jetë vetëm një “populist” pasi ai e kundërshton.
Por shumë mendojnë se fjala “populizëm” i referohet një logjike të veçantë politike.
Macron përfshin si partitë qeverisëse të krijuara, ashtu edhe të majtën dhe të djathtën. E para përfaqëson “rendin antik” dhe mënyrat e vjetra, dhe këto të fundit janë pengesa për të përqafuar modernitetin e globalizmit dhe Bashkimit Evropian.
Ne studiuam populizmin tek Macron në disa detaje dhe kemi zbuluar se ai ka arritur në një farë mënyre të pranojë kërkesat e pakënaqura të shumë grupeve në një lëvizje. Ai ofron diçka për të gjithë, nga njerëzit që i japin përparësi çështjeve mjedisore deri te emigrantët.
Macron, për shembull, e ka emëruar Nicolas Hulot si Ministër të Ekologjisë, Zhvillimit të Qëndrueshëm dhe Energjisë.
Kjo tregon që Macron mendon se ai mund të ndërthurë ambientalizmin dhe politikat pro-tregut.
Qëllimi ynë është të besojmë, se hapja e syve ndaj strategjisë populiste të Macron na ndihmon të sfidojmë populizmin bashkëkohor.
Kjo është e rëndësishme sepse skualifikimi moral i disa aktorëve politikë vetëm e ka bërë më të keq polarizimin bashkëkohor. Ata që nuk janë të kënaqur me pabarazitë në rritje, shihen domosdoshmërisht si joliberalë, imoralë ose racistë.
Sipas realitetit të Macron, një parti e qendrës është gjithçka që ekziston. Është veç ndarja “ne” dhe “ata”.
Rezultatet e kësaj qasje ishin të dukshme në zgjedhjet evropiane të vitit 2019. Votuesit kishin vetëm dy mundësi reale, partia e Macron ose Le Pen. Në vend që të luftonte populizmin, Macron duket se po forcon populizmin duke forcuar polarizimin liberal-iliberal të hapësirës politike franceze rreth dy alternativave populiste.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Conversation/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Evropa do të zhduket nën dallgët e populizmit”
A e vrau ëndrrën e zgjerimit të BE-së, Macron?
